Δεν πέρασε αρκετός χρόνος από τότε που χωρίς πολλές διαδικασίες, συνοπτικά, προφανώς και απροσχημάτιστα, επενέβησαν οι… «ράμπο» των διεθνών ομοσπονδιών (FIFA και UEFA) και έθεσαν υπό κηδεμονία τη νέα διοίκηση της εθνικής ποδοσφαιρικής μας ομοσπονδίας. Η τελευταία, όπως είναι γνωστό, θα έθετε τέλος σε μία αντίστοιχη πολυετή διακυβέρνηση ελεγχόμενη από ένα εγκληματικό στην κυριολεξία σύστημα, αυτό της περιβόητης… θρυλικής παράγκας.
Ένα σύστημα ένοχο για κατά συρροή ποδοσφαιρικά σκάνδαλα και εγκλήματα που προκαλούσαν φρίκη και δέος. Έφτανε όμως, όπως φαίνεται, αυτός ο λίγος καιρός για να διαγράψουν μερικοί, που διαθέτουν ολοφάνερα μνήμη χρυσόψαρου, όλη αυτή τη χολεριασμένη περίοδο, όπως και τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των ανεκδιήγητων εκείνων παραβατικών ακραίων καταστάσεων. Οι μη έχοντες όμως μνήμη χρυσόψαρου και όντας αλλεργικοί απέναντι στο σανό και το παραμύθι, δεν ξεχνούν και θα θυμούνται για πάντα. Με αφορμή λοιπόν την είδηση για την ενίσχυση της ομάδας των πλουσιοπάροχα αμειβόμενων από τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό «επιτρόπων» που έριξαν άγκυρα στην Αθήνα, υπενθυμίζουμε σε όσους αφελείς υπάρχουν ακόμη αλλά και σε αυτούς που όπως προαναφέραμε έριξαν τα πάντα στη λήθη, πώς κινήθηκε η όλη διαδικασία αυτού του εγχειρήματος, ποιος ήταν ο εγκέφαλος, σε τι αποσκοπούσε και τελικά ποιο ήταν και το αποτέλεσμα αυτής της αφύσικης παρέμβασης μέχρι σήμερα.
Εχουμε να πούμε πως στη διάρκεια της χολέρας, τότε που τα σκάνδαλα, η εύνοια κα τα στημένα οργίαζαν στον χώρο, δεν υπήρξε η παραμικρή ανησυχία και ενόχληση για τους εμπνευστές της επιτροπείας που επιβλήθηκε στο ποδόσφαιρό μας. Οι κύριοι της UEFA ιδιαίτερα με τη σιωπή τους, κατευθυνόμενοι προφανώς από τον ισχυρό παράγοντα, συνάδελφό τους και γιο του γνωστού αντιπροέδρου του συλλόγου που μονοπωλούσε την εύνοια, συγκάλυπταν τα πάντα. Ακόμη και όταν ο ευρωπαϊκός Τύπος με σημαντικά αποκαλυπτικά και καταγγελτικά σχόλιά του αναφερόταν στον βούρκο που επικρατούσε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δακτυλοδείχνοντας μάλιστα και τον συγκεκριμένο οργανωτή και σκηνοθέτη όλου αυτού του κουκουλώματος. Και ερχόμαστε λοιπόν στα τελευταία και πολύ σημαντικά. Ξαφνικά οι απαθείς και μακαρίως κοιμώμενοι ευαίσθητοι διεθνείς παράγοντες, σαν να τους… τσίμπησε μύγα τσε- τσε, πετάχτηκαν, αφυπνίστηκαν και αντέδρασαν πανικόβλητα. Πρώτος «σπασμός» η εντολή της αναβολής των νομίμως προκηρυχθεισών εκλογών της ΕΠΟ, με δεδομένη πλέον και αποδεδειγμένη την πλειοψηφία που διέθετε η παράταξη του Γραμμένου και όχι η μέχρι πρότινος και επί πολλά έτη προστατευόμενή τους.
Μετά την αναβολή και επειδή δεν μπορούσαν να εμποδίσουν πλέον τις αρχαιρεσίες, έβγαλαν από το συρτάρι το «plan b», που είχαν και το οποίο αφορούσε την άμεση αποστολή «ειδικού εκστρατευτικού σώματος» προκειμένου να περιορίσουν τις κατακλυσμιαίες όπως προβλεπόταν εξελίξεις. Οι οποίες βέβαια θα αφορούσαν το οριστικό ξήλωμα κα το ξεθεμελίωμα της παράγκας. Με τη βοήθεια και την ανοχή και της πολιτείας (και από τους δύο Υφυπουργούς Αθλητισμού) εγκαταστάθηκαν και έριξαν άγκυρα στο αττικό λεκανοπέδιο. Κατάλληλος ο χώρος και κατάλληλο το περιβάλλον. Με το που προσγειώθηκαν στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» έβαλαν μπρος τον μηχανισμό της ολοτελούς σχεδόν αποδυνάμωσης και απαξίωσης της νέας διοίκησης Γραμμένου.
