Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει την τρέχουσα σεζόν με τους Ελληνες διαιτητές. Δεν υπάρχει προηγούμενο τόσων πολλών μαζεμένων κακών διαιτησιών, ορισμένες εκ των οποίων εξοργιστικές, που αδυνατεί κάποιος να κατανοήσει πώς γίνεται να συμβαίνει αυτό το πράγμα.
Το μπάχαλο που προκάλεσε ο Σκουλάς το βράδυ της Τετάρτης στην Τούμπα, δείχνει με τον πιο έντονο τρόπο πόσο πιο άσχημα είναι τα πράγματα επί Περέιρα και νέας διοίκησης της ΕΠΟ σε σχέση με τους προκατόχους τους, πείθει τους πάντες ότι τίποτε δεν άλλαξε την περίοδο της εξυγίανσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ότι κάποια πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα.
Ο συγκεκριμένος διαιτητής δεν έγινε διεθνής επί διοίκησης Σαρρή, ούτε επί διοίκησης Γκιρτζίκη. Δεν έγινε διεθνής επί διοίκησης των προκατόχων του Περέιρα αρχιδιαιτητών.
Εγινε διεθνής με εισήγηση του Πορτογάλου και της παρούσας ΚΕΔ, την οποία εισήγηση ενέκρινε η εκτελεστική επιτροπή της ΕΠΟ του Γραμμένου.
Αλήθεια, τι μπορεί να είδε ο Περέιρα στον Σκουλά; Με ποιο τρόπο τον αξιολόγησε και έκρινε ότι αυτός ο διαιτητής είναι ικανός να εκπροσωπήσει την ελληνική διαιτησία στο διεθνές επίπεδο; Βάσει ποιων κριτηρίων τον επέλεξε για να τον προτείνει να πάρει το σήμα του διεθνούς;
Θα είχε πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να πάρουμε απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα από τον Περέιρα, την ΚΕΔ, την εκτελεστική επιτροπή της ΕΠΟ.
Οι οποίοι, βεβαίως, ξέρουμε ότι δεν θα μας απαντήσουν ποτέ, όπως δεν απαντάνε σε κανένα από τα ερωτήματα που τους τίθενται.
Γι’ αυτό και λέω ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε. Γι’ αυτό και επιβεβαιώνομαι με τις αμέτρητες κάκιστες διαιτησίες από τους Ελληνες ρέφερι από την αρχή της σεζόν, κάποιες εκ των οποίων είχαν ως συνέπεια να υπάρχει και αλλοίωση αποτελέσματος σε ορισμένα παιχνίδια.
Παρόλα αυτά ουδείς νιώθει την ανάγκη να απολογηθεί, να ζητήσει μια συγνώμη, να παραδεχθεί ότι οι επιλογές που έγιναν τους εξέθεσαν ανεπανόρθωτα.
Προτιμούν να κάθονται πάνω στους παχυλούς μισθούς τους, ενώ δεν πήγαν ούτε ένα βήμα μπροστά την διαιτησία ο Περέιρα και οι συνεργάτες του στην ΚΕΔ, από το σημείο που την παρέλαβαν από τους προκατόχους τους.
Κι ευλόγως αναρωτιέται ο καθένας για ποιο λόγο εξακολουθεί η ΕΠΟ να τους στηρίζει, να τους πληρώνει αδρά; Τι προσφέρουν, ποια προβλήματα έλυσαν, πόσο καλύτερη έκαναν την ελληνική διαιτησία, πόσο μείωσαν την ανάγκη να φέρνουμε ξένους διαιτητές;
Εκτός κι αν τους βολεύει όλους αυτή η κατάσταση, αν ο στόχος είναι όλα τα παιχνίδια της Super League να γίνονται με ξένους διαιτητές.
Αν αυτός είναι ο στόχος, τότε βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
