Η κουλτούρα με την οποία αντιμετωπίζουν οι Άγγλοι το ποδόσφαιρο, είναι αναμφίβολα αξιοπρόσεκτη.
Θα μπορούσε να πει κανείς και αξιοθαύμαστη. Αγαπούν πάνω απ΄ όλα το προϊόν ποδόσφαιρο και φυσικά την ομάδα τους. Είτε αυτή κερδίζει, είτε χάνει, είτε φέρνει ισοπαλία. Είτε είναι πρώτη, είτε είναι τελευταία. Είτε παίζει στην Πρέμιερ Λιγκ, είτε παίζει στην Τσάμπιονσιπ. Ανάλογη κουλτούρα έχουν αρκετοί ακόμη στην Ευρώπη. Στην Γερμανία τα γήπεδα είναι γεμάτα, στην Ολλανδία, στην Ισπανία… σχεδόν παντού. Ακόμη και στην Ιταλία, που υπάρχουν προβλήματα, τα περισσότερα γήπεδα έχουν πολύ κόσμο.
Θα πει κανείς… το προϊόν. Είναι καλύτερο. Σωστά. Όμως είναι μόνο αυτό ή πρέπει να αναδεικνύουμε και την κουλτούρα; Στο «Άνφιλντ», στο παιχνίδι που έρχεται με την Σάντερλαντ, θα γίνει κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ, έχουν αποφασίσει ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τα εισιτήρια που ακριβαίνουν, να αποχωρήσουν από το γήπεδο λίγα λεπτά πριν το τέλος του αγώνα. Παλαιότερα, οι φίλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έμπαιναν στο «Ολντ Τράφορντ» πέντε λεπτά μετά την έναρξη του ματς, για να δείξουν την αντίθεση τους στη νέα διοικητική κατάσταση των Γκλέιζερ.
Στην Ελλάδα η εύκολη λύση υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. «Δεν ξαναπατάω» είναι η κουβέντα που έρχεται πρώτη στα χείλη των οπαδών. Η δεύτερη συχνά είναι άκομψη. «Δεν πάνε να γαμ….». Σωστά. Αυτοί να πάνε. Όμως αυτοί… είσαι εσύ. Εσύ που υποστηρίζεις την ομάδα αυτή, που αγαπάς ή που υποτίθεται πως αγαπάς. Όσο εύκολα βέβαια την αγαπάς, άλλο τόσο εύκολα την απαξιώνεις. Την ισοπεδώνεις. Τον σύλλογο, το σωματείο, αυτόν που το εκπροσωπούν. Μέχρι να σε πείσουν πως τελικά… κάνουν κάτι καλό κι αυτοί, να πας σε ένα – δύο ματς και να ξαναρχίσεις το ίδιο. Ισχύει για όλους; Όχι.
Ισχύει όμως για την πλειοψηφία των ελλήνων οπαδών. Που πάντα απαιτούν, αλλά ξεχνούν πως έχουν και αυτοί τις δικές τους «υποχρεώσεις». Αν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε υποχρέωση ενός οπαδού, να παρακολουθήσει από το γήπεδο την αγαπημένη του ομάδα, να την στηρίξει, να φωνάξει γι΄ αυτήν… Πρώτα πηγαίνεις στο γήπεδο, το γεμίζεις σε κάθε αγώνα γιατί απλά… αγαπάς την ομάδα σου και μετά απαιτείς. Από τον καναπέ και τα ραδιόφωνα, οι… υπέροχοι λαοί, δεν μπορούν να απαιτούν και να χαίρονται για την δική τους… υπέροχη παρουσία σε ένα ντέρμπι. Υπάρχουν και άλλα ματς και κυρίως άλλοι τρόποι αντίδρασης. Όχι η αποχή. Το παράδειγμα μας το δίνουν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά…