Ο,τι έχει σχέση με την διαιτησία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ό,τι έχει να κάνει με την διαχείριση της εξουσίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως πάρα πολλές φορές έχω γράψει από αυτή εδώ τη γωνιά, δεν πρόκειται εύκολα ν’ αλλάξει. Το πιθανότερο είναι να μην αλλάξει ποτέ…
Πάντα θα υπάρχουν «οι δικοί μας και οι άλλοι…», πάντα θα υπάρχει η εύνοια προς την πλευρά αυτών που στήριξαν τους νικητές μιας μάχης, πάντα θα υπάρχουν τα… «θύματα» σε τέτοιους είδους καταστάσεις.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τι έγινε τα δύο προηγούμενα χρόνια με τις αντιδράσεις κατά συγκεκριμένων διαιτητών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει πόσο εύκολα ορισμένοι από αυτούς τους διαιτητές οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα, χωρίς να τους δοθεί το δικαίωμα της απολογίας, χωρίς ποτέ να τους πει κανείς ποιο ήταν αυτό –το συγκεκριμένο, όχι γενικώς και αορίστως- για το οποίο κατηγορούνταν.
Αυτοί, λοιπόν, πήγαν στην άκρη. Και καλώς, θα πω εγώ, πήγαν στην άκρη. Διότι έτσι… λασπωμένοι όπως ήταν, έτσι όπως είχαν στοχοποιηθεί, ακόμη κι αν κάποιοι απ’ αυτούς είχαν κατηγορηθεί άδικα, με τη ρετσινιά που έμεινε πάνω τους δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να επιβιώσουν.
Ωστόσο, όπως ο υπογράφων πίστευε και το έγραφε τους προηγούμενους μήνες, η επικοινωνιακή καταιγίδα που συνόδευσε τον αγώνα για την εξυγίανση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν ήταν αρκετή για να αλλάξουν πράγματα τα οποία έχουν πανίσχυρες ρίζες, πρακτικές οι οποίες απέδιδαν, αποδίδουν και θα αποδίδουν, μυαλά και μέθοδοι δοκιμασμένες.
Η στοχοποίηση διαιτητών θα εξακολουθήσει να υπάρχει, όπως θα εξακολουθήσουν να εκτίθενται αυτοί που αποθεώνουν ή ισοπεδώνουν διαιτητές, ανάλογα με τα συμφέροντα του αφεντικού τους.
Η νέα τάξη πραγμάτων στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν δείχνει, προς το παρόν, ικανή να αλλάξει αυτό το status quo. Αλλωστε, ως μη έχων τον απόλυτο έλεγχο, με δεδομένη την παρουσία ξένου αρχιδιαιτητή και… καπέλο την ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ, ο Βαγγέλης Γραμμένος είναι με δεμένα τα χέρια.
Προς το παρόν, ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ και οι συνεργάτες του, είναι υποχρεωμένοι απλά να παρακολουθούν την διαχείριση του Περέιρα, του Τριτσώνη και του Κουκουλάκη, χωρίς να έχουν καμία δυνατότητα παρέμβασης, όσο άσχημα κι αν είναι τα πράγματα.
Κι αν σκεφτεί κανείς τα πολύ χοντρά λάθη που ήδη έχουν γίνει από τους διαιτητές, ενώ είμαστε μόλις στην τέταρτη αγωνιστική, ότι τα ντέρμπι ανάμεσα στους μεγάλους δεν έχουν αρχίσει ακόμη, ότι ανακοινώσεις, δηλώσεις ή διαρροές υπάρχουν ήδη από πάρα πολλές ομάδες, ότι η Β’ Εθνική δεν ξεκίνησε, το μόνο που μπορεί να υποθέσει είναι ότι όσα θα ακολουθήσουν… χειρότερα θα είναι, όχι καλύτερα.