Το τι ακολούθησε και το τι μπορούμε αυτή τη στιγμή να «εκτιμήσουμε»« σαν έργο αυτής της αποικιοκρατικής και ταπεινωτικής για την πατρίδα μας επέμβασης είναι κάτι που νομίζουμε ότι όλοι οι νουνεχείς Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι το έχουν επισημάνει πολύ εύκολα. Μερικά μερεμέτια στη διαιτησία, με μικρές βελτιώσεις, τις αποπομπές των «ξεφωνημένων καμικάζι» και από εκεί και πέρα τα ίδια και χειρότερα. Οι «ράμπο» και οι επίτροποι ακολούθησαν με θρησκευτική θα έλεγε κανείς ευλάβεια όλη τη διαδικασία η οποία ανέδειξε την πρωταθλήτρια της φετινής χρονιάς, μέσα από πιέσεις, εκβιασμούς, λαθροχειρίες διαιτητών και μυστηριώδη δικαστικά σκεπτικά, θαρρείς και ήταν υποχρεωμένοι να συνταυτιστούν με το σύνολο των ΜΜΕ και τη βρώμικη προπαγάνδα του. Δεν είχαν την ευαισθησία για μία έστω και διακριτική παρουσία για αυτά τα οποία προκάλεσαν οι δύο σφαγείς διαιτητές (Αρετόπουλος - Κομίνης). Και μάλιστα τον τελευταίο παρά τα όσα έκανε, είχαν τα θράσος προκλητικά να τον επαναδιορίσουν. Δύσκολα θα ξεχάσουν οι Πανέλληνες και ιδιαίτερα οι φίλοι του ΠΑΟΚ το φοβερό κρεσέντο των παρεμβάσεών του με απειλές για Grexit και τους εκβιασμούς με αυστηρές ποινές, ακριβώς στον κρίσιμο χρόνο που θα έβγαιναν οι αποφάσεις για τους δύο αγώνες που αποτελούσαν την επιτομή της δυσφήμησης του αθλήματος και της αθλιότητας όλων όσων συμμετείχαν από την οποιαδήποτε θέση, σε αυτό το ποδοσφαιρικό ανοσιούργημα. Θαρρείς και απευθυνόντουσαν προσωπικά στους δικαστές και τους διαιτητές που θα έδιναν την τελευταία λύση κουνώντας το δάκτυλό τους και προειδοποιώντας τους ότι θα πρέπει να βαδίσουν σε συγκεκριμένο δρόμο. Σε αυτόν δηλαδή της εξόντωσης του ΠΑΟΚ.
Η επιλογή του ξένου διαιτητή, την οποία θέλουν να χρησιμοποιήσουν σαν «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για όλα τα υπόλοιπα όπως είναι γνωστό προέκυψε εξαιτίας της ασυμφωνίας των δύο ομάδων. Ήταν μια κίνηση που απεδείχθη σωστή που όμως δεν μπορεί να σκεπάσει όλα τα λερωμένα και άπλυτα που υπήρχαν. Ήρθαν λοιπόν οι «ράμπο» ή μάλλον τους έστειλε ο Τεό) όταν δεν έπρεπε και όχι όταν έπρεπε. Το έργο τους μέχρι σήμερα δεν προδιαθέτει κανέναν για αισιόδοξες προβλέψεις, είναι ένα κομμάτι από το σάπιο κορμί ενός συστήματος που για την Ελλάδα έχει προεκτάσεις και στις διεθνείς ομοσπονδίες (βλέπει ιδιαίτερα UEFA). Το σχόλιο έγινε με αφορμή την είδηση, όπως προαναφέραμε, της αύξησης των μελών της αποικιοκρατικής επιτροπείας και την επιβολή νέων παρεμβάσεων στα της ΕΠΟ, που δε θα επιτρέπουν στον Γραμμένο και τους συνεργάτες του να κουνήσουν ούτε το δακτυλάκι τους. Οι περισσότεροι από τους νεοεκλεγέντες θεωρούν τον εαυτό τους δουλοπάροικο. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και αυτός είναι ο λόγος που σήμερα θελήσαμε για μία ακόμη φορά να επανέλθουμε σε καταστάσεις που δεν μπορούμε να τις ξεχάσουμε.
ΥΓ: Οι δηλώσεις Βασιλειάδη στο ίδιο θλιβερό και ανούσιο μοτίβο. Δεν περιμέναμε φυσικά από τον δεδηλωμένο «γαύρο» πολιτικό, υποψήφιο στην εκλογική περιφέρεια του Πειραιά, να μας πει ποιος είναι ο Σαββίδης, χωρίς να μας πει βέβαια για ποιο λόγο ο Μαρινάκης, ο οποίος κατά την άποψή του δεν είναι πρόεδρος αλλά… τιμωρημένος, ανεβοκατέβαινε πριν από λίγο καιρό τα σκαλοπάτια του Μαξίμου συναντώντας Υπουργούς, πιθανώς και τον ίδιο.
