Ο Ηρακλής έδωσε χθες ένα παιχνίδι κρίσιμο όσο και αποφασιστικό (τουλάχιστον αγωνιστικά) για την μετέπειτα πορεία του στη Football League και όχι όπως αρχικά και εμφαντικά οριζόταν προς τη Super League.
Τις προηγούμενες μέρες ,τα μηνύματα κατά ριπάς ριχτήκανε εξ ουρανού (από τη διοίκηση, τον δικηγόρο του Λουκίνα κ.λ.π. ), όπως παλιά οι προκηρύξεις απ΄ τα αεροπλάνα , πληροφορώντας τον «κάθε ενδιαφερόμενο» πως εάν και εφόσον οι «ελεήμονες» γυρολόγοι πολιτευτές ψήφων δεν συνδράμουν και φυσικά δεν συμβούν πράματα και θαύματα συντόμως, η σημερινή ΠΑΕ θα διαλυθεί, αποκαλύπτοντας έτσι εμμέσως πλην σαφώς πως δυστυχώς δεν κάνουνε κουμάντο αυτοί αλλά τα κάθε είδους ποδοσφαιρικά και κομματικά Βιλαέτια.
Ο Ηρακλής κόντρα στη Σπάρτη των χιλίων προβλημάτων, κατέκτησε τη νίκη στο παραπέντε με γκολ του Ορφανίδη από ασίστ του Ρόβα. και σύμφωνα το αρχικό σύνθημα «ερχόμαστε», προφανώς για του… χρόνου όμως, δεν παύει να ισχύει, γιατί ο κυανόλευκος κόσμος δεν χρειάζεται να αποδείξει το πάθος, την πίστη και την αγάπη του προς τον Ηρακλή έναντι οποιονδήποτε συνθηκών.
Tο βάρος του ονόματος και της ιστορίας του Ηρακλή που φορτώθηκαν οι καινούριοι παίκτες του και ο Ρόκα ευελπιστώ πως θα είναι, το ισχυρότερο κίνητρο από τώρα και στο εξής, που θα τους εξάψει, θα τους κεντρίσει τις ψυχές και από μια ομάδα ποδοσφαιρική να τους μετατρέψει σε αγωγούς των επιθυμιών και τον καημών ενός ολόκληρου λαού.
Για τους ανήμπορους δήθεν διοικούντες (πλην Θεοδωρίδη που δεν μετέχει στο δ.σ. άρα και στη λήψη αποφάσεων) και, οι οποίοι ως λέγεται και κατά τη δική μου άποψη πουλούσαν παπά τόσο καιρό στο θέμα της αδειοδότησης δεν χρειάζεται ο Ηρακλής καινούρια ταυτότητα, όταν την έχουν κληρονομήσει από παλαιότερους, αλλά οι ίδιοι, αφού μόνο άκουσαν ή γνώρισαν τώρα τον σύλλογο από εκείνους που τους κουβάλησαν.
Την εβδομάδα, που αρχίζει ουσιαστικά από σήμερα, επιτέλους τις δηλώσεις που έκαναν ερχόμενοι, αλλά και κατά καιρούς όποτε ροβόλαγαν στα μέρη μας, να τις μετουσιώσουν σε πράξεις. Αφού αφελείς, για να μη πω ύποπτες ενέργειες και όχι η μοίρα έφερε το ποδόσφαιρο του συλλόγου και πάλι στα πρόθυρα της απαξίωσης. Δεν μπορεί και δεν είναι δυνατόν μια ομάδα υπό διάλυση, όπως η Σπάρτη, αλλά και άλλες ανύπαρκτες να απειλούν με ενστάσεις, όταν το θέμα της εγγυητικής επιστολής μπορούσε να είχε λυθεί με συγκεκριμένο νομικό «τέχνασμα» (τώρα πάνε να το εφαρμόσουν) και ανεξάρτητα από τους λαγούς με πετραχήλια που τους υποσχόταν οι κυβερνώντες. Κι αναρωτιέμαι.
Οι φίλαθλοι ή τουλάχιστον οι οπαδοί πιστεύουν ακόμη πως η Βαστίλη έχει πέσει; Αμ δε. Φίλοι μου δεν αρκεί το σύνθημα «ο Ηρακλής ποτέ δεν πεθαίνει» ωσάν να επρόκειτο να ξαναζωντανέψει ένα χιλιάδων χρόνων ηρωικό και πένθιμο παραμύθι, του ομώνυμου της ομάδας Ημιθέου, στους καιρούς μας, δι΄ ευχών και λανθασμένων αναθεμάτων. Χρειάζεται γνώση και παρέμβαση.
Γιατί, με τα συμβούλια και τα παρασυμβούλια να του αλλάζουν τα …πετρέλαια. Με τον κάθε κερατά του κερατά από τους αλλότριους συμβουλάτορες ιδεών και τους υποστηρικτές συγκεκριμένων διοικητικών δι έργων και λόγων , μέχρι τους θεσμικούς συμμορίτες ποδοσφαιρικών συνεταιρισμών και ομάδων να ασελγούν ασύδοτοι στο ταλαίπωρο κορμί του φοβάμαι πως αν δεν φέξει γρήγορα, όπως φημολογείται, τότε ποιος Τομ εκ των ΗΠΑ και πράσινα άλογα, φράγκο όντως δεν υπάρχει. Κάτι ψιλά μπορεί, από δω πάνω, μα δυστυχώς δεν φτάνουν.
Από την ένυτπη έκδοση της Metrosport
