Δε θα μπω στον πειρασμό να χαρακτηρίσω εύκολη ή δύσκολη τη σημερινή αποστολή των πρωτοπόρων του πρωταθλήματος, στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν τα «εμπόδια» που έχουν μπροστά τους. Το αρνητικό αποτέλεσμα της πρώτης αναμέτρησης και ο απρόβλεπτος όπως αποδεικνύεται αντίπαλός τους είμαστε βέβαιοι ότι θα έχουν ζυγιστεί και μετρηθεί σωστά από τον Λουτσέσκου και τους παίκτες που θα κληθούν να πάρουν μέρος στην επιχείρηση της σημαντικής πρόκρισης.
Ως εκ τούτου και δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε με κάτι που αφορά αποκλειστικά τους άμεσα ενδιαφερόμενους και υπεύθυνους. Αλλωστε, το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι αν στο σημερινό παιχνίδι οι γηπεδούχοι καταφέρουν μαζί με την πρόκριση και αρπάζοντας την ευκαιρία από τα μαλλιά, να παρουσιαστούν όπως ακριβώς ήταν πριν από το τοπικό ντέρμπι. Αυτός θα είναι ένας ιδανικός συνδυασμός ο οποίος θα αποκαθιστούσε σε χρόνο ρεκόρ την μέχρι τώρα εξαιρετική και εύρυθμη κανονικότητα της ομάδας, με την ψυχολογία στα ύψη και την αγωνιστική εικόνα της, όπως ακριβώς απαιτούν οι φιλοδοξίες και οι ανάγκες, αλλά και οι μικρές αποστάσεις από τους δύο στόχους.
Με φόντο βέβαια και την αντιμετώπιση του βρώμικου παρασκηνίου που καραδοκεί και μεθοδεύει νέες παγιδεύσεις με ξένους και Ελληνες διαιτητές και όλους τους ελεγχόμενους θεσμούς. Επαναλαμβάνουμε ότι οι εμπλεκόμενοι στην κοινή και μεγάλη προσπάθεια της θωράκισης της πορείας προς τους στόχους πιστεύουμε ότι έχουν απασχοληθεί και απασχολούνται συνεχώς μονοθεματικά και μονόδρομα με τον τρόπο που θα αντιδράσουν στις όποιες μεθοδεύσεις θα αποσκοπούν σε νέα πραξικοπήματα. Οι τελευταίες διαιτησίες των δύο ξένων και ο ολοφάνερος έλεγχος της ΚΕΔ από τη συμμορία που ποντάρει στους πρόθυμους Έλληνες αδίστακτους καμικάζι της παράγκας δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο για εφησυχασμούς.
Μένουμε σ΄αυτό το σημείο σε ό,τι αφορά το σημερινό παιχνίδι και αφήνουμε τον υπόλοιπο χώρο για να φιλοξενήσουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για το «νομοσχέδιο-παραγγελία» όπως χαρακτηρίστηκε ο νόμος Βασιλειάδη, που σύμφωνα με τις γνώμες ειδικών περιέχει πληθώρα ευνοϊκών διατάξεων για συγκεκριμένα συμφέροντα.
Αναδημοσιεύουμε ένα μικρό μέρος από την πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση: «Με όσα συμβαίνουν γύρω μας την τελευταία τετραετία (ειδικά στο ποδόσφαιρο) δεν προκαλεί ξανά εντύπωση πως αυτό το νομοσχέδιο μοιάζει κομμένο και ραμμένο στα «μέτρα» καλών φίλων μιας κυβέρνησης που ετοιμάζεται να ολοκληρώσει τον κύκλο της. Είναι άλλο πράγμα, όμως, να διαβάζεις χθες για παράδειγμα στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ την «αγωνία» της πρωταθλήτριας για την ψήφιση του νόμου που αυτομάτως της λύνει δύο σοβαρές υποθέσεις σε σημείο που να σου δίνεται η εντύπωση ότι το νομοσχέδιο θα μπορούσε να είχε γραφτεί στη… Νέα Φιλαδέλφεια. Κι άλλο στο βωμό μιας τέτοιας εξέλιξης να δημιορυγείται ένα δεδικασμένο που απειλεί συνολικά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Που ανοίγει την πόρτα τις στοιχηματικές εταιρίες, που τους δίνει το δικαίωμα να μπουν σε ΠΑΕ, να τις αγοράσουν και να σχηματίσουν μια κατάσταση από εκείνες που θα γελούν μαζί μας όπου ακούγεται ο ήχος της μπάλας. Διότι αυτό θα συμβεί μετά την ψήφιση του νόμου Βασιλειάδη. Θα μπορούν δηλαδή να γίνουν μέτοχοι ή και ιδιοκτήτες ομάδων εκείνοι που την ίδια στιγμή είναι μέτοχοι εταιριών στοιχηματισμού και κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ από τα αποτελέσματα των αγώνων! Μια ξεκάθαρη σύγκρουση «συμφερόντων» που ξαφνικά γίνεται ένα. Ένα χτύπημα... ντιρέκτ κατά της αξιοπιστίας του προϊόντος του ποδοσφαίρου. Για την ιστορία υπάρχει και ένα ακόμη ευεργέτημα του νέου αθλητικού νόμου για την ΑΕΚ. Εκείνο που της επιτρέπει τα λεφτά της ΟΥΕΦΑ από το Τσάμπιονς Λιγκ να τα περάσει στο γήπεδο! Σε ένα γήπεδο που θα είναι ιδιοκτησία της ΠΑΕ! Χωρίς ούτε τα χρήματα αλλά και ούτε και η γη να είναι δική της. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες».
Ίσως θα χριεαστεί χρόνος για να βρεθούν όλα τα φωτογραφικά και προμελετημένα που φυτεύτηκαν στο νέο αθλητικό νόμο Βασιλειάδη. Ωστόσο, σε πρώτη ανάγνωση και εκτίμηση, επιβεβαιώνεται πως έχει την εικόνα ενός νομοσχεδίου κατά παραγγελία.
ΥΓ: Το χθεσινό σχόλιο δυστυχώς παρουσίασε κατά τη «μεταφορά» του κενά, αλλά και μικρές αλλά ουσιώδεις αλλοιώσεις, με αποτέλεσμα να προκαλεί δυσκολίες στην ανάγνωσή του. Χωρίς βέβαια καμία πρόθεση από κανέναν, αλλά με την υποχρέωση από μέρους μας να αναζητήσουμε ασφαλέστερο τρόπο «μεταφοράς» πριν εξελιχθεί σε μια διαχρονική παθογένεια. Πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε.
ΥΓ2: Το να αναζητάς, να επισημαίνεις και να απαριθμείς τα λάθη του Βιεϊρίνια και όχι του Σάκχοφ σίγουρα μπορεί να σου εξασφαλίσει μία θέση στο βιβλίο Γκίνες ή το ελαχιστότερο μια αντίστοιχη φιλοξενία στο ανθολόγιο των ποντιακών ανεκδότων.