Οι αρνητικές συνέπειες του αποκλεισμού από την Ευρώπη είναι πολλές για τον ΠΑΟΚ. Το γόητρο πληγώθηκε αντί να τονωθεί, χάθηκε μπόλικο χρήμα, χάθηκαν βαθμοί στην ευρωπαική κατάταξη, πικράθηκε ο κόσμος. Μία μόνο ελπίδα υπάρχει να προκύψει κάτι θετικό. Να “φορτωθεί” με αγωνιστικά προβλήματα ο Ολυμπιακός παίζοντας και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ώστε να επωφεληθεί ο ΠΑΟΚ που θα είναι πλέον αφοσιωμένος αποκλειστικά στο Πρωτάθλημα (και στο Κύπελλο).
Το δυστύχημα είναι ότι ο ΠΑΟΚ “κατάφερε” να αποκλειστεί από μια κατώτερή του ομάδα, η οποία, σε δύο αγώνες, δημιούργησε δύο μόνο καλές ευκαιρίες, αλλά πέτυχε τρία γκολ. Αυτό δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, όπως και το γεγονός ότι και στους δύο αυτούς αγώνες ο ΠΑΟΚ απείχε από την ομάδα που έκανε εξαιρετική προσπάθεια στις αναμετρήσεις της με τον Αγιαξ. Γιατί συνέβη αυτό; Ας το εξηγήσουν παίκτες και προπονητής κι ας προσπαθήσουν να αλλάξουν την εικόνα της ομάδας. Δική τους δουλειά είναι.
Ο ΠΑΟΚ ήθελε να “πνίξει” από την αρχή τη Σλόβαν, να σκοράρει γρήγορα και να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση, αλλά δεν μπορούσε. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο απείλησε μόνο με μια κεφαλιά του Ακπομ, ένα φάουλ και ένα μακρινό σουτ του Αουγκούστο, χωρίς να δημιουργήσει ούτε μία μεγάλη ευκαιρία, παρά το γεγονός ότι έπαιξε μονότερμα την αντίπαλό της. Και, σα να μην έφτανε αυτό, βρήκε πάλι τρόπο να δεχτεί γκολ στο ένα και μοναδικό σουτ που επιχείρησε η σλοβάκικη ομάδα και, μάλιστα, με τον δεξιό μπακ της, τον Μεντβέντεφ, που ούτε στον ύπνο του μπορούσε να δει ότι θα σκοράρει, αλλά το έκανε με τη βοήθεια της τύχης και του Πασχαλάκη, που άφησε εντελώς ακάλυπτη την αριστερή γωνία του.
Το ζητούμενο έγινε ξαφνικά για τον ΠΑΟΚ να βρει ηθικό και πίστη για την ολική ανατροπή, πέρα βέβαια από την αυτονόητη ανάγκη να αρχίσει η ομάδα να παίζει και λίγο ορθόδοξο ποδόσφαιρο.
Αν ο Πέλκας δεν έκανε το σουτ στην κλειστή γωνία και γύριζε την μπάλα σε συμπαίκτη του στη φάση του 44’ ίσως γινόταν το 1-1. Δεν έγινε, όμως, δεν έγινε ούτε και στο σουτ του Αουγκούστο και έτσι ο ΠΑΟΚ παρατάχθηκε στο δεύτερο ημίχρονο έχοντας την υποχρέωση να πετύχει τουλάχιστον τρία γκολ χωρίς, φυσικά, να δεχτεί δεύτερο.
Ο Φερέιρα είχε δει ότι οι παίκτες του δεν μπορούσαν να συνδυαστούν για να εξουδετερώσουν την υπεραμυντική διάταξη της Σλόβαν, είχε δει ότι οι κουτουρού σέντρες από τα πλάγια δεν οδηγούσαν πουθενά, όπως είχε δει και ότι όλη η ομάδα έδειχνε πάλι “ξεφουσκωμένη” από ενέργεια. Είχε, λοιπόν, ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει και ο ίδιος ως κόουτς.
Με Σφιντέρσκι αντί Πέλκα άρχισε ο Πορτογάλος και είδε γρήγορα να γίνεται το… θαύμα. Με Λημνιό και Σφιντέρσκι, τα τρία γκολ που έπρεπε να έρθουν έγιναν ένα μέσα σε ένα δίλεπτο και ο ΠΑΟΚ είχε στη διάθεσή του 40 ολόκληρα λεπτά για να αρπάξει την πρόκριση. Ωστόσο, η “έκρηξη” δεν είχε συνέχεια. Ο Σφιντέρσκι έχασε μια καλή ευκαιρία, το ίδιο και η Σλόβαν, αλλά, αμέσως μετά, στην ίδια φάση, ήρθε πάλι η καραμπόλα – γκολ. Φαίνεται ότι χωρίς καραμπόλα - γκολ εις βάρος του δεν μπορεί να ζήσει ο φετινός ΠΑΟΚ...
Στα τελευταία 25 λεπτά ο ΠΑΟΚ συνέχισε να πιέζει, αλλά η μονοτονία της σέντρας δεν στάθηκε ικανή να του χαρίσει την πρόκριση. Το δοκάρι που είχε η Σλόβαν με κοντινή κεφαλιά στο 68’ τον κράτησε ζωντανό, έλειψαν, όμως, μέχρι το τέλος οι καλοί συνδυασμοί, η καλή ανάπτυξη, αλλά και η περσινή ικανότητα στα “στημένα”, καθώς όλα τα κόρνερ και τα φάουλ πέρασαν ανεκμετάλλευτα.
Βέβαια, το σπρώξιμο στον Αουγκούστο δεν το πήραν χαμπάρι ούτε ο διαιτητής, ούτε ο βοηθός, καθώς δεν ήταν ένα πέναλτι που θα κέρδιζε ο… Αγιαξ, αλλά, απέναντι σε μια άμυνα που “έμπαζε”, παρά την αδυναμία του ΠΑΟΚ να τη διασπάσει από τον άξονα, χάθηκαν μόνο δύο ευκαιρίες με τον Μίσιτς και μία με τον Σφιντέρσκι κι αυτές επίσης μετά από σέντρες και “στημένα”, μέχρι να έρθει η “φωτοβολίδα” του Γιαννούλη για να γίνει το 3-2. Στο μεταξύ, ο ΠΑΟΚ είχε φτάσει στο σημείο να προσπαθεί να σκοράρει με σουτ του Βαρέλα από τα 30 μέτρα και του Μίσιτς από τα 35.
Η πίεση που άσκησε ο ΠΑΟΚ στις καθυστερήσεις θα έφερνε την πρόκριση αν ο Ακπομ στεκόταν πιο τυχερός στην έξυπνη προβολή του και ο Λημνιός στο μπάσιμο και τη σέντρα του, αλλά, κακά τα ψέματα, ο στόχος τελικά δεν επιτεύχθηκε γιατί ο ΠΑΟΚ δέχτηκε κοροϊδίστικα γκολ και στα δύο ματς και γιατί στην Μπρατισλάβα είχε κακή απόδοση, ενώ χθες στην Τούμπα αυτό που προσπάθησε να κάνει στο φινάλε (και, μάλιστα, με 10 παίκτες, αφού ο Αουγκούστο υπήρχε απλά στο τερέν τραυματισμένος) δεν προσπάθησε να το κάνει από την αρχή...
Με προβληματισμό για τις τρεις τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας και με την ελπίδα ότι, έστω και τώρα, θα ενισχυθεί.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport