Προς... αναγνώριση η «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» με κρυφή τροπολογία!
Παραβιάζεται η πάγια εθνική θέση που καθιερώθηκε από το 1986 για την ταυτότητα των μουσουλμάνων στη Δυτική Θράκη - Για τον... στόχο της τροπολογίας είναι άγνωστο αν έχει ενημερωθεί ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης
Την πάγια εθνική γραμμή που υπηρετήθηκε αυστηρά από όλους τους πρωθυπουργούς των τελευταίων δεκαετιών επιχειρεί να παραβιάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. φέρνοντας στη Βουλή υπουργική τροπολογία για την αναγνώριση, μεταξύ άλλων, συλλόγων με αλυτρωτική και αντεθνική δράση που εγείρουν ζητήματα δήθεν ύπαρξης «τουρκικής» και «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.
Ητροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης, με τη γενικόλογη περιγραφή «Συμπλήρωση διατάξεων του άρθρου 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», έχει προστεθεί σε νομοσχέδιο για την ευρωπαϊκή εντολή έρευνας που αναμένεται να τεθεί σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής την ερχόμενη εβδομάδα.
Σύμφωνα με έγκριτους νομικούς η προωθούμενη ρύθμιση έχει αναδρομική ισχύ και ανοίγει τον δρόμο για την επανεξέταση της αναγνώρισης από τις ελληνικές αρχές της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης για την οποία ο Αρειος Πάγος έχει αποφασίσει αμετάκλητα τη διάλυσή της καθώς λειτουργεί ως βραχίονας του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, χαρακτηρίζεται για την υπόγεια δράση της και τις εντατικές προσπάθειες να αμφισβητηθεί η Συνθήκη της Λωζάννης ώστε η μειονότητα των Ελλήνων μουσουλμάνων να μην αναγνωρίζεται ως θρησκευτική, αλλά ως «τουρκική».
Ρύθμιση «εθνικά επιπόλαιη»
Ειδικότερα, νομικοί κύκλοι χαρακτηρίζουν τη ρύθμιση «εθνικά επιπόλαιη» επισημαίνοντας ότι υποχρεώνει το ανώτατο δικαστήριο να μπαίνει στη διαδικασία ακόμα και ανατροπής παλαιότερων αποφάσεων, θεωρώντας «αμελλητί» τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ως νέο στοιχείο που πρέπει να εξεταστεί, ακόμα κι αν αμφισβητούνται πάγιες εθνικές θέσεις ή διεθνείς συμβάσεις όπως της Λωζάννης.
Τονίζουν δε ότι «το ΕΔΑΔ δικαίωσε τους συλλόγους γιατί στάθηκε σε γενικές αρχές όπως στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Από την άλλη πλευρά, ο Αρειος Πάγος θεωρεί ότι οι διεθνείς συνθήκες που διαμορφώνουν τις σχέσεις κρατών είναι πιο δεσμευτικές από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου». Ως αντίλογος παρουσιάζεται το επιχείρημα που αναφέρει ότι η Ελλάδα πρέπει να επιδεικνύει καθολική αποδοχή των αποφάσεων του Ευρωδικαστηρίου και όχι να επικαλείται τις αποφάσεις του μόνο όταν το περιεχόμενό τους τη συμφέρει.
Υπενθυμίζεται ότι η ιστορία ξεκίνησε το 1986, όταν το Εφετείο Ξάνθης αρνήθηκε να αναγνωρίσει την Τουρκική Ενωση Ξάνθης, με αποτέλεσμα η διοίκηση του συλλόγου να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να δικαιωθεί. Στη συνέχεια, ωστόσο, ο Αρειος Πάγος εξέδωσε δύο απορριπτικές αποφάσεις υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η διάλυση του σωματείου δεν παραβιάζει τις διατάξεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και «είναι θεμιτή η εν λόγω διάλυση για την προάσπιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, καθώς και για τη διασφάλιση της ειρηνικής συμβίωσης του χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού της Δυτικής Θράκης».
