Περί δηλώσεων και ρεαλισμού

Τέτοια εποχή κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται μια μονότονη καταγραφή δηλώσεων η οποίες αφενός επιχειρούν να περιγράψουν τα δρώμενα της προετοιμασίας και αφετέρου κάποιους στόχους, οι οποίοι εκ των πραγμάτων εμπεριέχουν χρησμικούς προσδιορισμούς.

Προσωπικά ουδέποτε έδινα σημασία, όχι μόνο στα αποτελέσματα των φιλικών παιχνιδιών, αλλά κυρίως στις δηλώσεις που προανέφερα. Για τα πρώτα τι συμπεράσματα να βγάλει κανείς από τη στιγμή που οι παίκτες αισθάνονται πως αντί για πόδια κουβαλάνε… κούτσουρα και όχι μόνο. Οι σωστοί προπονητές χρησιμοποιούν όσους παίκτες διαθέτουν για να καταλάβουν στην πράξη τι σόι απίδια και όχι πόσα έχει ο σάκος. Μερικοί βέβαια για να κάνουν τον μάγκα επιδιώκουν κάτι να δείξουν, αλλά αυτοί είναι για τα μπάζα.

Σε ότι αφορά τις δηλώσεις,  έτσι και δώσεις βάση ε τότε η ομάδα αποκλείεται τουλάχιστον να μην τερματίσει… πρώτη. Αρα σύντροφοι επί της ουσίας και σε ότι αφορά τον Ηρακλή. Προς ώρας διακρίνω μια ισορροπία και τα συμβάντα βαδίζουν όπως ακριβώς πέρσι, ένεκα της ρεαλιστικής φιλοσοφίας του Νικόλα. Ο οποίος Νικόλας παρακαλώ τη συγκεκριμένη στιγμή έχει να διαχειριστεί 30 ποδοσφαιριστές παρακαλώ. Αρα για ποιες μεταγραφές επιπλέον μιλάμε. Και παρότι ο κόουτς ούτε που ν ακούει για επιπλέον παίκτες, δεν θα έλεγε όχι σε κάτι το εξαιρετικό.

Και μην πάει ο νου σας στον Κλέιτον. Ο μάγκας ή μάλλον ο μάνατζερ του καλά την έστρωσε τη δουλειά, ειδάλλως που είναι ο εμίρης που περίμενε; Μια χαρά είναι η ομάδα και το μόνο που χρειάζεται πλέον είναι το «δέσιμο» διότι ο καιρός πλησιάζει.