Το κακό… με την απίστευτη επιδημία τραυματισμών που ενέσκηψε με καταιγιστικούς ρυθμούς το τελευταίο διάστημα, προκαλώντας σωρεία προβλημάτων στους πρωτοπόρους και αδιαμφισβήτητους πλέον πρωταθλητές, συνεχίστηκε και χθες έχοντας θύμα αυτή τη φορά ότι καλύτερο και πολυτιμότερο είχε στην διάθεση του ο Λουτσέσκου.
Σημάδεψε και χτύπησε στο πιο ευαίσθητο σημείο τους, τους αετούς, πληγώνοντας τον εμβληματικό αρχηγό τους. Την ίδια τους την ψυχή, την έμπνευση τους και τη σοφή καθοδήγηση τους. Ο Αντελίνο νοκ άουτ! Με το σοκ της αποχώρησης του από το χθεσινό παιχνίδι να αλλάζει ψυχολογίες, προφανώς και να έχει τον πρώτο λόγο στην αλλαγή της εξέλιξης και της μοίρας του παιχνιδιού. Βάσκανος οφθαλμός όπως λένε οι πρωτευουσιάνοι, μάτιασμα όπως το χαρακτηρίζει ο θυμόσοφος λαός; Δυστυχώς πάει μέχρις εκείνου του σημείου το μυαλό από τη στιγμή που αυτό το μαζικό κύμα των απρόβλεπτων τραυματισμών, ήρθε ακριβώς πάνω στο νήμα, δύο βήματα πριν από το φινάλε.
Θαρρείς και ήθελε να απαξιώσει την επερχόμενη επιτυχία, ή ακόμη και να επιχειρήσει μια ύστατη προσπάθεια αναβολής με προβλήματα της τελευταίας στιγμής, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κάτι περισσότερο από τη σίγουρη αναβολή της στέψης. Ρωτώντας τους φίλους του ΠΑΟΚ μετά το παιχνίδι ποια ήταν τα συναισθήματα τους, είμαστε σίγουροι πως κανείς δεν θα αναφερόταν στο ισόπαλο αποτέλεσμα και στη μικρή μετάθεση της φιέστας. Ίσως γιατί το ραντεβού για την αποθέωση θα γίνει στη θρυλική έδρα της ομάδας τους και θα έχουν έτσι την ευκαιρία να βρεθούν σε αυτό χιλιάδες φίλοι των πρωταθλητών από όλη τη βόρεια Ελλάδα. Και να ενώσουν τη φωνή τους όντας εντός της κατάμεστης Τούμπας αλλά και εκτός αυτής, γιατί σίγουρα θα υπάρξουν χιλιάδες που δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν εισιτήριο και να στείλουν το μήνυμα τους στη συμμορία που πέρυσι τους λήστεψε άλλον έναν τίτλο.
Σίγουρα όμως δεν θα μπορούσαν να κρύψουν την αγωνία τους για τον τραυματισμό του μεγάλου αρχηγού, του ανεπανάληπτου και χαρισματικού Αντελίνο Βιεϊρίνια που τον είδαν να γκρεμίζεται και να σφαδάζει από τον πόνο, σε μια διεκδίκηση με έναν από τους πιο σκληρούς και παθιασμένους παίκτες των γηπεδούχων (ο γνωστός φουλ αντιΠΑΟΚτσής Μπέρτος). Αγωνία, φόβος, μην τυχόν και λείψει από τη μάχη του τελικού, αλλά και γενικά για την «όλη κατάσταση» της υγείας του. Η δικαιολογημένη λατρεία τους για τον παίκτη σύμβολο και σημαία, δεν τους άφηνε χθες κανένα περιθώριο για οτιδήποτε άλλο πέρα από την όσο γινόταν πιο σύντομη ενημέρωση τους για την σοβαρότητα του τραυματισμού του. Για το 1-1; Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Η εμφάνιση σχεδόν καλή. Η απόδοση των περισσότερων παικτών ικανοποιητική. Μπορεί να τους έλειψε «το κάτι παραπάνω» που το διέθεταν βέβαια οι αντίπαλοι τους όπως το πάθος και ο τσαμπουκάς, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν καλύτεροι, δημιούργησαν κι έχασαν κλασικές ευκαιρίες, τις μισές από τις οποίες αν τις είχαν εκμεταλλευτεί ψύχραιμα, θα τους έδιναν το δικαίωμα να κλείσουν το φύλλο αγώνα με μια μεγάλη και άνετη νίκη. Δεν τίθεται επομένως θέμα ποια ήταν η καλύτερη ομάδα και ποια θα έπρεπε να πάρει τους 3 βαθμούς. Για τον Λουτσέσκου όμως και για τους παίκτες του ίσως τίθεται το ερώτημα αν θα έπρεπε να επιδείξουν μια προσεκτικότερη διαχείριση των εξελίξεων της αναμέτρησης. Δεν μπορείς με τόσες χαμένες ευκαιρίες (και τελικές) να δίνεις το δικαίωμα μιας τόσο εύκολης ισοφάρισης. Ατομικά ο Πασχαλάκης δεν είχε πολλές και συχνές επισκέψεις και δεν κρίνεται για το γκολ, για το οποίο ευθύνονται οι παίκτες που δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν μια σχετικά εύκολη αντεπίθεση.
Δεν θα αναφερθούμε σε ονόματα για να μην χρεωθούμε κάποια προκατάληψη. Το δίδυμο Βαρέλα - Κρέσπο στα γνωστά εξαιρετικά επίπεδα απόδοσης. Ο Μάτος με εξάρσεις και ο αρχηγός μέχρι του σημείου που τραυματίστηκε, όπως πάντα ο εμπνευσμένος καθοδηγητής των συμπαικτών του. Πολύ καλός ο Ολιβέιρα (απορία κι ερωτηματικό η αντικατάσταση του). Σε όχι καλή κατάσταση ο Σάκχοφ. Κινητικός ο Λημνιός, μαχητικός ο Σφιντέρσκι και εντυπωσιακά βελτιωμένος ο Πέλκας.
Ο Μπίσεσβαρ με αρκετές πρωτοβουλίες που αναστάτωναν την αντίπαλη άμυνα. Ο Γιαννούλης είχε σημαντική συμμετοχή στις προωθήσεις της πτέρυγας του, ενώ οι αλλαγές είχαν λίγο χρόνο συμμετοχής και ως εκ τούτου δεν κρίνονται. Ο διαιτητής δεν έκανε το μεγάλο λάθος, επηρεαζόταν όμως μερικές φορές από την κερκίδα σε κάποια σφυρίγματα του. Αυτά λοιπόν για την «απόδραση» από το τέλμα (αγωνιστικός χώρος) και τον «βόθρο» (ατμόσφαιρα της κερκίδας) του κάμπου. Οι αετοί φτερούγισαν και πάλι ψηλά και αήττητοι περιμένουν την Κυριακή τους χιλιάδες των φίλων τους, στο μεγάλο ραντεβού της αποθέωσης των πανάξιων Πρωταθλητών.
ΥΓ: «Προπομπός» και… «πρόγευση» της Κυριακάτικης μαγικής ασπρόμαυρης βραδιάς, η υποδοχή που επεφύλαξαν στα Τέμπη οι οπαδοί των Πρωταθλητών Ελλάδας.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (15/4)
