Oταν βλέπει ο κόσμος να μπαίνουν οι παίκτες στο γήπεδο και να βγάζουν όλο το ματς στο «περπατητό» τρελαίνεται. Το είδαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ από τους παίκτες τους στο ματς με τον Απόλλωνα και, μοιραία, τους αποδοκίμασαν, παρά τη νίκη τους.
Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα που πρέπει να «εισπράξουν». Ο κόσμος δεν βολεύεται με μια νίκη, που άλλοτε μπορεί να έρθει και άλλοτε όχι. Ο κόσμος θέλει προσπάθεια. Θέλει πάθος. Θέλει καλή απόδοση. Κι αν τα δει όλα αυτά, μπορεί να χάσει η ομάδα, αλλά θα χειροκροτήσει.
Μόνο όταν οι παίκτες του ΠΑΟΚ καταλάβουν γιατί οι οπαδοί τους χειροκροτούν στην ήττα και αποδοκιμάζουν στη νίκη, θα μπορέσουν να κάνουν αυτοκριτική και, το κυριότερο, θα μπορέσουν να καταλάβουν ποια είναι η μεγαλύτερη υποχρέωσή τους. Υποχρέωση δεν έχουν να κερδίζουν σε κάθε αγώνα. Αυτό δεν γίνεται. Κανείς δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με τη νίκη. Υποχρέωσή τους είναι να παλεύουν σε όλα τα ματς. Να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Κι αυτό είναι που, πάνω απ’ όλα, εκτιμιέται από τον κόσμο, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Κατά 99% δική τους υποχρέωση είναι να «ξυπνήσουν» και να αρχίσουν επιτέλους να παίζουν καλό ποδόσφαιρο, βγάζοντας στο χόρτο το 100% των δυνατοτήτων τους. Αλλά υπάρχει και το 1% που ανήκει στον προπονητή τους. Αν οι ίδιοι οι παίκτες δεν νιώθουν, οφείλει να «σκιστεί» ο Λουτσέκσου για να τους δώσει να καταλάβουν τα αυτονόητα. Είναι υποχρεωμένος να αλλάξει τη νοοτροοπία τους και την αντίληψη που έχουν για το καθήκον τους. Κι αυτό μπορεί να το πετύχει αν γίνει λίγο σκληρός, λίγο αυστηρός. Οχι μόνο απέναντι στους εύκολους «στόχους», τους πιτσιρικάδες, αλλά και στα θεωρητικά «βαριά χαρτιά». Τα οποία, μέχρι στιγμής, ο Ρουμάνος δεν τολμάει να «αγγίξει»...
Είναι εύκολο να βάζεις τον Πέλκα σε επτά ματς βασικό και στα έξι από αυτά να τον αλλάζεις, επειδή φοβάσαι να αλλάξεις κάποιον άλλον. Είναι εύκολο να αφήνεις εκτός ομάδας τον Πέλκα, αν και στα προηγούμενα ματς ήταν ο κορυφαίος. Είναι εύκολο, αλλά όχι δίκαιο. Κι όταν ο προπονητής δεν είναι δίκαιος, χάνει την εμπιστοσύνη των παικτών, άρα χάνει τα αποδυτήρια. Δεν χάνει μόνο τους παίκτες που αδικεί, τους χάνει όλους, γιατί όλοι ξέρουν ότι δεν μπορούν να τον εμπιστεύονται.
Το δύσκολο είναι να στείλεις στον πάγκο, ή να αφήσεις εκτός ομάδας, τον Ελ Καντουρί, που «σέρνεται» κι ας χρυσοπληρώθηκε η μεταγραφή του. Το δύσκολο είναι να αντισταθείς στα παράπονα του Μακ και να τον επαναφέρεις στην ενδεκάδα μόνο όταν ξαναβρεί τον καλό εαυτό του, όχι να «λυγίσεις» επειδή τον λένε Μακ και φοβάσαι μη σου δημιουργήσει θέματα, καθότι αγαπημένο παιδί της οικογένειας του ιδιοκτήτη. Με τέτοιου είδους διαχείριση και άνιση αντιμετώπιση των παικτών δεν πας πουθενά.
Πέρα, όμως, από αυτό, ο Λουτσέσκου οφείλει να δώσει πνοή στην ομάδα. Να δώσει καλώς εννοούμενη τρέλα, εγωισμό, τσαμπουκά, όπως θέλετε πείτε το. Να ξυπνήσει ο ίδιος, να ξυπνήσει και τους παίκτες. Να καταλάβουν όλοι μαζί ότι υπηρετούν τον ΠΑΟΚ και ότι ο ΠΑΟΚ έχει απ’ αυτούς συγκεκριμένες απαιτήσεις. Και, βέβαια, να απαντήσουν με πράξεις στο ερώτημα... «είναι δυνατόν να σε παρακαλάνε να πάρεις το Πρωτάθλημα και εσύ να μην το θέλεις;»