Σε άλλο σημείο δε ανέφερε ότι ο σκοπός του σωματείου, όπως αυτός διαγράφεται στο καταστατικό του, παραβιάζει τις διατάξεις διεθνών συμβάσεων, συναφθεισών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, βάσει των οποίων στη Δυτική Θράκη δεν υπάρχει εθνική τουρκική μειονότητα, αλλά θρησκευτική μουσουλμανική μειονότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε την αναγνώριση από το 2012
Πάντως, η επίμαχη τροπολογία μπορεί να παραβιάζει την πάγια στάση των προηγούμενων κυβερνήσεων, δεν παρεκκλίνει όμως από τις διαχρονικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ που σταθερά στηρίζει την Τουρκική Ενωση Ξάνθης.
Είναι χαρακτηριστική δε η ανακοίνωση της Επιτροπής Δικαιωμάτων του κόμματος στις 12 Μαρτίου αναφορικά με την απορριπτική απόφαση του Αρείου Πάγου να αναγνωρίσει τον σύλλογο. «Η Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει με ανησυχία το γεγονός ότι ο Αρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης για την αναγνώρισή της ως νόμιμου σωματείου παρά τη δικαίωσή της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται άδικα και παράλογα η παραβίαση του στοιχειώδους συλλογικού δικαιώματος ελεύθερης ίδρυσης συλλόγων που προστατεύεται ρητά τόσο από το Σύνταγμα της Ελλάδας όσο και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου», ανέφερε η επίμαχη ανακοίνωση και συνέχιζε: «Μάλιστα, είναι λυπηρό από τη σκοπιά της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ότι η αίτηση απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν είναι δεσμευτικές! Ομως αυτή καθαυτή η άρνηση εφαρμογής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου συνιστά από μόνη της νέα παραβίαση της ΕΣΔΑ, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 46 της σύμβασης, τα συμβαλλόμενα κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να συμμορφώνονται προς τις οριστικές αποφάσεις του δικαστηρίου επί των διαφορών στις οποίες είναι διάδικοι. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ καλεί την Ελληνική Πολιτεία να πράξει τα δέοντα ώστε οι συμπολίτες μας της μειονότητας της Θράκης να μπορούν να απολαμβάνουν ισότιμα τα δικαιώματα που τους κατοχυρώνουν το Σύνταγμα και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση».
Τι αναφέρει η τροπολογία
Η τροπολογία που έχει γίνει άρθρο 40 στο νομοσχέδιο και είναι γραμμένη με τέτοιον τρόπο ώστε να απαιτούνται εξειδικευμένες νομικές γνώσεις για να γίνει αντιληπτή η δράση της, αναφέρει:
«Αρθρο 40
Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονοµίας προστίθενται εδάφια ως εξής: Η αίτηση ανάκλησης ή µεταρρύθµισης του πρώτου εδαφίου επιτρέπεται, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, και µετά την έκδοση οριστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωµάτων του Ανθρώπου µε την οποία κρίνεται ότι η δικαστική απόφαση που δέχθηκε ή απέρριψε την αρχική αίτηση εκδόθηκε κατά παράβαση δικαιώµατος που αφορά στο δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας που τηρήθηκε ή διάταξης ουσιαστικού δικαίου της Ευρωπαϊκής Σύµβασης Δικαιωµάτων του Ανθρώπου. Στην περίπτωση αυτή η αίτηση ασκείται µέσα σε προθεσµία ενενήντα (90) ηµερών, η οποία αρχίζει από την ηµεροµηνία που καθίσταται οριστική η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωµάτων του Ανθρώπου, σύµφωνα µε το άρθρο 44 της Ευρωπαϊκής Σύµβασης Δικαιωµάτων του Ανθρώπου». Προκειμένου δε να έχει αναδρομική ισχύ, προστέθηκε «μεταβατική διάταξη» ως άρθρο 41 που αναφέρει: «Η διάταξη του άρθρου 40 του παρόντος καταλαµβάνει και τις υποθέσεις για τις οποίες έχει εκδοθεί απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωµάτων του Ανθρώπου που έχει καταστεί οριστική σύµφωνα µε το άρθρο 44 της Ευρωπαϊκής Σύµβασης Δικαιωµάτων του Ανθρώπου πριν από τη δηµοσίευση του παρόντος. Στην περίπτωση αυτή η προθεσµία άσκησης της αίτησης ανάκλησης ή µεταρρύθµισης είναι ένα (1) έτος από τη δηµοσίευση του παρόντος».
πηγή: protothema.gr
