Nαι, ήταν καλός ο χθεσινός ΠΑΟΚ. Αυτή η φορά έπαιξε και μπάλα. Είδαμε ανάπτυξη, είδαμε ορισμένους καλούς συνδυασμούς και τα δύο από τα τρία γκολ προήλθαν από αυτούς τους συνδυασμούς. Στο πρώτο γκολ από τον Μακ και στο δεύτερο από τον Πρίγιοβιτς, ο κόσμος δεν χάρηκε μόνο τις πολύ ωραίες εκτελέσεις από τους σκόρερ, αλλά και τις εξαιρετικές ασίστ από τον Πρίγιοβιτς και τον Μάτος. Ηταν δύο καθαρά ποδοσφαιρικά γκολ και όχι από αυτά που πέφτουν από τον ουρανό, όπως, για παράδειγμα, το δεύτερο του χθεσινού αγώνα, με το αυτογκόλ του Κονέ.
Σημασία δεν έχει μόνο το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ συνέχισε νικηφόρα την κούρσα προς τον τίτλο, με 9 νίκες σε 9 ματς στην Τούμπα, αλλά και η πολύ καλή, κατά διαστήματα, απόδοση της ομάδας. Γιατί δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω ότι με καλή απόδοση, με καλό ποδόσφαιρο, οι νίκες έρχονται πιο εύκολα. Ερχονται γιατί εσύ δημιουργείς τις προυποθέσεις, χωρίς να περιμένεις να σε ευνοήσουν οι συγκυρίες. Νίκες έρχονται και με τις ευνοικές συγκυρίες, αλλά αυτές οι νίκες είναι λίγες και σίγουρα δεν αρκούν για να σε αναδείξουν πρωταθλητή.
Θα ξεχωρίσω από τους παίκτες του ΠΑΟΚ τον Πρίγιοβιτς, που, κατά τη γνώμη μου, ήταν ο κορυφαίος του χθεσινού αγώνα, όχι μόνο για το γκολ που πέτυχε, αλλά και για τις αρκετές ωραίες πάσες που μοίρασε. Στο πρώτο γκολ έδωσε ένα μάθημα για το σι σημαίνει ποδόσφαιρο στον Μακ. Του είπε «στην Κέρκυρα σούταρες ενώ περίμενα μόνος να μου δώσεις την μπάλα, τώρα εγώ σου τη δίνω για να βάλεις το γκολ». Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Πολλές φορές, περισσότερο ακόμη και από την εκτέλεση, σημασία έχει η δημιουργία.
Ο Σέρβος βρήκε πάλι τον τρόπο να σκοράρει, όταν πήρε μια ωραία πάσα από τον Μάτος. Συμπλήρωσε 9 γκολ σε 23 τελικές. Ενα γκολ σε κάθε 2,5 τελικές ενέργειες. Και ήταν σα να φώναζε στους συμπαίκτες του, αλλά και στον Λουτσέσκου: «Εγώ θα τα χώνω, αρκεί να παίρνω την μπάλα». Κι όταν δεν μπορούν να του τη δώσουν – προσθέτω – η λύση δεν είναι να τον αφήνει ο Ρουμάνος στον πάγκο...
