του Κώστα Βρανά
Το μονταζάκι έγινε. Το θέμα τώρα είναι τι γράφουμε από κάτω... Αν θέλουμε να το ρίξουμε στην καζούρα, μπορούμε να καταλήξουμε σε καμιά λεζάντα του τύπου «μην χάσετε αυτή τη βδομάδα την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου. Καλεσμένος έκπληξη!».
Κακό πράγμα η αλαζονεία και συνήθως πληρώνεται ακριβά. Ο Μαρινάκης φέτος επέλεξε να κοιτάξει τα ταμεία και όχι την αγωνιστική πρόοδο της ομάδας του. Ας πρόσεχε...
Πέρα από την αλαζονεία βέβαια, κακό πράγμα είναι και η παραίτηση (για να το συνδυάσουμε λίγο και με τα δικά μας). Στον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ αναφέρομαι, ο οποίος φέτος επέλεξε ουσιαστικά να πετάξει «λευκή πετσέτα». Το τι πετυχαίνει ο Άγγελος με τα παλικάρια του μέσα στο γήπεδο, είναι μια άλλη κουβέντα.
Με βάση την ποδοσφαιρική λογική πάντως, το «ταβάνι» δείχνει συγκεκριμένο. Όχι χαμηλότερο απ’ ότι συνήθως ευτυχώς, όχι όμως και όσο ψηλό θα μπορούσε. Κι αυτό, είναι ένα «γαμώτο» που θα έρχεται στο μυαλό με κάθε αφορμή. Ακόμα και ύστερα από μια εμφατική ήττα του «οχτρού» όπως η χθεσινή.
Είναι εκείνος ο συναισθηματικός «κόφτης» που μπαίνει ανάμεσα στη χαρά και την προσδοκία, δείχνοντας με τον πλέον σαδιστικό τρόπο το πόσο μεγάλη ευκαιρία μπορεί να χαθεί φέτος. Δεν χωνεύεται, όσο κι αν ξέρεις ότι ευκαιρίες στο μέλλον θα έρθουν κι άλλες.
Υ.Γ 1: Καλή επιτυχία στον ΠΑΟΚ! Μακάρι το βράδυ να φέρει το διπλό και να συνεχίσει να δίνει χαρά και όραμα στον κόσμο του.
Υ.Γ 2: Παρά τις όποιες ενστάσεις, η ομάδα πλέον βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Ας προσπαθήσουμε να απολαύσουμε τη διαδρομή, ακόμα κι αν
στην πορεία έρθουν λακκούβες.
Υ.Γ 3: Αν μαζί μ’ αυτές έρθει και η οριστική λύση στο θέμα των χρεών, τότε χαλάλι το ταρακούνημα!