Γράφει από την Ολλανδία ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ
Για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ΠΑΟΚ, αν όχι το μεγαλύτερο, μίλησε χθες ο Μαντούρο.
Μίλησε για την αδυναμία της ομάδας του να δουλέψει καιρό με τον ίδιο προπονητή, για την έλλειψη ενός πλάνου το οποίο θα υποστηριχθεί με συνέπεια, για την προσπάθεια να διαθέτει ο ΠΑΟΚ ένα αναγνωρίσιμο στιλ παιχνιδιού, όπως συμβαίνει με πολλές ευρωπαϊκές ομάδες.
Για κάποιον που μεγάλωσε ποδοσφαιρικά στην Ολλανδία, δεν είναι παράξενο να τα συζητάει αυτά τα πράγματα. Είναι γι’ αυτόν αυτονόητα. Και το παράξενο είναι ότι διαπιστώνει πως εκεί που βρίσκεται τον τελευταίο 1,5 χρόνο, στην Ελλάδα, δηλαδή, και στον ΠΑΟΚ, δεν ισχύουν.
Πιο ξεκάθαρα δεν γινόταν να πει ορισμένα πράγματα χθες ο Μαντούρο. Πιο σαφής δεν μπορούσε να γίνει στην διατύπωση της άποψης πως «είτε στηρίζεις ένας προπονητή και τον αφήνεις να δουλέψει καιρό ώστε να πετύχει μαζί με κάποιους ποδοσφαιριστές και ταυτότητα να δώσουν στην ομάδα και ικανή για να διεκδικεί υψηλούς στόχους, ή επιλέγεις τον δρόμο των συχνών αλλαγών με συνέπεια να μην καταφέρνεις ποτέ να πετύχεις κάτι καλό», είπε, πάνω-κάτω ο Μαντούρο.
Το ζήτημα, λοιπόν, στον ΠΑΟΚ, είναι να αλλάξει η νοοτροπία. Να αναθεωρήσουν όλοι, αρχής γενομένης από τον Ιβάν Σαββίδη, ότι δεν οδηγεί πουθενά να πανικοβάλλεσαι κάθε φορά που υπάρχει ένα αρνητικό αποτέλεσμα, να επηρεάζεσαι από οπαδούς και media και το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να αλλάζεις προπονητή.
Τα τρία προηγούμενα χρόνια γινόταν συνεχώς το ίδιο λάθος. Και αυτό δεν είχε αντίκτυπο μόνο αγωνιστικά, αλλά και στο δεύτερο μεγάλο θέμα για τον ΠΑΟΚ, το θέμα της πειθαρχίας. Διότι, όταν αλλάζεις τους προπονητές σαν τα πουκάμισα, είναι σαν να στέλνεις το μήνυμα -έστω κι αν δεν το θέλεις ή δεν το πιστεύεις- στους παίκτες ότι αυτοί δεν φταίνε, ότι τα δικά τους λάθη δεν μπαίνουν στο κάδρο, ότι αυτοί δεν πληρώνουν συνέπειες. Αρα, μπορούν να παρεκκλίνουν, να μην διατρέχουν τον κίνδυνο των συνεπειών ανάλογα με όρους και κανόνες που έχουν μπει στα αποδυτήρια και να έχει ο καθένας την δική του συμπεριφορά.
Αυτές τις πέντε πρώτες μέρες στην Ολλανδία, γίνεται απολύτως κατανοητό ότι Αρνεσεν και Τούντορ είναι καλά διαβασμένοι για τις παθογένειες του ΠΑΟΚ.
Το περιστατικό με τον Λούκας και η σκληρή αντίδραση του Τούντορ στον Ισπανό που παρεκτράπηκε, δείχνει ότι με το… καλημέρα ο Κροάτης θέλει να τελειώσει τα θέματα της πειθαρχίας, να μην επιτρέψει σε κανέναν να σκέφτεται ότι μπορεί να κάνει του κεφαλιού του.
Ο πλήρης έλεγχος του αγωνιστικού τμήματος και των αποδυτηρίων, φαίνεται ότι είναι πράγματα αδιαπραγμάτευτα –και καλώς είναι, βέβαια- για τον Τούντορ.
Ωστόσο, όλο αυτό το πράγμα που φαίνεται καθαρά πως ετοιμάζεται, με τις γερές βάσεις για «να μην πέφτει εύκολα το σπίτι», όπως εύστοχα είπε ο Μαντούρο χθες, για να έχει αποτέλεσμα, για να δουλευτεί σωστά και να είναι αποτελεσματικό, πρέπει να στηριχτεί από τον Σαββίδη.
Μόνο αν αποφασίσει ο μεγαλομέτοχος να κλείσει τα αυτιά του και να αφήσει τον Αρνεσεν με τον Τούντορ να δουλέψουν ως τα τέλη Μαϊου του 2016 χωρίς να επηρεαστεί αν κάτι δεν πάει καλά στην πορεία, μόνο τότε θα έχει ελπίδες «να χτίσει σπίτι με γερά θεμέλια»