Πρέλεβιτς: «Hρθε η ώρα να βρούμε ιδιοκτήτη»

Για όλους κι για όλα μίλησε στην εκπομπή «Pick n' Roll» του Βασίλη Σκουντή στην COSMOTE TV, ο πρόεδρος της ΚΑΕ ΠΑΟΚ, Μπάνε Πρέλεβιτς.

Αρχικά ο Μπάνε ανέφερε τον ρόλο που θα του άρεσε να αναλάβει στον ΠΑΟΚ λέγοντας ότι: «ένα πράγμα δεν έχω κάνει με τον ΠΑΟΚ, πρέσβης της ομάδας».

"Οταν ανέλαβα την προεδρία, πίστευα ότι αυτό θα ήταν για ένα χρόνο. Κάθισα πολύ περισσότερο και πλέον ήρθε η ώρα να βρούμε ιδιοκτήτη και να φύγω. Το καλό για την ομάδα λοιπόν είναι να σταματήσει η διοίκηση Πρωτοδικείου αφού δεν μπορεί να δώσει τίποτε άλλο! Είναι παγκόσμιο ρεκόρ να υπάρχει με αυτή τη μορφή μια διοίκηση σε μια ομάδα. Το άθλημα έχει προχωρήσει πολύ και πρέπει αυτές οι θέσεις που κρατάμε εμείς να είναι επαγγελματίες. Μόνο ένα αφεντικό μπορεί να το κάνει αυτό. Ηρθε η ώρα να βρούμε ιδιοκτήτη και αυτό είναι το μόνο ξεκάθαρο".

Μίλησε για το αν έχει βρει ιδιοκτήτη: "Δεν ψάχνουμε επενδυτή. Ψάχνουμε ιδιοκτήτη. Είναι προσβλητικό να αναφέρεσαι σε επενδυτή. Εμείς πρέπει να εξηγήσουμε στον κάθε ενδιαφερόμενο ότι αυτή η ομάδα χρειάζεται χρήματα και αυτός πρέπει να αποφασίσει για το ποιος είναι ο λόγος που πρέπει να το κάνει".

Για το αν ο Σαββίδης είναι ο ιδανικός: "Ο Σαββίδης μας έχει βοηθήσει πολύ αλλά δεν φτάνουν οι ευεργεσίες. Για αυτό λέω ότι χρειαζόμαστε ιδιοκτήτη. Να είναι καλά ο Ιβάν Σαββίδης γιατί μας βοήθησε. Αλλά επαναλαμβάνω ότι ο ΠΑΟΚ χρειάζεται πλέον ιδιοκτήτη. Ηρθε η ώρα να αποκτήσει λοιπόν ο ΠΑΟΚ ιδιοκτήτη. Εγώ αποχωρώ με το τέλος της περιόδου".

Για το πώς είναι δυνατόν μια ομάδα όπως είναι ο ΠΑΟΚ να μην έχει ιδιοκτήτη: "Δεν υπάρχει κανένας και αυτό αποδεικνύεται. Εγώ δεν μπορώ να προσφέρω άλλο. Δεν υπάρχει και ενδιαφερόμενος. Πρέπει να ανοίξουμε διάπλατα την πόρτα μας και περιμένουμε ενδιαφερόμενους. Νομίζω ότι εμείς πρώτα πρέπει να αποχωρήσουμε και στη συνέχεια θα έρθουν και οι εξελίξεις. Τώρα κάποιος από μακριά λέει ότι υπάρχει ο Σαββίδης που είναι ευεργέτης. Εμείς λοιπόν αποχωρούμε και λέμε ότι δεν έχουμε ιδιοκτήτη. Να έρθει κάποιος που αγαπά την ομάδα, να την οργανώσει και να τον βοηθήσουμε, θα έχει τη δική μας στήριξη και του ΑΣ ΠΑΟΚ".

