Ηρθε στα χέρια μου ένα κείμενο κάποιου κυανόλευκου site το οποίο βασιζόμενο σε ρεπορτάζ φίλου της σελίδας από την Αθήνα ονόματι Νίκου Π. και διασταυρωμένου πλήρως, όπως αναφέρει, αποκαλύπτει τα εξής: «Πολλοί απορήσαμε για την παρουσία δικηγόρου του Αντώνη Πασχαλίδη (Ρέμου) στην διαδικασία αδειοδότησης του Ηρακλή.
Η παρουσία του είχε σχέση με την συνεισφορά του Αντώνη Ρέμου στην διοίκηση σε δύο δόσεις, μία 100.000 και μία 50.000 ευρώ ώστε μαζί με άλλους Ηρακλειδείς, να εξασφαλιστεί το ποσό των 320.000 ευρώ για το Μ.Κ. εάν δεν είχε βρεθεί επενδυτής και η λογική απαίτηση του να επιστραφούν, οδήγησε τον Ρέμο να στείλει ενισχύσεις στη νέα διοίκηση.
Η θέληση του ήταν ΟΧΙ να μπλοκάρει την αδειοδότηση του Ηρακλή, αλλά αντιθέτως να σπρώξει την επιτροπή να αδειοδοτήσει τη νέα ΠΑΕ, ώστε να μπορέσει ο μεγαλομέτοχος να επιστρέψει χωρίς πίεση από την πλευρά Ρέμου, τις 150.000 ευρώ που χρησιμοποιήθηκαν για τις ανάγκες της προσωρινής διοίκησης πριν έρθει ο Τομ Παπαδόπουλος»… Χθες έγραψα περί ιερού πολέμου στον Ηρακλή «ορθοδόξων εναντίον απίστων» και είχα λόγο. Διότι κάποτε πρέπει να εκλείψει η μνησικακία από τις τάξεις κυρίως των δήθεν «ορθοδόξων» και η παράλληλη ισοπέδωση δια λόγων και έργων «χρησίμων» από κάθε άποψη ατόμων όπως στη προκειμένη περίπτωση του Αντώνη Ρέμου.
Δεν έχω κανένα λόγο να στηρίξω τον Αντώνη, τον οποίο γνωρίζω χρόνια ολάκερα, όταν ακόμη δεν ήταν ο σημερινός Ρέμος, παρά μόνο ένα ανερχόμενο φτωχόπαιδο που έκανε τα πάντα να αναρριχηθεί στο ύψος του πράγματι εκπληκτικού ταλέντου του και το τηλέφωνό του, με λήγοντα αριθμό 666,ήταν ανοιχτό στους πάντες.
Του άσκησα κριτική αυστηρή σε πλαίσια πάντα δεοντολογικά, ως οφείλει κάθε επαγγελματίας δημοσιογράφος. Ως εκεί όμως. Καθότι κατ΄ εμέ τουλάχιστον, φαντάζει αυτονόητο ότι εκείνος που γράφει, πρέπει να γράφει την αλήθεια, με την έννοια, ότι δεν πρέπει να την καταπνίγει ή να την αποσιωπά και ότι πρέπει να μην γράφει τίποτα το πλαστό. Πρέπει να μη λυγίζει μπροστά στους δυνατούς και να μην εξαπατά τους αδύνατους. Φυσικά, είναι πάρα πολύ δύσκολο να μη λυγίζεις μπροστά στους δυνατούς και πάρα πολύ συμφερτικό να εξαπατάς τους αδύνατους.
Το να μην είσαι αρεστός στους ιδιοκτήτες σημαίνει να αποκηρύσσεις την ιδιοκτησία και το να αρνιέσαι τη δόξα που σου προσφέρουν οι δυνατοί, συχνά σημαίνει να παραιτείσαι γενικά από τη δόξα. Για όλα αυτά χρειάζεται θάρρος. Και όπως έγραψαν οι Ηρακλειδείς του site «αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας. Ο ίδιος ο Ρέμος ζήτησε να μην δημοσιοποιηθεί από πλευράς Ηρακλή η συνεισφορά του». Κι εδώ πολλοί θα αναρωτηθούν. Κι αν δεν είναι έτσι; Ίδωμεν.
Από την έντυπη έδοση της Metrosport (30/10)