Ο,τι το ομορφότερο. Αυτό το οποίο απολαμβάνεις με μεγάλη χαρά και αδιαμαρτύρητα και στα 90 λεπτά. Γιατί ξέρεις ότι περικλείει συναίσθημα και είναι πεντακάθαρο. Χωρίς σκοπιμότητες, στοιχηματικές υποψίες και διακύβευμα το οικονομικό κέρδος. Προϊόν απαλλαγμένο από βαρίδια, όπως τα αντίστοιχα Πρωταθλήματα της Super League και της Football League η όποια λάμψη των οποίων θαμπώνει από την αμφισβήτηση και την καχυποψία.
Το πρώτο είναι το αθλητικό προϊόν που ακούει στο όνομα: «Τελικός Κυπέλλου Ε.Π.Σ.Μ». Διοργάνωση οργανωτικά υποδειγματική, μ’ όλα τα στοιχεία εκείνα που της δίνουν λάμψη. Στα επίπεδα που αρμόζουν την κορωνίδα των αγώνων της τοπικής Ενωσης με στελέχη εξαιρετικά εκπαιδευμένα σε παρόμοιους αγώνες. Και στον αγωνιστικό χώρο, ομάδες με πολύχρονη ιστορία που αποτελούν εδώ και δεκαετίες εργαστήρια παραγωγής νέων ποδοσφαιριστών. Η μία στην δυτική Θεσσαλονίκη, ο Μακεδονικός Νεάπολης και η άλλη στην ανατολική πλευρά της πόλης, ο «Θερμαϊκός Θέρμης». Με την δική τους διαδρομή και οι δύο στον χώρο του ποδοσφαίρου, υπηρετούν με συνέπεια σήμερα τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Οι δύο φιναλίστ χθες στο γήπεδο της Τούμπας έπαιξαν αξιόλογο ποδόσφαιρο και τίμησαν με την απόδοση τους τον θεσμό. Σ’ έναν αγώνα που, δυστυχώς, πάντα υπάρχει μόνο ένας νικητής.
Ο Μακεδονικός ήταν αυτός που σήκωσε το τρόπαιο, με αξία περισσότερο συναισθηματική. Αυτό το αθλητικό κύτταρο της δυτικής Θεσσαλονίκης, της εργατομάνας Νεάπολης το έζησα στο pick της ποδοσφαιρικής του ιστορίας. Το 1982-’83, την χρονιά που αγωνίσθηκε στην Α’ Εθνική και κυνηγημένος από το τότε ποδοσφαιρικό σύστημα, υποχρεώθηκε σε υποβιβασμό μετά από αγώνα μπαράζ στον Βόλο με τον Πανιώνιο. Ομάδα, οι Νεοσμυρνιώτες, ευνοούμενη σκανδαλωδώς από το ποδοσφαιρικό σύστημα της εποχής. Η μέγιστη αδικία για τον Μακεδονικό Νεαπόλης που κέρδισε στην έδρα του Παναθηναϊκό, Αρη, Ηρακλή και έφερε ισοπαλίες με Α.Ε.Κ., ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, χωρίς να δεχτεί γκολ! Ακόμη στο Κύπελλο Ελλάδας την περίοδο 1979-‘80 έφτασε μέχρι τον ημιτελικό της διοργάνωσης, για να αποκλειστεί από την μετέπειτα Κυπελλούχο Καστοριά. Άλλες πέντε φορές πέτυχε να προκριθεί έως τη φάση των προημιτελικών (1947, 1951, 1953, 1969 και 1987).
Την ακμή την διαδέχτηκε η παρακμή, αλλά φέτος η ομάδα της Νεάπολης βρίσκεται και πάλι στον δρόμο των επιτυχιών. Κυπελλούχος χθες, πρωτοπόρος στο Πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας και υποψήφια για επιστροφή στην Γ’ Εθνική. Με οδηγό το ένδοξο παρελθόν της.
