Νεφελώδης και ανεξήγητα περίεργη η εικόνα που έχει μπροστά του ο κόσμος του ΠΑΟΚ, σε ό,τι έχει σχέση με τις μέχρι στιγμής κινήσεις του υπεύθυνου του μεταγραφικού σχεδιασμού, Σλοβάκου πρώην διαιτητή και τεχνικού διευθυντή του Δικέφαλου. Ο κ. Μίχελ, ο πλέον πολυταξιδεμένος ξενόφερτος τεχνοκράτης της πενταετίας, δυστυχώς δεν έχει καταφέρει να πείσει ούτε και τους πλέον αισιόδοξους φίλους της ομάδας ότι κινείται βάσει ενός σοβαρά μελετημένου μεταγραφικού σχεδιασμού.
Όπως θα έπρεπε δηλαδή από τη στιγμή που αυτός ο σχεδιασμός αφορά ένα σύλλογο του μεγέθους του ΠΑΟΚ και είναι ανάλογος των φιλοδοξιών του πανίσχυρου οικονομικά μεγαλομετόχου του. Αστάθειες, προχειρότητες, ασύμβατες ποδοσφαιρικά εκτιμήσεις και το κυριότερο μια αναποτελεσματικότητα την οποία συνοδεύουν υποψίες και ερωτηματικά που περιστρέφονται γύρω από συγκεκριμένες υποθέσεις που έχουν «ουρά» στην περσινή χρονιά. Στη διάρκεια της οποίας «συνέβησαν» και «ακούστηκαν» πολλά, αρκετά από τα οποία έμειναν ανεξήγητα και αναπάντητα.
Δυστυχώς οι μέχρι στιγμής απόψεις οδηγούν σε σκέψεις και πιθανολογήσεις ανησυχητικές. Ο επιχειρούμενος αφελληνισμός του ρόστερ με το «ξεσκαρτάρισμα» να επικεντρώνεται μονοθεματικά με στοχοποιημένους δανεισμούς νεαρών Ελλήνων εξελίξιμων και ταλαντούχων παικτών, των οποίων η μοίρα μοιάζει σαν προδιαγεγραμμένη, προκαλεί έναν δικαιολογημένο προβληματισμό. Τα «παραδείγματα» με Χαρίση, Κίτσιου και Χατζηισαΐα, όπως και η διαπίστωση της στέρησης των απαιτούμενων ευκαιριών σε απόλυτο βαθμό από τους Σιαμπάνη και Δεληγιαννίδη, δεν είναι οι μόνες περιπτώσεις που χρήζουν εξηγήσεων και απαντήσεων. Υπάρχουν σαφέστατα και άλλες.
Είναι όμως οι χαρακτηριστικότερες γιατί εκπέμπουν μηνύματα τα οποία επιβεβαιώνουν προδιαγεγραμμένες περιθωριοποιήσεις που είχαν ξεκινήσει από την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο. Στο χθεσινό μας σχόλιο αναφερθήκαμε και σε άλλες περιπτώσεις (Βιτόρ, Περέιρα) με αυτή όμως του Χαρίση να βρίσκεται στην κορυφή αυτής της λίστας των απαράδεκτων προγραφών. Σήμερα η ανακοίνωση του δανεισμού του Χατζηισαΐα έρχεται με τη σειρά της να συμπληρώσει τη θολούρα και να αναθερμάνει τα διαθρυλούμενα περί στοχοποιήσεων και προσχεδιασμού. Δεν είναι λίγοι αυτή τη στιγμή εκείνοι που συνδέουν την περιθωριοποίηση των δύο νεαρών παικτών με εξωπραγματικές αιτίες και καταστάσεις. Υποστηρίζεται από κάποιους ότι ο Χαρίσης πληρώνει την κόντρα Χριστοβασίλη με τους αδερφούς Ίβιτς, αλλά και τα περί αποδυτηρίων αποδιδόμενα στου παίκτες που αποκτήθηκαν από τα Γιάννενα. Ο ο Χατζηισαΐας