Σχετικά με τους λόγους που τόσα χρόνια δεν εμφανίζεται ενδιαφερόμενος για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ: «Το σκέφτηκα πολλές φορές. Για ποιον λόγο γίνεται αυτό. Μια μέρα μου ήρθε μια φλασιά. Γιατί να έρθει κάποιος; Υπάρχει διοίκηση που πάει καλά; Γιατί να μπλεχτεί κάποιος; Δεν υπάρχει κανένας. Γι’ αυτό είπα πριν από έναν χρόνο ότι τελείωσαν και τα όπλα μου με τα οποία μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα. Δεν υπάρχει ενδιαφερόμενος ιδιοκτήτης. Πρέπει να ανοίξουμε την πόρτα μας και περιμένουμε ενδιαφερόμενους. Πρέπει εμείς να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση. Μπορεί ο άλλος να βλέπει ότι η ομάδα βγαίνει 3 ή 4η και να νομίζει ότι όλα πάνε καλά. Δεν είναι έτσι. Άρα είμαι ο πρώτος που πρέπει να αποχωρήσω και να φωνάξουμε ότι χρειαζόμαστε ιδιοκτήτη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η συνείδησή μας. Να αποδεχτούμε και οι ίδιοι ότι έφτασε το τέλος μας. Η ομάδα χρειάζεται ιδιοκτήτη, ο οποίος θα έχει τη στήριξη όλων και για κάποιον που μπορεί να ενδιαφερθεί, η κατάσταση θα είναι ιδανική»

Για το #keeppaokalive: «Υπήρχε ενδιαφέρον με το keeppaokalive. Δεν ήταν έρανος, αλλά μια πλατφόρμα μέσω της οποίας μπορούσε κάποιος να αγοράσει προϊόντα της ομάδας. Ταυτόχρονα ήταν ένα επικοινωνιακό παιχνίδι υπό την έννοια της ενημέρωσης του κόσμου για την ανάγκη της ομάδας. Ξεκίνησε καλά αλλά κάποια στιγμή κόπηκε και δεν κατάλαβα το γιατί. Είχα πει ότι δεν θέλω να προσπαθώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Γι’ αυτό είχα πει ότι με λένε Μπάνε και όχι Ντάμπο. Έχω την εντύπωση ότι θα βρεθεί ιδιοκτήτης».

Σε ερώτηση για τη συνάντηση που είχε κάνει με τους παίκτες τον περασμένο Δεκέμβριο: «Όταν κατάλαβα με τους συνεργάτες μου ότι δεν μπορούμε να προσφέρουμε αυτά που πρέπει, κάναμε μια συζήτηση με τους παίκτες και τους είπαμε ότι είναι ελεύθεροι. Αυτό έγινε τον Δεκέμβριο. Πάντα πιστεύω στις ειλικρινείς σχέσεις. Αν μπορείς να βρεις κάτι καλύτερο… Η ομάδα διεκδίκησε τρόπαια και παρά τα όσα έγιναν, κράτησε ένα επίπεδο γιατί εξασφάλισε θέση και για την Ευρώπη. Και θέλω να ευχαριστήσω και τον προπονητή γιατί, ότι ενέργεια είχε μαζί με τους παίκτες, την έδωσαν για την ομάδα. Προχθές έφευγαν για την Πάτρα και μπήκαν στο λεωφορείο παίκτες της ηλικίας του Τσόχλα, του Γκος, του Μαργαρίτη. Αυτό κάτι σημαίνει».

Για τον κόσμο του ΠΑΟΚ: "Ο κόσμος του ΠΑΟΚ πάντα ήταν ποδοσφαιρικός. Ηταν, είναι και θα είναι. Αλλά διαφωνώ ότι δεν υπάρχει μπασκετικός κόσμος. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: προχθές χάσαμε από την ομάδα της Ρόδου και χειροκρότησαν την ομάδα. Είναι από τους πιο υγιείς, οι φίλοι του ΠΑΟΚ στο μπάσκετ. Και έρχονται και νέοι άνθρωποι. Απλά λείπει το κλικ και η οργάνωση για να τραβήξεις τον κόσμο. Με πολύ μικρή προσπάθεια θα διπλασιαστούν αυτοί που έρχονται στο Παλατάκι. Αλλά αρκεί να βρεθεί ιδιοκτήτης. Εμείς φεύγουμε".

Για το αν θα έμενε αν βρισκόταν ιδιοκτήτης και του το ζητούσε: "Δεν το έχω σκεφτεί και δεν θέλω να απαντήσω. Εμείς απλά θα έχουμε μια δουλειά: να στον στηρίξουμε αν θελήσει να υπάρξει μεταβατική περίοδο. Αλλά δεν θέλω να το συζητήσω γιατί μπορεί να φανεί ότι θέλουμε να τον δεσμεύσουμε. Αλλωστε ποτέ δεν υπήρξα επαγγελματίας παράγοντας".

