Αν κάποιος έλεγε στους φίλους του Αρη πριν από το παιχνίδι ότι η ομάδα τους θα υποπέσει σε γκέλα με αντίπαλο τον Πανιώνιο και στο τελευταίο σφύριγμα του Κουτσιαύτη θα αισθάνονται «γεμάτοι» από την εμφάνιση και θα χειροκροτούν ζεστά τους ποδοσφαιριστές του Παντελίδη, εύκολα θα τον έλεγαν τρελό...
Κι όμως... Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα συνθηκών και συγκυριών... Σε μια τέτοια (αρνητική) συνθήκη υπέβαλλε τους συμπαίκτες με μια εγκληματική ενέργεια ο Μπάσα, αναγκάζοντάς τους να καταθέσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν προκειμένου να καλύψουν το -ομολογουμένως δυσαναπλήρωτο- κενό του στη μεσαία γραμμή. Θα μπορούσε να είναι δικαιολογημένος ο Αλβανός, αν το μαρκάρισμα του γινόταν υπό συνθήκες πίεσης και με πολλαπλάσιους σφυγμούς. Σε μια φάση, όμως, στο κέντρο του γηπέδου που δεν... μύριζε καν για τους φιλοξενούμενους, να με συγχωρείτε, αλλά είναι παντελώς αδικαιολόγητος... Και δεν μιλάμε για παιδάκι, αλλά για ποδοσφαιριστή 32 ετών με εκατοντάδες παραστάσεις...
Αφήνοντας, τώρα, στην άκρη τη φάση που καθόρισε ουσιαστικά το παιχνίδι, ο Αρης έδωσε συνέχεια στις θετικές εμφανίσεις. Τακτικά, συνεχίζει να παίρνει άριστα κι αυτό είναι, σαφέστατα, ευθύνη Παντελίδη. Ο 53χρονος τεχνικός έχει προσδώσει στην ομάδα του στοιχεία που της έλειπαν κραυγαλέα στο πρώτο μισό (τακτική ισορροπία, σοβαρό αμυντικό transition και στοχευμένα γρήγορες αντεπιθέσεις), ενώ τα τελευταία αποτελέσματα έχουν προσφέρει στους ποδοσφαιριστές την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση.
Αν κάποια ομάδα άξιζε, αλλά και διεκδίκησε περισσότερο τη νίκη, αυτή ήταν ο Αρης, παρά το γεγονός πως η αποβολή του Μπάσα δεν ήταν το μοναδικό «κακό» που του παρουσιάστηκε. Λίγο οι τραυματισμοί, λίγο το παντελώς συγκυριακό γκολ ισοφάρισης που δέχθηκε λίγα λεπτά μετά το δικό του γκολ, τον υποχρέωσαν σε μια ισοπαλία που ναι μεν τον... πονάει (βαθμολογικά), ωστόσο αναδεικνύει και την πρόοδο που σαφώς έχει καταγράψει ως σύνολο το τελευταίο χρονικό διάστημα, παίζοντας ως αληθινή ομάδα.
Η απελπιστική εικόνα, άλλωστε, που παρουσίασε στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό είναι τόσο πρόσφατη, που συγκρίνοντάς την με τη χθεσινή, είναι μάλλον και αρκετή για να αντιληφθεί κανείς τις διαφορές...
Υ.Γ. Ενα... θεματάκι με τα χέρια ο Κουτσιαύτης, πάντως, πρέπει να το έχει. Μπορεί στη φάση του Τσιλούλη να μην υφίσταται (μάλλον) παράβαση, όμως σε προέκταση χεριού εντός περιοχής (86’), είναι αν μη τι άλλο... περίεργο να κλείνει τα μάτια...