Για τον φετινό ΠΑΟΚ, η πρώτη κόντρα της περιόδου απέναντι στην Βασιλεία, ανέδειξε δύο πράγματα: την συγκροτημένη δουλειά του Λουτσέσκου που κατάφερε να χτίσει ένα σύνολο με ομαδικό πνεύμα και την άμεση ανάγκη ενίσχυσης αν παραμένει στόχος η πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς λίγκ. Και τα δύο ήταν κάτι περισσόερο από οφθαλμοφανή το βράδυ της Τρίτης στην κατάμεστη Τούμπα.
Πρώτα η ομάδα! Φάνηκε άλλη μια φορά ότι το μεγάλο και συγκριτικό πλεονέκτημα του φετινού ΠΑΟΚ θα είναι το... περσινό του ρόστερ! Ή για να το θέσω διαφορετικά κάθε φέτος και καλύτερα με βάση τα περσινά! Το γεγονός ότι η ενδεκάδα- με τις δυο τρεις προσθαφαιρέσεις- παρέμεινε ακριβώς η ίδια αποτελεί τη μεγάλη δύναμη του συγκροτήματος του Λουτσέσκου.
Η ομοιογένεια, μετά το ράβε- ξήλωνε των προηγουμένων ετών, προσφέρει στον ΠΑΟΚ αυτό που του έλειπε χρόνια. Παίκτες που γνωρίζουν ο ένας το παιχνίδι του άλλου, φιλοσοφία που συνεχίζεται από πέρσι χωρίς θεαματικές ανατροπές, τακτική που δουλεύεται καθημερινά με βάση τις ίδιες αρχές χωρίς αποκλίσεις. Όλα αυτά κάνουν τον ΠΑΟΚ ένα σφιχτοδεμένο σύνολο που ξεχωρίζει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Είναι κάτι που απέναντι στην Βασιλεία έκανε την διαφορά.
Από τους νέους, ο Ζαμπά έστειλε μήνυμα ότι θέλει και μπορεί. Πρώτα έδειξε ότι προσαρμόστηκε με το καλημέρα. Στο πρώτο του παιχνίδι στην Τούμπα χειροκρότησε και χειροκροτήθηκε από τους φιλάθλους. Σαν να βρισκόταν εκεί χρόνια... Ήταν ένα καλό ξεκίνημα. Και είναι μόλις 21 χρονών. Το μέλλον είναι δικό του.
Από την άλλη όμως, πέρα από τον Βραζιλιάνο και χωρίς τον Χαντσερίδη στην ενδεκάδα, ο ΠΑΟΚ φάνηκε γυμνός στα άκρα. Απόδειξη ότι επιστρατεύτηκε ο Ελ Καντουρί σε ρόλο ακραίου επιθετικού, ενω όταν αποχώρησε ο Πρίγιοβιτς στη θέση του φορ εναλάχτηκαν εκεί Πέλκας, Ουάρντα και Ελ Καντουρί. Αν ο ΠΑΟΚ θέλει να περάσει στους ομίλους χρειάζεται ενίσχυση. Την Βασιλεία μπορεί να την περάσει. Η απόσταση όμως για τους ομίλους είναι μεγάλη