Δήλωσε μάλιστα λάτρης του μοντέλου διοίκησης της Μπάγερν Μονάχου κι αν θα ήθελε να παραμείνει στην ομάδα σε περίπτωση που βρεθεί ιδιοκτήτης: «Η ενασχόληση με την ομάδα δεν ήταν ποτέ επαγγελματική. Δεν θέλω να απαντήσω. Εμείς έχουμε την υποχρέωση να τον βοηθήσουμε σε μια μεταβατική περίοδο. Προσωπικά παρακολουθώ την οργάνωση της Μπάγερν Μονάχου. Το 2021 υποχωρεί ο Ρουμενίγκε και από τώρα ξέρουν ότι θα είναι ο Όλιβερ Καν και για δύο χρόνια θα λειτουργούν μαζί. Έτσι πιστεύω κι εμείς θα πρέπει να λειτουργήσουμε. Να του δείξουμε ορισμένα πράγματα και να του δείξουμε την καθημερινότητα».

Για τη δυσκολότερη στιγμή επί προεδρίας του: «Η φετινή χρονιά. Έπρεπε να πω την αλήθεια, να πω ότι εκτίμησα λανθασμένα κάποιες καταστάσεις. Στα πρώτα πέντε χρόνια λειτουργήσαμε άψογα. Μετά άλλαξε και το μπάσκετ και τα έσοδα δεν έφταναν γιατί διπλασιάστηκαν τα έξοδα».

Για το αν μετάνιωσε για την λύση της συνεργασίας με τον Σούλη Μαρκόπουλο: «Όταν θέλεις να είσαι πρόεδρος πρέπει να πάρεις δύσκολες αποφάσεις. Αλλιώς πάνε στο σπίτι σου. Είχαμε αποφασίσει ότι πρέπει να αλλάξουμε το στιλ του μπάσκετ γιατί το μπάσκετ έχει αλλάξει. Ο Σούλης έχει προσφέρει πάρα πολλά στον ΠΑΟΚ ως προπονητής και άνθρωπος, με μεγάλη κατανόηση καταστάσεων, στις πληρωμές, στην πορεία της ομάδας… Κάποια στιγμή όμως πρέπει να πάρεις αποφάσεις. Κάποια στιγμή όμως έρχεται η στιγμή που λες ότι δεν κάνεις».

Σχετικά με το αν περίμενε ότι η ζωή του θα συνεχιζόταν στην Ελλάδα, όταν το 1988 ήρθε στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του ΠΑΟΚ: «Δεν περίμενα ότι η ζωή μου θα ήταν στην Ελλάδα. Μεγαλώνοντας λες ότι αυτό είναι το μονοπάτι μου και το ακολουθείς. Ο πατέρας μου ήταν πολλά χρόνια πρόεδρο στον Ερυθρό Αστέρα. Έπαιξε τον ρόλο να με πάει στο γήπεδο και να αγαπήσω το μπάσκετ. Ήξερε ότι δεν έπρεπε να εμπλακεί πολύ. Αυτό είναι και το δικό μου σκεπτικό. Τα νέα παιδιά έχουν άλλο dna και είναι πιο έξυπνα από εμάς».

Για το γεγονός ότι δεν ήταν εκφραστικός τόσο ως παίκτης όσο και τώρα ως διοικητικός παράγοντας: «Δεν θεωρώ κανένα αποτέλεσμα σαν δεδομένα. Δεν είναι η αρχή και το τέλος. Μπορεί ένα αρνητικό αποτέλεσμα να είναι ένα εμπόδιο. Τίποτε περισσότερο. Δεν ζω στο παρελθόν, αλλά στη στιγμή και προσπαθώ να μην σκέφτομαι πολύ το μέλλον, εκτός κι αν έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ».

Για το κλάμα στη ΝΑΝΤ μετά την απώλεια του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης το 1992: «Ήταν μια ειλικρινής αντίδραση. Μπαίνει το τρίποντο και λες δεν υπάρχει περίπτωση. Έτσι είναι ο αθλητισμός. Μόνο μέσα από τις ήττες μαθαίνεις. Η νίκη σε ζαλίζει. Αυτό έμαθα μέσα από τον αθλητισμό. Η ήττα κάνει καλό. Εκείνο το βράδυ άρχισα να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Για να είσαι επαγγελματίας πρέπει να αφαιρέσεις ή να ελέγξεις τα συναισθήματά σου, αλλιώς θα καταστραφείς».

Για τον χαμένο ημιτελικό από την Μπενετόν Τρεβίζο στο Final Four της Euroleague στο ΣΕΦ και την άστοχη τελευταία προσπάθειά του: «Δεν με στοιχειώνει. Ήταν μια απόφαση, δεν βγήκε… Ήταν μια μοναδική ευκαιρία».

