Στον Νοέμβριο είμαστε, κοντεύουμε να συμπληρώσουμε το 1/3 του Πρωταθλήματος, οι ευρωπαϊκοί αγώνες δυστυχώς μας τελείωσαν και ο ΠΑΟΚ ακόμη δεν έχει παίξει σαν ΠΑΟΚ ένα ολόκληρο 90λεπτο, αν εξαιρέσουμε τον αγώνα ρεβάνς με τον Αγιαξ. Πότε θα παίξει καλά στο πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο θα αράξει, πότε θα είναι μαλθακός στο πρώτο και θα αρχίσει να τρέχει στο δεύτερο, πότε θα ξυπνήσει μόνο στο φινάλε, όπως έγινε με τον Αρη…
Πάντως, καλό ΠΑΟΚ, πρωταθλητή ΠΑΟΚ σε ένα ολόκληρο παιχνίδι δεν είδαμε ακόμη και, όπως λέει η κοινή λογική, η πίστωση χρόνου που δικαιούται ως νέος προπονητής ο Αμπέλ Φερέιρα, αρχίζει να εξαντλείται. Αλλωστε, μόλις τις προάλλες ο ίδιος δήλωνε ότι τώρα πια και οι παίκτες τον ξέρουν καλά και ο ίδιος ξέρει τους παίκτες.
Βέβαια, ο ΠΑΟΚ είναι δεύτερος, με δύο μόνο βαθμούς διαφορά από τον Ολυμπιακό και ελλείψει τρίτου διεκδικητή του τίτλου (δεν υπάρχει καμία ΑΕΚ…) όλα δείχνουν ότι θα κριθούν στα πλέι οφ. Προφανώς τίποτε δεν χάθηκε, προφανώς δεν είναι ώρα για γκρίνιες ούτε για κλάψες, είναι όμως ώρα για περισυλλογή και αυτοκριτική. Η ομάδα μπορεί να “τσούλησε” σχετικά καλά στα δύο προηγούμενα ματς, αλλά ας σκεφτούμε ποιοι ήταν οι αντίπαλοι.
Η Λαμία και ο Βόλος. Αυτό έλειπε, να μην τους κέρδιζε και τους δύο εύκολα. Κι ύστερα ήρθε ένας Παναθηναϊκός ζωντανός, καλά διαβασμένος, με τους πιτσιρικάδες του να τρέχουν και να προσπαθούν κάτι να δείξουν και είδαμε πάλι έναν ΠΑΟΚ μαλθακό να αφήνει να περάσει ένα ολόκληρο ημίχρονο για να τρέχει να προλάβει να κάνει την ανατροπή στο δεύτερο.
Ο κόσμος έφυγε θυμωμένος προχθές από την Τούμπα και σ’ αυτό πρέπει να δώσουν μεγάλη σημασία προπονητής και παίκτες. Κανείς δεν χάρηκε που διασώθηκε το αήττητο σερί.
Κανείς δεν χάρηκε που η ομάδα δεν έχασε. Ολοι στενοχωρήθηκαν γιατί η ομάδα δεν κέρδισε έναν αντίπαλο σαφώς κατώτερο και όλοι τσαντίστηκαν γιατί το παιχνίδι αντιμετωπίστηκε με μια αδικαιολόγητη χαλαρότητα, λες και έγραφε κάπου ότι ο ΠΑΟΚ θα το κερδίσει χωρίς καν να προσπαθήσει.
Εδώ, φτάσαμε στο σημείο ο αγαπημένος της κερκίδας, ο Μπίσεσβαρ, να ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών εναντίον του και μία και δύο και τρεις φορές, σε κακές ενέργειές του.
Με τέτοιες εμφανίσεις, θα αρχίσουν να την “πληρώνουν” κι άλλοι παίκτες κι αν τυχόν έρθουν δυο-τρία ακόμη άσχημα αποτελέσματα, ένας Θεός ξέρει ποια θα είναι η εξέλιξη. Δεν θέλει πολύ για να στραβώσει το πράγμα...
Και κάτι ακόμη: “Η ομάδα αρνείται να χάσει”, είπε ο Πορτογάλος κόουτς, αλλά προχθές ΕΧΑΣΕ. Δεν κέρδισε έναν βαθμό. ΕΧΑΣΕ δύο. Αυτό είναι ήττα. Δεν είναι νίκη. Για να ξέρουμε τι λέμε.
ΥΓ. Βλέπω ξανά και ξανά στο βίντεο τον Ελ Καντουρί να τρέχει άσκοπα, καταστρέφοντας το τεχνητό οφ σάιντ στο δεύτερο γκολ του Παναθηνακού και συγχύζομαι...
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport