Και ξαφνικά πώληση Ροντρίγκεζ! Με τον ΠΑΟΚ ποτέ δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος! Τα θέματα προκύπτουν πάντα. Ακόμα κι από το πουθενά. Ακόμη κι από εκεί που δεν το περιμένεις. Αν και μεταξύ μας, η βόμβα είχε πυροδοτηθεί από καιρό. Οι Σειρήνες ακουγόταν, αλλά το θέμα είναι ποιος τις άκουγε…
Το σίγουρο είναι ότι ακόμα κι αν τις άκουγαν στον ΠΑΟΚ, δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Αυτό είχε σαν συνέπεια ο επιθετικός από το Πράσινο Ακρωτήρι να αποτελεί σήμερα αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ του ΠΑΟΚ και της Γαλατασαράι. Οι Τούρκοι προσφέρουν περίπου 3.000.000 καθαρά, ο ΠΑΟΚ ζητάει 4.000.000 καθαρά και το χοντρό παζάρι συνεχίζεται. Με άγνωστη μέχρι στιγμής εξέλιξη…
Το νόμισμα, όπως συμβαίνει πάντα, έχει δύο όψεις. Αν μιλάμε για το ταμείο, στην ΠΑΕ πρέπει να πανηγυρίζουν. Αγόρασαν πριν ενάμιση χρόνο τον Ροντρίγκεζ με ψίχουλα από την Έλτσε και σήμερα τον διαπραγματεύονται στο πολλαπλάσιο της αξίας του. Οικονομικά η συμφωνία επιτρέπει να ανοίξουν σαμπάνιες. Ποιος μέσα σε μερικούς μήνες βγάζει περίπου 4.000.000 χωρίς να κάνει τίποτα…
Αγωνιστικά όμως είναι τραγωδία! Η πώληση του καλύτερου παίκτη του ρόστερ στο μέσο της περιόδου, την στιγμή που ο ΠΑΟΚ παραμένει στο κυνήγι δύο στόχων, κύπελλο και Ευρώπη και προσπαθεί να κάνει την αντεπίθεση στο πρωτάθλημα, ισοδυναμεί με λευκή πετσέτα στο τερέν. Γιατί όταν πουλάς το πιο δυνατό σου όπλο, πώς έχεις την αξίωση να κερδίσεις τον πόλεμο;
Προφανώς το βάρος της ευθύνης θα φορτωθεί στις πλάτες του Ροντρίγκεζ. Στο στιλ ότι ο παίκτης ήθελε να φύγει κι «αν αυτός δεν θέλει μία εμείς δεν τον θέλουμε δέκα» ή «δεν κρατάμε κανέναν με το ζόρι» ή «μένει μόνο όποιος θέλει, δεν παρακαλάμε κανέναν». Μόνο που αυτά είναι για το καφενείο.
Γιατί το διοικείν εστί προβλέπειν. Από τη στιγμή που οι Σειρήνες ακουγόταν από καιρό, έπρεπε να κλείσουν τα αυτιά του Ροντρίγκεζ με αύξηση αποδοχών, ανανέωση συμβολαίου και μεγαλύτερη ρήτρα. Έτσι θα τον είχαν για όσο καιρό ήθελαν και θα τον πουλούσαν, όταν και αν έκριναν, με περισσότερα.
Σε κάθε περίπτωση πιθανή πώληση του Ροντρίγκεζ θα αποτελεί πλήγμα. Εκτός κι αν ο στόχος δεν είναι το γήπεδο, αλλά το ταμείο…
