Έκαναν ότι μπορούσαν για να διαγράψουν την έξοχη εμφάνιση τους στην «Γιόχαν Κρόιφ Αρίνα» και να απογοητεύσουν τον κόσμο τους, ο οποίος σίγουρα προβληματίστηκε από αυτό που είδε.
Το «που το πήγαινε» χθες η ομάδα, έδειχνε από την αρχή του παιχνιδιού. Στο πρώτο 20λεπτο είχε καταθέσει θα έλεγε κανείς τα «διαπιστευτήρια» και τις «προθέσεις» της, με τους περισσότερους παίκτες της να βρίσκονται μεταξύ φθοράς, υπνηλίας και ασχετοσύνης. Με τους Ζαμπά, Πέλκα, αλλά και τον Μπίσεσβαρ εκτός τόπου (αγώνα), χρόνου και ως εκ τούτου με καταδικασμένο τον άμοιρο Άκπομ σε απομόνωση (τύπου Γκουαντανάμο) ήταν ολοφάνερο ότι οι Πρωταθλητές δεν ήταν δυνατόν να παρουσιαστούν στοιχειωδώς σοβαροί και ικανοί να διεκδικήσουν ένα αποτέλεσμα που θα τους άφηνε ήρεμους στη συνέχεια.
Είναι αλήθεια πως ο κόουτς χθες δεν διαχειρίστηκε σωστά το παιχνίδι, καθυστερώντας απελπιστικά να κάνει αλλαγές που έπρεπε, διατηρώντας παίκτες απλές «σημαδούρες» μέσα στο παιχνίδι. Έτσι ήρθε το μοιραίο στις καθυστερήσεις με ένα από εκείνα τα αφελή αμυντικά λάθη, πραγματικές προσφορές στους αντιπάλους. Αν κάτι μπορεί να χαρακτηριστεί κέρδος μέσα στην μεγάλη ζημιά είναι η εικόνα του Εσίτι. Τίποτα περισσότερο. Από εκεί και πέρα ίσως και μια ικανοποίηση για τη σταθερή βελτίωση του νεαρού Γιαννούλη.
Δυστυχώς πηγή κινδύνων το άλλοτε κραταιό δίδυμο (Βαρέλα – Κρέσπο) με τον Ελ Καντουρί να δείχνει μια αγωνιστικότητα καλύτερη από τους συμπαίκτες του. Ο Κροάτης διαιτητής στο γνωστό μοτίβο, εχθρικός αλλά όχι και υπεύθυνος για το χάλι των Πρωταθλητών. Όσο για το 1-0, ασφαλώς και είναι ανατρέψιμο χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι εύκολα θα διαγραφεί αυτό που παρουσίασε ο Ευρωπαίος ΠΑΟΚ χθες στη Μπρατισλάβα.
Αυτά συμπερασματικά σε ότι έχει σχέση με το χθεσινοβραδινό παιχνίδι. Θα ήθελα όμως να προσθέσω και μια άποψη για την «μαγική βραδιά» και την «ιστορική πρόκριση» του δευτεραθλητή Ολυμπιακού, η οποία «ταρακούνησε από τα θεμέλια της, την ποδοσφαιρική Ευρώπη», όπως χαρακτηριστικά και με πηχυαίους τίτλους ανέφερε το σύνολο των ΜΜΕ του λεκανοπεδίου, την ευρύτατη νίκη των ερυθρολεύκων επί μιας ρωσικής ομάδας παντελώς απρόσωπης, ανερμάτιστης, εμφανέστατα άπειρης και προφανώς μεγενθυμένης επαγωγικά από μια ανέλπιστη πρόκριση που της ήρθε από τον ουρανό. Αυτό το «πράγμα» που παρουσιάστηκε στο «Γ. Καραϊσκάκης» σαν ομάδα που διεκδικούσε (από ότι αποδείχθηκε βέβαια ευκαιριακά) μια πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, έμοιαζε με ένα κακόγουστο ποδοσφαιρικό αστείο που έπεσε από τα σύννεφα και δεν είχε καμία σχέση με την ποδοσφαιρική λογική και πραγματικότητα.
