Tα είπαμε ουκ ολίγες φορές. Τα συζητήσαμε πολλάκις. Σαφή… Σαφέστατα τα καταστήσαμε επανειλημμένα. Έχει δύο ευκαιρίες ο ΠΑΟΚ για την πρόκριση αλλά… Η ευκαιρία με τη μία θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη!
Η Ολιμπίκ Ντόνεσκ δεν είναι, φόβητρο για τον ΠΑΟΚ. Για να λέμε την πάσα αλήθεια περισσότερο φοβίζει – κυρίως, ανησυχεί – ο κακός εαυτός της ελληνικής ομάδας παρά η ουκρανική. Ουκρανική; Τέλος πάντων. Έτσι τη θεωρεί η ΟΥΕΦΑ αν και το φιλορωσικό Ντόνεσκ είχει διακηρύξει την αυτονομία του. Ο αγώνας πάντως, γίνεται στο Κίεβο…
Ο κακός εαυτός του ΠΑΟΚ λοιπόν, φοβίζει κι ανησυχεί τον κόσμο του. Για να είμαστε ειλικρινείς το επίπεδο ετοιμότητας του είναι αιτία φόβου κι ανησυχίας. Όπως και να το κάνουμε η πορεία του στην προετοιμασία δεν προκάλεσε θετικές εντυπώσεις. Συγκριτικά τουλάχιστον, με την παρελθούσα αγωνιστική περίοδο, ο ΠΑΟΚ δεν ενέπνευσε – επί του παρόντος – στην τρέχουσα, την προσδοκώμενη σιγουριά. Ξεκίνησε άσχημα την προετοιμασία. Συνέχισε με ισορροπία. Βρήκε τον ορθό δρόμο. Το έπραξε δίχως σημαντικές μεταγραφικές ενισχύσεις. Αυτές οι ενισχύσεις – βλέπετε – είναι καθ’ οδόν. Μόλις αριβάρουν στην Τούμπα θα κάνουν την διαφορά. Κι ο ΠΑΟΚ θα βιώσει την διαφορά.
Ο αποψινός αγώνας δεν είναι περίπατος. Η Ολιμπίκ έχει πολλά και διάφορα κίνητρα. Οι όποιες δυνατότητες της βέβαια, εξαρτώνται από τις δυνατότητες του ΠΑΟΚ. Ο καλός ΠΑΟΚ καθαρίζει την πρόκριση εκτός έδρας. Ο κακός την πάει για… καθάρισμα εντός. Τόσο απλά…
Η ελληνική ομάδα επιθετικά, έχει προοπτικές. Έχει επιλογές. Έχει και περιθώρια για αλλαγές. Ρισκάροντας, σας λέμε πως την επίθεση του ΠΑΟΚ δεν τη φοβόμαστε. Δε θα αφήσει ευκαιρίες που συνάμα θα φτιάξει, να πάνε χαμένες. Με λίγα λόγια; Τα στατιστικά λέμε πως ο ΠΑΟΚ θα κάνει γκολ εκτός έδρας. Τι θα κάνει η Ολυμπίκ όμως, είναι το ζητούμενο. Είναι η απορία. Η Ολιμπίκ θα κάνει ό, τι επιτρέψει ο ΠΑΟΚ, να κάνει. Τόσο απλά!
Την άμυνα του ΠΑΟΚ, τη φοβόμαστε. Την αλήθεια σας λέμε. Καθώς δε, ένα λάθος στην άμυνα, μπορεί να σε σκοτώσει – στην επίθεση δεν σκοτώνει άμεσα – ο ΠΑΟΚ κινδυνεύει. Κυρίως μάλιστα, από έλλειψη αλληλοκάλυψης. Αυτή η έλλειψη – καθώς χθες, βλέπαμε όλα τα γκολ των αντιπάλων του στην προετοιμασία – η έλλειψη αλληλοκάλυψης χρέωσε την άμυνα του με εύκολα γκολ.
Το «Βαλερί Λομπανόφσκι» (πήρε το 2002, το όνομα του από τον θρυλικό προπονητή της εθνικής Σοβιετικής Ένωσης και της Ντινάμο Κιέβου) δεν είναι ένα αχανές γήπεδο. Δεν χάνεται η μπάλα σε αυτό, όπως σε άλλα γήπεδο της πρώην ΕΣΣΔ. Σε αυτό έχει παίξει κι ο κορυφαίος σκόρερ της εθνικής Σοβιετικής Ένωσης (42 γκολ) και της Ντινάμο Κιέβου (266), πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ (1993 και 1998) Όλεγκ Μπλαχίν. Και τον θυμόμαστε – από τις σπάνιες φορές που… ανοιγόταν σε δημοσιογράφους – να λέει γι’ αυτό το γήπεδο (σε μία παλαιότερη μορφή του καιν πολύν πριν βαπτισθεί «Βαλερί Λομπανόφσκι») να μιλά για μία …μαγική αύρα που βοηθά την γηπεδούχο ομάδα.
Αυτή τη φορά όμως, σε αυτό το ιστορικό Στάδιο του Κιέβου θα φυσά… θεσσαλονικιός Βαρδάρης! Τι να του κάνει ακόμη και μια… μαγική αύρα;