με τη σειρά του λέγεται ότι πληρώνει τον εξοστρακισμό του και την απενεργοποίησή του γιατί αποκτήθηκε από τον «ανεπιθύμητο» Νίκο Βεζυρτζή. Ερχονται σαν συμπλήρωμα και τα περί παραγκωνισμού του Κάτσε, με την αφορμή να επικεντρώνεται στις όχι πολύ καλές σχέσεις που υπήρχαν με τον μάνατζέρ του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Χατζηισαΐας όταν αποκτήθηκε ήταν ο καλύτερος σέντερ μπακ της χρονιάς στο Πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας. Βασικός και αναντικατάστατος στον Πανιώνιο, με μόνιμο αναπληρωματικό τον Ρισβάνη που ο Ολυμπιακός τον απέκτησε και το πανηγύρισε φέτος, προορίζοντάς τον για την πρώτη ενδεκάδα!!! Το πώς είναι δυνατόν λοιπόν να δίνεται δανεικός ο υψηλόσωμος και ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι Θεσσαλονικιός και ΠΑΟΚτσής, όταν κάποια γατάκια της ασπρόμαυρης άμυνας που ήταν η χαρά των αντιπάλων επιθετικών στο ψηλό παιχνίδι και στα στημένα, είχαν μονιμοποιηθεί και καθιερωθεί και έμοιαζαν ακούνητα από τις θέσεις τους. Ο ο Χατζηισαΐας λοιπόν δεν είχε τύχη από τη στιγμή που έπρεπε να καθιερωθούν κάποιες μεταγραφικές μετριότητες από γυρολόγους και βαδιστές που είχαν φέρει στην ομάδα. Με δυο λόγια λοιπόν σήμερα ο ΠΑΟΚτσής διαπιστώνει ότι κάποια πράγματα σε αυτόν τον τομέα (διαχείριση ρόστερ και μεταγραφών) πάνε στραβά. Αδυνατεί να κατανοήσει την προχειρότητα αλλά και κάποιες εμμονές με στοχοποιημένους δανεισμούς, όπως επίσης και την επιπολαιότητα της προσέγγισης και της αδέξιας εγκατάλειψης των υψηλών στόχων (Εντόι, Οτσόα). Για όνομα του Θεού ας μην νομιστεί ότι έχουμε προκατάληψη με τον Μίχελ. Απλά, βλέπουμε και κρίνουμε. Κι αυτά που είδαμε και είμαστε υποχρεωμένοι να τα κρίνουμε με την μέχρι τώρα παρουσία του Σλοβάκου στην υπεύθυνη θέση του τεχνικού διευθυντή, δεν είναι ανάλογα όχι μόνο των προσδοκιών του κόσμου αλλά πιστεύουμε και του ίδιοι του Ιβάν Σαββίδη. Υπάρχον βέβαια μικρές εξαιρέσεις, με δυο-τρεις καλές κινήσεις, αλλά στο σύνολο των τριών περιόδων των μεταγραφών ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε πολλά από την παρουσία του.
Ασε που έμπλεξε άθελά του προφανώς σε παιχνίδια καπάτσων μανατζαραίων, οι οποίοι λειτούργησαν αρνητικά εις βάρος του ΠΑΟΚ. Ευχόμαστε οι εισηγήσεις προς το νέο προπονητή οι οποίες ασφαλώς έχουν και το «άρωμα» και τη «σφραγίδα» του αποχωρήσαντα άπειρου Σέρβου κόουτς να μην αποδειχτούν επιζήμιες και αυτοπαγιδεύσουν το νέο προπονητή. Ο οποίος ίσως θα έπρεπε να είναι πιο επιφυλακτικός και να μην αποδεχθεί στο ακέραιο τα όσα του ετοίμασε το… «δίδυμο».
