Ο Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ ήταν ο διακαής πόθος του Ιβάν Σαββίδη και το μεγάλο στοίχημα του ΠΑΟΚ. Ο ομογενής επιχειρηματίας, έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και τον έφερε μετά Βαΐων και κλάδων στην Τούμπα. Το συμβόλαιο του περίπου 2.000.000 ευρώ. Από την μέρα της επίσημης ανακοίνωσης της μεγάλης μεταγραφής μέχρι σήμερα, το μόνο που έχει μείνει, είναι οι ζητωκραυγές των φίλων του ΠΑΟΚ που συγκεντρώθηκαν για να τον αποθεώσουν στην Τούμπα.
Ο σούπερ σταρ πέρασε χωρίς να ακουμπήσει. Έπαιξε ελάχιστα, βοήθησε άλλο… τόσο, η παρουσία του δεν έγινε αισθητή σε καμία περίπτωση. Ούτε μέσα, ούτε έξω από το γήπεδο. Το ερώτημα είναι αν η ευθύνη βαραίνει τον ίδιο ή το σύστημα που λέγεται ΠΑΟΚ. Τελευταίο επεισόδιο, η άδεια που ζήτησε και πήρε για να παραστεί σήμερα στο φιλικό παιχνίδι προς τιμήν του Στοίτσκοφ στην Βουλγαρία, την ώρα που ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή των πλέι οφ.
Το γεγονός αποτελεί το κερασάκι στην Τούμπα. Ο Μπερμπάτοφ και η παρουσία του στον ΠΑΟΚ θα ξεχαστούν εξαιρετικά γρήγορα. Λίγοι θα θυμούνται μετά από χρόνια το σύντομο πέρασμα του. Ίσως άθελα του να προξένησε και κακό. Έδειξε ότι ο Σαββίδης μπορεί να θέλει, ο ΠΑΟΚ όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι ικανός να σηκώσει σταρ του μεγέθους του. Είναι οι συνθήκες, ο ανύπαρκτος ανταγωνισμός, η έλλειψη κινήτρου, το επίπεδο μέσα στο οποίο παίκτες του επιπέδου του Βούλγαρου ξεχωρίζουν όπως η μύγα μέσα στο γάλα.
Ποτέ δεν θα μάθουμε τι έφταιξε. Ήταν οι τραυματισμοί, ο εγωισμός του Ιγκορ Τούντορ, το χαμηλό επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος, ή κάτι άλλο… Πάντως είναι δύσκολο ένας παίκτης σαν τον Μπερμπάτοφ που είχε γεμάτη χρονιά στην Γαλλία πριν έρθει στον ΠΑΟΚ να προτίμησε ξαφνικά τις διακοπές στη Θεσσαλονίκη. Σίγουρα φταίει κι εκείνος. Άλλοι όμως περισσότερο.
Στο φινάλε της παρουσίας του ίσως πρέπει να αφήσει κάτι πίσω του. Ένα-δύο καλά παιχνίδια στο μίνι τουρνουά των πλέι οφ. Να βοηθήσει όσο μπορεί τον ΠΑΟΚ να πετύχει τον στόχο του. Μπορεί; Θα είναι ότι καλύτερο για την υστεροφημία του. Μια ανάμνηση που πάντα θα συντροφεύει την ανάμνηση του. Μοιάζει με πρόκληση έστω και την τελευταία στιγμή…
