Ο Θεός είναι Ελληνας και η εθνική μας ομάδα στην επόμενη φάση του Μουντιάλ της Βραζιλίας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της. Με τον Σαμαρά να ευστοχεί στο πέναλτι και να μας δίνει την πρόκριση. Να μας τη δίνει την στιγμή που είχαμε αρχίσει να καταριόμαστε την τύχη η οποία δεν ήταν μαζί μας.
Θα ήταν αδικία αν δεν νικούσαμε χθες. Δεν θα υπήρχε απονομή δικαιοσύνης αν αναγκαζόταν οι διεθνείς μας να μπούνε σήμερα στο αεροπλάνο της επιστροφής για την Ελλάδα.
Ημασταν έτσι όπως έπρεπε χθες για να πετύχουμε τον στόχο. Ημασταν καλύτεροι και από το ματς με την Κολομβία και από το ματς με την Ιαπωνία. Είχαμε πάθος που περίσσευε, αποφασιστικότητα που ήταν απαραίτητη για το ματς χωρίς αύριο, καλή τακτική, εξαιρετική παρουσία, ευκαιρίες, δοκάρια, γκολ.
Ηταν υπέροχη η εθνική μας ομάδα χθες το βράδι. Είχε παίκτες διψασμένους, με φοβερή αυτοπεποίθηση, με πίστη ότι δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Η απάντηση της εθνικής ήταν δυνατή, ηχηρή. Απάντηση των παικτών και του Σάντος πρώτα στον εαυτό τους, διότι το ήξεραν ότι μπορούν να την κάνουν τη δουλειά και ότι δεν έπρεπε να την αφήσουν στη μέση.
Απάντηση, όμως, και στους γνωστούς, τους συνήθεις αμφισβητίες, που ύστερα από όσα εξωπραγματικά έχει πετύχει αυτή η εθνική ομάδα, εξακολουθούν να μην την εμπιστεύονται, να την ειρωνεύονται, έως και να την λοιδωρούν.
Είμαστε κι εμείς στις «16» καλύτερες ομάδες του κόσμου. Και έχουμε το δρόμο ανοιχτό, πλέον, μπροστά μας. Το άγχος έφυγε πάνω από τους παίκτες μας.
Είναι ήδη σούπερ επιτυχημένοι και δεν έχουν κανένα λόγο να πιέζονται. Ο,τι έρθει από δω και πέρα, είναι καλοδεχούμενο. Κι αν δεν έρθει, κανένα πρόβλημα.
Φόρτσα εθνική Ελλάδας. Ετσι όπως ξέρεις να το κάνεις και να μας εκπλήσσεις πάντα ευχάριστα. Οσο κι αν σε αδικούμε, όσο κι αν δεν σε αναγνωρίζουμε, όσο κι αν δεν σου αποδίδουμε τα εύσημα που αξίζεις.
