Είναι εντυπωσιακό και δίνει τροφή για σκέψεις. 20 εκατομμύρια είναι η ρήτρα στο συμβόλαιο του Λέο Ζαμπά. Εξωπραγματικό ποσό για τα ελληνικά δεδομένα. Και μου δίνει το δικαίωμα να πιστεύω ότι το βραζιλιανάκι είναι… μαγκάκι.
Όταν ένας παίκτης δέχεται αυτή τη ρήτρα σημαίνει ότι πιστεύει στον εαυτό του. Πιστεύει ότι θα παίξει τόσο καλά, που, κάποια στιγμή, θα βρεθεί άλλη ευρωπαϊκή μεγαλύτερη ομάδα για να του κάνει μία σούπερ προφορά, αλλά και για να «ρίξει» στον ΠΑΟΚ τα 20 εκατομμύρια.
Αυτό και μόνο τον ανεβάζει στα μάτια μου. Άλλος θα αισθανόταν ότι αιχμαλωτίζεται στον ΠΑΟΚ, μ’ αυτή τη ρήτρα. Αυτός δείχνει ότι δεν δίνει καμία σημασία στη ρήτρα γιατί αισθάνεται ότι θα δημιουργήσει, με την καλή απόδοσή του, υπεραξία που θα ξεπεράσει τον πήχη των 20 εκατομμυρίων. Σπουδαία υπόθεση.
Βέβαια, η αυτοπεποίθηση δεν αρκεί. Χρειάζονται και άλλα πολλά για να έχει εξέλιξη ένας ταλαντούχος 20χρονος ποδοσφαιριστής. Τα περισσότερα από αυτά εξαρτώνται από τις υπόλοιπες πτυχές του χαρακτήρα του. Αν είναι σοβαρός, υπεύθυνος, συνεπής και, κυρίως, παίκτης ομάδας και όχι παίκτης μόνο για τον εαυτό του.
Σ’ αυτόν τον τομέα, αν υποτεθεί ότι Ζαμπά, καθότι πιτσιρικάς, ακόμη δεν ωρίμασε, πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξει η καθοδήγηση που θα έχει από τον Λουτσέσκου, αλλά και από τους πιο έμπειρους συμπαίκτες του. Ο ΠΑΟΚ αγόρασε, θεωρητικά, ένα διαμάντι. Και το αγόρασε πολύ ακριβά. Πιθανόν να είναι ακόμη ακατέργαστο. Σ’ αυτή την περίπτωση χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ώστε να μη μείνει ακατέργαστο κινδυνεύοντας να μη λάμψει ποτέ.
Κάτι άλλο τώρα. Δεν πάει στην Ολλανδία ο Χατζηισαΐας. Δεν υπήρχε περίπτωση να παίξει ποτέ, με Βαρέλα, Χατσερίντι, Κρέσπο και Μαλεζά. Ψάχνει ομάδα για να συνεχίσει αλλού την καριέρα του και από το να βολοδέρνει σε μικρομεσαίες ελληνικές ομάδες προτιμάει να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό. Μπορεί να αποδειχθεί ότι ο ΠΑΟΚ κάνει λάθος που δεν τον πιστεύει, μπορεί και όχι. Αυτό θα το δείξει ο χρόνος. Απλά νομίζω ότι μόνο χάρη στην αγάπη του για τον ΠΑΟΚ και τη μεγάλη επιθυμία του να κάνει καριέρα με την ασπρόμαυρη φανέλα, θα άξιζε να πάρει φέτος μια ευκαιρία. Η οποία ουσιαστικά θα ήταν η πρώτη. Γιατί με τον Ιβιτς δεν είχε ευκαιρία. Επαιξε σε δυο – τρία ματς και ύστερα τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι.
Στο κάτω – κάτω δεν είναι και κανένας κακός παίκτης. Μια χαρά στόπερ είναι και το έδειξε πέρσι με τον Ατρόμητο. Γιατί να αποθεώνουμε τον Ουάρντα και τον Γιαννούλη για τις εμφανίσεις τους με τον Ατρόμητο και όχι και τον Χατζηισαΐα, που είχε εξίσου καλές εμφανίσεις; Ένα «ελληνάκι» επιπλέον στο ρόστερ που έχει και συναισθηματικό δέσιμο με τον ΠΑΟΚ δεν θα με «χαλούσε» καθόλου.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport