Τον Βαγγέλη Γραμμένο τον γνωρίζω. Δεν έτυχε. Προφανώς δεν το επιδίωξε κανείς από τους δυο μας. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως χρίζει κάποιας ιδιαίτερης εξήγησης. Ασχετα αν για μένα προσωπικά, η Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας αποτελούσε πάντα μια ξεχωριστή «ιστορία» και έναν σημαντικό «σταθμό» στην δημοσιογραφική μου διαδρομή που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με εμπειρίες τις οποίες αναπολώ με ιδιαίτερη συγκίνηση.
Πώς είναι δυνατόν βέβαια να ξεχάσω και να διαγράψω μνήμες και ευλογίες με τις οποίες έζησα και μεγάλωσα δημοσιογραφικά στη σκιά ιερών τεράτων όπως ήταν οι ιστορικοί πρόεδροι Γιάννης Αγγέλου και Δημητρός Δημητριάδης (Χαμίτ). Η ΕΠΣΜ, το επαναλαμβάνω, για μένα πάντα ήταν ένα ανάχωμα στην πλημμυρίδα των αυθαιρεσιών και της στυγνής αποικιοκρατικής συμπεριφοράς των Αθηναίων που είχαν βάλει κάτω από τη «μπότα» τους και ποδοπατούσαν ανελέητα επί δεκαετίες ολόκληρες την Βόρειο Ελλάδα. Αποτελούσε μόνιμα καρφί στο μάτι του ΠΟΚικού κατεστημένου το οποίο είχε ήδη εξαφανίσει από το χάρτη του ποδοσφαίρου ένα άλλο κορυφαίο ανάχωμα όπως ήταν ο Σύνδεσμος Διαιτητών Θεσσαλονίκης.
Η πολιτική των «ιερών τεράτων» πρόεδρων συνεχίστηκε και επί των ημερών των νεότερων (βλέπε Τουρασής, Λυσαρίδης και υπολοίπων). Νομίζω πως δεν χρειάζεται να επαναλάβω πως με το σημερινό πρόεδρο δεν είχα την τύχη ούτε την τιμή να έχω μια προσωπική επαφή, απλά είχα σχηματίσει μια άποψη από τις δηλώσεις και τις θέσεις του εκτιμώντας πως ήταν ένας συντηρητικός, σοβαρός, σεμνός αλλά όχι μαχητικός –όσο θα έπρεπε- παράγοντας μέσα σε αυτή τη ζούγκλα όπως έχει καταντήσει ο χώρος.
Αφήνω την εισαγωγή μου για να προχωρήσω στα σημερινά ζέοντα και τρέχοντα. Όπως είναι γνωστό ο Βαγγέλης Γραμμένος βρίσκεται στη θέση του προέδρου της ΕΠΟ (κορυφαίο αξίωμα) αποκλειστικά και μόνο από τον αγώνα που ξεκίνησε για την κάθαρση ο Ιβάν Σαββίδης.
Όπως είναι ήδη γνωστό πως τον Σαλονικιό πρόεδρο της ΕΠΣΜ τον επέβαλε ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ ως αρχηγό της παράταξης που διεκδίκησε την ΕΠΟ και ανέλαβε να εξυγιάνει τον χώρο. Δυστυχώς ο κύριος Γραμμένος ενώ βλέπει εδώ και αρκετό καιρό να συμβαίνουν σημεία και τέρατα σε αυτό το χώρο και πιο συγκεκριμένα στο γνωστό παραμάγαζο και στάβλο στη κυριολεξία της παράγκας που λέγεται ΚΕΔ, αρκείται στο ρόλο του απλού θεατή αφήνοντας σε ελεύθερη δράση και ανοικτό πεδίο τα απολιθώματα της θρυλικής παράγκας να αποθρασύνονται και τους χαλίφηδες να διπλασιάζονται.
Δεν ξέρουμε αν έχει κάποιους δικούς του λόγους να αποφεύγει να επέμβει και να αποκαταστήσει την τάξη κάτι για το οποίο επιλέχθηκε και το οποίο δυστυχώς έχει πάρει πολύ άσχημη τροπή. Απλά και σταράτα στον συμπαθέστατο θεσμικό παράγοντα δεν δημιουργήθηκε μέσα του το κίνητρο να αντιδράσει; Και σαν πρώτη ενέργεια του να προστατεύσει (και όχι να βοηθήσει) έναν σύλλογο του οποίου ο πρόεδρος και ηγέτης τον τίμησε με τόσο εμπιστοσύνη και ξεκίνησε και ολοκλήρωσε έναν τεράστιο αγώνα για να του δώσει την ευκαιρία που και ο ίδιος πιστεύουμε πως θα την είχε ως κορυφαία επιδίωξη του;
Μεθοδευμένοι διορισμοί από την ΚΕΔ πλήττουν ανελέητα και εξόφθαλμα τον ΠΑΟΚ. Αποσπασματικές τιμωρίες ενόχων για εξόφθαλμα στημένα λάθη, οι οποίες δεν οδηγούν παρά σε ερωτηματικά και όχι σε λύσεις. Και ο Τριτσώνης αμετακίνητος στη θέση του να συνεχίζει το θεάρεστο έργο της προστασίας των δυο χαλίφηδων (του παλιού και του νέου) και ορίζοντας επόπτες και διαιτητές Πραιτωριανούς κατά παραγγελία.
Αλήθεια ο κύριος πρόεδρος δεν ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει στην παραμονή του Κομίνη χτυπώντας το χέρι του στο τραπέζι και ενημερώνοντας τους επιτρόπους πως δεν είναι δυνατόν να βιάζουν το κοινό επί δικαίου αίσθημα και τη λογική; Ή δεν του πέρασε από το μυαλό να τους ενημερώσει ότι αυτός στον οποίον εμπιστεύονται τους διορισμούς (Τριτσώνης) είναι ο διαιτητής που βαρύνεται με ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα σε έναν τελικό που χαρακτηρίστηκε μάλιστα και σαν τελικός της ντροπής (περίπτωση πέναλτι Μανιάτη); Προέβη σε τέτοιες παρεμβάσεις ή τις θεώρησε περιττές;
Με δυο λόγια και επιστρέφοντας στο χρέος που έχει τόσο απέναντι του εαυτού του όσο και απέναντι εκείνων που τον επέλεξαν και αγωνίστηκαν για να τον τοποθετήσουν στο υψηλότερο θεσμικό αξίωμα έχουμε έναν και μόνο λόγο να του πούμε: ότι ήρθε η ώρα να αναλάβει γενναίες πρωτοβουλίες, να επιχειρήσει τολμηρές τομές και να κόψει πλέον αυτόν τον αμαρτωλό ομφάλιο λώρο της νέας και της παλιάς παράγκας με τους Πραιτωριανούς των δυο χαλίφηδων από τις τρεις πρώτες αγωνιστικές να στέλνουν το μήνυμα τους που δεν είναι άλλο από το «τελειώστε τον ΠΑΟΚ».
Υ.Γ. Στο Φάληρο είδαμε για μια ακόμη φορά με ποιον τρόπο διασώζονται οι ομάδες των χαλίφηδων. Λίγο πιο μπροστά το είχαμε διαπιστώσει και στην Τρίπολη. Ολυμπιακός και ΑΕΚ πήραν βαθμούς που δεν τους δικαιούνταν. Ας μην ξεχνάμε το πέναλτι δώρο του Παπαδόπουλου στον Μάνταλο και το τι αγώνα έκανε προχθές ο βοηθός Δημόπουλος ώστε ο μετριότατος Ολυμπιακός στις καθυστερήσεις να αποφύγει το έμφραγμα.
