Ο «πιστολέρο» της ΕΠΣΜ με 30 γκολ σε 29 αγώνες
Επιμέλεια : Χάρης Εμμανουηλίδης
Ο Νίκος Ράπτης που σημείωσε 30 γκολ σε συνολικά 29 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ.Μ με τη φανέλα του Εθνικού Πυλαίας, ανοίγει… τα χαρτιά του σχετικά με την περασμένη χρονιά, τους μακροπρόθεσμους στόχους του, τη διαφορά φιλοσοφίας των νέων από γενιά σε γενιά αλλά και τον ρόλο των μάνατζερ στον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Πως νιώθεις όταν το όνομα σου γράφεται πρώτο στον πίνακα των σκόρερ;
«Νιώθω μεγάλη ευχαρίστηση που το όνομα μου βρίσκεται πρώτο στον πίνακα των σκόρερ, είναι μία επιτυχία που ήρθε με τον καιρό. Στόχος της ομάδας ήταν να σώσει την κατηγορία, παιχνίδι με παιχνίδι ήρθαν τα γκολ μέσα από την δουλεία στις προπονήσεις. Ήταν ένα πολύ μεγάλο επίτευγμα και μου δίνει ώθηση ώστε να κάνω το βήμα παραπάνω».
Μία τέτοια επιτυχία δημιουργεί απαιτήσεις, είσαι έτοιμος να διαχειριστείς αυτή την κατάσταση;
«Προφανώς και μία τέτοια επιτυχία φέρνει απαιτήσεις, είμαι έτοιμος να το διαχειριστώ και να ανεβάσω και άλλο τον πήχη και να προσπεράσω αυτόν τον αριθμό. Θέλω να βρεθώ σε ένα πιο ανταγωνιστικό επίπεδο για εμένα και να κυνηγήσω τα όνειρα που έκανα από μικρός».
Παρατηρώντας την εξέλιξη σου, ποια στοιχεία είναι αυτά που βελτίωσες και κατάφεραν να σε ανεβάσουν επίπεδο;
«Τα τελευταία χρόνια προσπάθησα να βελτιώσω τις αδυναμίες μου. Μετά τα πρώτα γκολ έπαιρνα και μεγάλη αυτοπεποίθηση και δούλευα επάνω στο δεξί μου πόδι που ήταν και το αδύναμο μου στοιχείο καθώς και την αντοχή μου. Οι αντίπαλοι μου είχαν μάθει τις κινήσεις μου γιατί πολλές φορές οι κινήσεις μου ήταν προβλέψιμος. Στο πνευματικό κομμάτι είχα ξεκινήσει την δουλεία από την προετοιμασία εκεί που «χτίζεται» ένας παίκτης».
Πάνω σε ποιόν τομέα πιστεύεις ότι χρειάζεται βελτίωση ο ερασιτεχνικός αθλητισμός;
«Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός έχει τις υποδομές καθώς υπάρχουν γήπεδα και το υλικό για να υπάρξει εξέλιξη αλλά πρέπει να βρεθούν τα κατάλληλα άτομα, νέα με νέες ιδέες και πλάνο ώστε να δώσουν το κάτι παραπάνω. Θα πρέπει να δώσουν την δυνατότητα σε έναν αθλητή να φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο καθώς υπάρχουν χιλιάδες τμήματα υποδομής σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Θα πρέπει να δώσουμε κίνητρο στα νέα παιδιά να ασχοληθούν σοβαρά με τον αθλητισμό».
Πλέον έχεις αναλάβει και τον ρόλο του προπονητή σε μικρές ηλικίες, πως αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα από εκείνο το πρίσμα;
«Από το πρίσμα του προπονητή, η δική μου φιλοσοφία στηρίζεται στην παιδεία που πρέπει να έχει ένας αθλητής, σκοπεύω να δώσω τις βάσεις ώστε να γίνουν πρώτα σωστοί χαρακτήρες. Πρώτος στόχος είναι το σχολείο και η μάθηση. Όταν υπάρχει ένα ταλέντο πρέπει να δουλεύει πάνω σε αυτό, είτε είναι στο ποδόσφαιρο είτε σε άλλο τομέα».
Πιστεύεις ότι η τεχνολογική έξαρση απωθεί τα παιδιά από τον αθλητισμό;
«Σε ότι έχει να κάνει με την τεχνολογική έξαρση, βλέπω ότι πολλά παιδιά πλέον έχουν σταματήσει να παίρνουν την μπάλα τους και να πηγαίνουν για ποδόσφαιρο, πλέον αυτή την δουλεία την έχουν αναλάβει οι ακαδημίες . Όλα τα παιδιά έχουν κινητά και tablet. Εγώ στην ηλικία τους δεν έβλεπα την ώρα να πάω στο χωριό και να παίξω με την παρέα μου. Κύριο μέλημα τους είναι τα ηλεκτρονικά, έρχονται στις προπονήσεις και πολλές φορές μιλάνε μόνο για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και μεγάλη ευθύνη σε αυτό έχουν και οι γονείς».
Πόσο εύκολο ή δύσκολο αντίστοιχα είναι για έναν αθλητή να κάνει το βήμα παραπάνω από τον ερασιτεχνικό στον επαγγελματικό αθλητισμό;
«Ανέφερα και πιο πριν ότι για να γίνει το επόμενο βήμα θα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, χρειάζεται να ξυπνάς και να κοιμάσαι με μία μπάλα. Να δουλέψεις με έναν ειδικό τις αδυναμίες σου, σε κάθε αγώνα και κάθε προπόνηση να δείχνεις ένα επίπεδο πιο πάνω. Χρειάζονται θυσίες και να είσαι έτοιμος να αδράξεις την ευκαιρία.
Υπάρχουν παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και γενικά με τον αθλητισμό επειδή ήταν όνειρο του μπαμπά και όχι δικό τους. Πολλές φορές μετά τον αγώνα ο γονέας κάνει «σεμινάριο» στα παιδιά του. Πλέον όταν κάνει ένα σουτ το παιδί κοιτάει τον γονέα στην κερκίδα και όχι τον προπονητή του».
Πως λειτουργεί ο «θεσμός» του μάνατζερ στις ερασιτεχνικές κατηγορίες;
«Στα ερασιτεχνικά ο μάνατζερ πολλές φορές «φουσκώνει» και τα μυαλά του παίκτη και εκμεταλλεύονται παίκτες που έχουν και μία οικονομική δυνατότητα ενώ προσεγγίζουν τον γονέα. Τότε τα όνειρα του παιδιού καταστρέφονται και απογοητεύεται. Υπαρχουν βέβαια και μάνατζερ που είναι ειδικοί και πολύ καλοί στην δουλειά τους ενώ μεριμνούν για την εξέλιξη του αθλητή σε επαγγελματικό επίπεδο».
