Ο ΠΑΟΚ κέρδισε εύκολα τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι της Τούμπας, ξεγύμνωσε αγωνιστικά τον μόνιμο πρωταθλητή και έδειξε ότι θα μπορούσε αυτός να κατακτήσει εύκολα το φετινό Πρωτάθλημα εάν δεν «αυτοκτονούσε» σε ορισμένα ματς, χάνοντας ανέλπιστα βαθμούς (με Ξάνθη, Βέροια, ΠΑΣ Γιάννινα, Ατρόμητο, Ηρακλή).
Εάν αυτός ο μέτριος Ολυμπιακός (που και χθες επιβεβαίωσε τις αγωνιστικές αδυναμίες του μπροστά στον ανώτερο ΠΑΟΚ) πάρει πάλι τον τίτλο, αυτό θα οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις κακές στιγμές του φετινού ΠΑΟΚ.
Πάντως, αν θέλετε την άποψή μου, ακόμη... προλαβαίνει να το χάσει ο Ολυμπιακός. Αρκεί ο ΠΑΟΚ να συνεχίσει το σερί που είχε πριν την κακή εμφάνιση και την ισοπαλία στο Καυτανζόγλειο. Και εάν ο τίτλος χαθεί, εάν λέω, για τρεις μόνο βαθμούς, τότε θα έρθει η ώρα να συζητήσουμε κατά πόσο... έπιασε τόπο η περσινή «επαναστατική» απόφαση να μην κατεβεί ο ΠΑΟΚ στον αγώνα ρεβάνς του Κυπέλλου στο «Γ. Καραισκάκης», που κόστισε την ποινή της αφαίρεσης των τριών βαθμών.
Ολο το πρώτο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα κύλησε με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να πάρουν την κατοχή της μπάλας και να επιβάλουν τον δικό τους ρυθμό στο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός βρήκε χώρους, βρήκε και ένα λάθος του Γλύκου και ήταν η ομάδα που απείλησε στο ξεκίνημα, ενώ οι παίκτες του πίεσαν ψηλά και έκαναν την αδυναμία των αντιπάλων τους στην ανάπτυξη του παιχνιδιού από τον άξονα ακόμη πιο έντονη.
Ο ΠΑΟΚ, πάντως, κατάφερε να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις, χάρη στις προσπάθειες των Μάτος, Κάμπος και Ενρίκε από τα πλάγια και τα λάθη των παικτών του Ολυμπιακού. Ακόμη κι αυτές οι προσπάθειες όμως ήταν ημιτελείς με επιπόλαια τελειώματα στις σέντρες και στα σουτ. Αν ο Κάμπος και ο Ουάρντα έβρισκαν εστία με τα δύο (απελπιστικά άστοχα) σουτ που επιχείρησαν μέσα σε ένα δίλεπτο, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να προηγηθεί και να αλλάξει από νωρίς το σκηνικό, καθώς μετά τον αιφνιδιασμό των πρώτων λεπτών οργανώθηκε καλά αμυντικά και έπαψε να απειλείται. Και επειδή οι αμυντικοί του Ολυμπιακού πιεζόμενοι ήταν και χθες επιρρεπείς στο λάθος, δόθηκε στον ΠΑΟΚ μια τρίτη καλή ευκαιρία για γκολ αλλά και ο Ενρίκε σούταρε πολύ άτσαλα από ευνοική θέση.
Ωστόσο, λίγο μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ο ΠΑΟΚ πήρε αυτό που του άξιζε, βάσει ευκαιριών, με το ριμπάουντ – γκολ του Σάχοφ, μετά την απόκρουση του Λεάλι στην κεφαλιά του Μαλεζά από το κόρνερ του Ουάρντα.
Λίγο αργότερα, η νίκη έγινε θρίαμβος. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να αντεπιτεθεί και το πλήρωσε ακριβά, χάρη στην εκπληκτική κάθετη πάσα του Τσίμιροτ, την ωραία συρτή σέντρα του Ενρίκε και το πλασέ του Πρίγιοβιτς, με το οποίο έγινε το 2-0.
Τα υπόλοιπα δεν είχαν καμία σημασία. Ολα είχαν κριθεί και μάταια ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να αντιδράσει. Δεν δημιούργησε ούτε μία ευκαιρία, αντίθετα η ομάδα που φαινόταν ότι ήταν πιο πιθανό να σκοράρει έως το τέλος ήταν ο ΠΑΟΚ κι αυτό φάνηκε πεντακάθαρα με το φοβερό σουτ του Ουάρντα στο δοκάρι.
Κορυφαία ποδοσφαιρική στιγμή της αναμέτρησης, η ενέργεια του Τσίμιροτ, που δημιούργησε τις προυποθέσεις για το πρώτο γκολ. Τέτοιες πάσες θέλουν οι επιθετικοί από τους χαφ, όπως πάσες σαν του Ενρίκε στον Πρίγιοβιτς θέλουν οι φορ για να σκοράρουν. Οταν υπάρχουν παίκτες που ξέρουν και μπορούν, το ποδόσφαιρο είναι και απλό και όμορφο...