Για το ότι βλέπει τους αγώνες από το γραφείο του: «Υπάρχει λόγος. Τα βλέπω ήρεμα και κρίνω καλύτερα. Ειδικά τη διαιτησία. Με την Τενερίφη κατάλαβα ότι δεν είμαι έτοιμος για να ελέγξω τα οπαδικά συναισθήματά μου. Η ηρεμία έρχεται με τα χρόνια, την εμπειρία της ζωής, τα up and down, οι καλές και οι κακές στιγμές».

Για τη σχέση του με τον Νίκο Γκάλη και την άτυχη στιγμή μετά τους τελικούς του 1991 όπου… πλακώθηκαν στις μπουνιές: « Με τον Νικ δεν υπήρχε καμία κόντρα. Κοινωνικά μιλάμε. Ήταν ότι καλύτερο για το μπάσκετ εκείνες οι εποχές γιατί από εκεί ξεκίνησαν όλα. Μετά μεταφέρθηκε στην Αθήνα και από τότε δεν μπορεί να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Ζήσαμε απίστευτες στιγμές δόξας και δεν μπορούσα να τις ερμηνεύσω γιατί παίζαμε απλά μπάσκετ».

Για το αν αδικήθηκε ο ΠΑΟΚ κι αν άξιζε περισσότερους τίτλους: «Θα μπορούσε να είχε πάρει περισσότερους τίτλους. Δεν μας αδίκησε κάποιος. Αδικηθήκαμε βάσει της αξίας μας».

Βασίλης Σκουντής και Μπάνε Πρέλεβιτς θυμήθηκαν διάφορα περιστατικά... «Φοράω 46 νούμερο παπούτσι αλλά έχω παίξει με διαφορετικά παπούτσια γιατί είχα σπασμένο δάχτυλο. Θυμάμαι ότι έκανα τριάντα ενέσεις για να παίξω σ’ ένα παιχνίδι… δεν θα ξεχάσω και την αγκωνιά του Ρομάι που προκάλεσε τρία σπασμένα δόντια. Ευτυχώς είχα παντρευτεί», είπε ο πρόεδρος της ΚΑΕ ΠΑΟΚ.

Για τη δική του πρώτη μεγάλη ευκαιρία στους τελικούς του Ερυθρού Αστέρα με την Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ:«Είχαμε χάσει στον πρώτο αγώνα και στο δεύτερο παιχνίδι ο προπονητή μου, μου είπε ότι θα παίξω. Έπαιξα, έβαλα 24-25 πόντους. Λέγαμε έτυχε. Πάμε στο Ζάγκρεμπ να παίξουμε μετά από τρεις ημέρες και ήρθε ο προπονητής και μας είπε… ‘πάλι θα παίξετε’. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα μου. Γι’ αυτό είμαι σκληρός με τους νέους παίκτες. Του λέω, δε σ’ έβαλε ο προπονητής; Δείξε κάτι, δείξε ότι αξίζεις. Σε μένα, το σώμα δεν με βοηθούσε αλλά τότε δε χρειαζόταν να είσαι αθλητής. Έπρεπε να έχεις σουτ. Είχα έναν προπονητή που μας πήγαινε έξω και μας έβαζε να σουτάρουμε μέχρι να τρέξει αίμα από τα δάχτυλα».

Για τη συνεργασία με τον Γιάννη Ιωαννίδη: «Με Ιωαννίδη… δύσκολη. Πολύ απαιτητικός προπονητής αλλά και δίκαιος. Τον είχα και σαν παλαίμαχος προπονητής και μας ζητούσε να πιέζουμε. Φαντάσου τότε. Κάναμε μεγάλη επιτυχία γιατί χωρίς καλύτερο ρόστερ φτάσαμε στον τελικό. Η ΑΕΚ ήταν μια καινούργια ομάδα, είχαμε δύο Δανούς παίκτες και χάσαμε από την Κίντερ η οποία ήταν μια κλάση πάνω από εμάς».

Για το αν τον ενόχλησε η απομάκρυνσή του από την ΑΕΚ: «Δεν με πείραξε. Είναι επαγγελματισμός. Δεν κρίνεις την απόφαση. Λήφθηκε η απόφαση, λύνεις το συμβόλαιο και τέλος. Δεν είχα και τη δύναμη να συνεχίσω σε υψηλό επίπεδο. Ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου στον ΠΑΟΚ και σε καμία περίπτωση δεν ήταν λάθος. Πάτησα το καινούργιο γήπεδο ως προπονητής. Έτσι όπως σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή, επειδή δεν μπορούσα να παίξω στο επίπεδο που θέλω, σταμάτησα. Σήμερα λέω στα παιδιά, όσο σας πληρώνουν, παίξτε μπάσκετ».

Περισσότερα σε λίγο...