Kανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει το μέλλον. Μόνο οι αφελείς πιστεύουν στα μέντιουμ. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα ξεβρωμίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο εάν επικρατήσει στις επερχόμενες εκλογές της ΕΠΟ η παράταξη του Βαγγέλη Γραμμένου. Μόνο να ελπίζουμε μπορούμε ότι επιτέλους θα προκύψει μια διοίκηση που θα υπηρετήσει το ίδιο το άθλημα και όχι τους «νταβατζήδες» που το οδήγησαν σε πλήρη σήψη και αποσύνθεση. Ωστόσο, η ελπίδα αποτελεί ισχυρό κίνητρο κόντρα στην επίγνωση της άθλιας κατάστασης στην οποία βρίσκεται το ελληνικό ποδόσφαιρο όλα τα τελευταία χρόνια, καθώς και των φυσικών και ηθικών αυτουργών της ανυποληψίας που το «δέρνει» αλύπητα.
Από τη μία πλευρά, η ελπίδα για την κάθαρση. Από την άλλη, τα γνωστά δεδομένα, με τα γνωστά πρόσωπα που τα έχουν διαμορφώσει. Και επειδή υπάρχουν Ενώσεις – ψηφοφόροι που κλυδωνίζονται και βρίσκονται σε δίλημμα, η απορία προκύπτει αβίαστα: Τι δεν ξέρουν και έχουν δίλημμα; Τι αγνοούν από όλα και όσους έχουν διαβρώσει το ποδόσφαιρο; Ποια εμπιστοσύνη μπορούν να δείξουν σ’ αυτούς που το αιχμαλώτισαν στην ανυποληψία; Και στο κάτω – κάτω, τι έχουν να χάσουν δοκιμάζοντας την εναλλακτική πρόταση;
Αυτό το τελευταίο ακριβώς είναι το κρίσιμο ερώτημα. Φοβούνται μήπως χάσουν την εύνοια που απολαμβάνουν από τη σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ και, κυρίως, την εύνοια όσων ελέγχουν και καθοδηγούν αυτή τη διοίκηση; Και σε τι συνίσταται η εύνοια; Σε διάφορες άυλες παροχές, ή μήπως και σε υλικά ανταλλάγματα;
Θέλει δεν θέλει κανείς, σ’ αυτή τη σκέψη οδηγείται όταν διαπιστώνει ότι υπάρχουν Ενώσεις που είτε δεν έχουν ακόμη αποφασίσει ποια παράταξη θα στηρίξουν, είτε μένουν προσκολλημένες στο σύστημα που αναπαραγάγει μονίμως τη σαπίλα.
Οι Γκιρτζίκηδες, οι Σαρρήδες και οι Μαρινάκηδες κατέστρεψαν ολοκληρωτικά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εάν οι Ενώσεις κόπτονται για τα συμφέροντα του ποδοσφαίρου, τότε δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Στηρίζουν την παράταξη του Γραμμένου, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς καν δεύτερη σκέψη. Αυτή είναι η παράταξη που κυοφορεί την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Αυτή είναι η παράταξη που υπόσχεται εξυγίανση. Η άλλη παράταξη δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτε άλλο εκτός από αυτό που επί σειρά ετών προσφέρει: Την εξαθλίωση και την απαξίωση…
ΥΓ. ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναικός στηρίζουν Γραμμένο. Γιατί να έχεις εμπιστοσύνη σε Σαββίδη, Μελισσανίδη και Αλαφούζο; Εύλογο το ερώτημα, για να έχουμε και τον αντίλογο. Ο Μελισσανίδης δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την κατάντια του αθλήματος. Οι άλλοι δύο, όμως, είναι άφθαρτοι. Και οι τρεις μαζί, αλληλοδεσμεύονται, εκ των πραγμάτων, να λειτουργήσουν υπέρ του ποδοσφαίρου, αν μη τι άλλο για να μην κατηγορηθούν ότι έγιναν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Εάν δεν τηρήσουν τα στοιχειώδη που εξασφαλίζουν ισονομία και υγεία θα είναι προδότες. Θα έχουν χάσει κάθε έξωθεν καλή μαρτυρία και θα ευθύνονται για την απώλεια της μεγάλης ευκαιρίας να ξεβρωμίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εάν δεν δικαιώσουν τις ελπίδες θα είναι υπόλογοι. Αλλά πρέπει να δοκιμαστούν. Χωρίς να δοκιμαστεί η παράταξη του Γραμμένου, κανείς δεν μπορεί να κριθεί…