Η εμφάνιση της μικροσκοπικής Κράσνονταρ (ή όπως αλλιώς θα μπορούσαν να την βαφτίσουν) νεογέννητης αυτής ρωσικής ομάδας, σίγουρα αιφνιδίασε και εξέπληξε. Ακόμη και το γεγονός της απουσίας τεσσάρων βασικών παικτών της, δεν δικαιολογεί τέτοιο χάλι. Αν πάση περιπτώσει και για να ακριβολογούμε, το επίπεδο της ήταν κάτω του υποφερτού και ανεκτού. Συμπλήρωνε όμως και μάλιστα με εντυπωσιακό θα έλεγε κανείς τρόπο, την λίστα με τα υπόλοιπα λιμά που αντιμετώπισε ο τιτανοτεράστιος φετινός Ολυμπιακός. Μια λίστα που από μακριά κραύγαζε απελπισμένα και αποδεχόταν αποκλεισμούς και διαπομπεύσεις. Στρωμένος λοιπόν με ροδοπέταλα (μάλλον με λιμά) ο δρόμος των ερυθρολεύκων από γνωστά επιδέξια χέρια τα οποία είχαν φροντίσει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Στο σύνολο τους οι διαιτητές που επιλέχθηκαν με σκεπτικό να καλύψουν ακόμη και τα τυχόν απρόοπτα, βοήθησαν ολοφάνερα να οδηγήσουν εκ του ασφαλούς τους Πειραιώτες προς το ταμείο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Εκεί που επί πολλά έτη σιτιζόντουσαν επί των ημερών της θρυλικής παράγκας, όντας μόνιμοι και... νόμιμοι ιδιοκτήτες της. Μια και αναφερθήκαμε όμως στις διαιτησίες σίγουρα δεν θα ξεχάσετε τι έγινε μόλις προχθές στο τελευταίο παιχνίδι. Όταν ο διαιτητής στο ξεκίνημα του και με το φόβο μην έρθει το σοκ και η κατεδάφιση της ερυθρόλευκης ψυχολογίας, στραγγάλισε κυνικά ένα πασιφανέστατο πέναλτι, τη στιγμή που οι χιλιάδες των Ολυμπιακών στις κερκίδες είχαν λουφάξει και περίμεναν το μοιραίο. Ευτυχώς όμως για αυτούς ο Τεό είχε φροντίσει για όλα τα επικίνδυνα και απρόοπτα. Με το σκεπτικό όμως τι θα μπορούσε να συμβεί σε αυτό το παιχνίδι και ποιες εξελίξεις θα μπορούσαν να προκύψουν από το επικίνδυνο εκτός έδρας γκολ των αντιπάλων, ο Ισπανός διαιτητής έπραξε τα δέοντα, αποδεικνύοντας ότι ήταν άξιος της εμπιστοσύνης εκείνου που τον επέλεξε. Το ποιος ήταν εκείνος το αφήνουμε στην άκρη.
Η βοήθεια του Ισπανού ήταν ευεργετική, άσχετα αν από τη συνέχεια αποδείχθηκε ότι υπήρχε πιθανότητα λόγω της ανικανότητας των αντιπάλων και να μην χρειαστεί. Μια σχετική ανικανότητα έδειχναν όμως και οι γηπεδούχοι οι οποίοι μέχρι το 74΄ζούσαν την αγωνία υπερασπιζόμενοι το εύθραυστο 1-0, μέχρι να έρθει το δεύτερο γκολ από κόντρα και τα υπόλοιπα αφού οι άσχετοι πιτσιρικάδες της απίστευτης αυτής ομάδας, σχεδόν παράτησαν τον αγώνα. Δεν ήταν σε θέση να απειλήσουν ούτε και τη δική τους εστία. Έτσι λοιπόν και με αυτόν τον τρόπο φτάσαμε στο «μαγικό» 4-0 αφού προηγουμένως καθαρίσαμε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο και τα υπόλοιπα λιμά. Επιστροφή λοιπόν στο συσσίτιο από το οποίο είχε αποκοπεί η ομάδα του Πειραιά για δύο χρόνια. Απλά και νοικοκυρεμένα κάποιοι έβγαλαν τις υποχρεώσεις που είχαν και φρενάρισαν τους εκβιασμούς και τις αποδοκιμασίες που βίωσαν στο πρόσφατο παρελθόν από τα φερέφωνα της δικής τους οικογένειας.
Όσο για τον τιτανομέγιστο και μαγικό Ολυμπιακό του Μαρτίνς, μη βιάζεστε θα τον δείτε στην συνέχεια τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Ελλάδα, αν βέβαια εδώ στην πατρίδα μας το επιτρέψουν οι συμμορίες και οι μαφιόζοι και αν δεν επιστρέψουμε στα παλιά. Κάτι όμως που είναι πιθανό γιατί τα πρώτα δείγματα που έχουμε δεν είναι και ενθαρρυντικά. Με τον Κομίνη να «διαφεντέυει» τα του… VAR και τα τιμωρημένα παιδιά των χαλίφηδων (Βάτσιος, Μάτσιος και σία) να έχουν επιστρέψει στους πίνακες.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (23/8)
