Η παρτίδα δε σώζεται με πρόχειρες αποφάσεις

Mπροστά στον κίνδυνο να οδηγηθούν σε ναυάγιο οι συζητήσεις της Super League με τη συνδρομητική τηλεόραση με θέμα τη διαπραγμάτευση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του 2018-’19, οι ΠΑΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν νέα… όπλα.

Στο πλαίσιο αυτό χθες έγινε σύσκεψη στη Λίγκα κατά την οποία παρουσιάστηκαν οι θέσεις των «12» μικρομεσαίων ομάδων, οι οποίες επιχειρούν να δημιουργήσουν συμμαχία- «μπετόν» ώστε να μπορούν να έχουν ισχυρή διαπραγματευτική ικανότητα. Πόσο αποτελεσματική όμως μπορεί να είναι μία τέτοια συμμαχία; Αν πάρουμε ως μέτρο το αποτέλεσμα που προέκυψε το περασμένο καλοκαίρι, όταν και πάλι επιχείρησαν να ορθώσουν το ανάστημα τους και να φωνάξουν ένα δυνατό «παρών», μάλλον είναι υπαρκτός ο κίνδυνος διάσπασης. Επιχειρούν αυτή τη φορά οι «12» να βάλουν ασφαλιστικές δικλίδες, αλλά όλες οι συμφωνίες μπορούν να σπάσουν. Οπότε το ζήτημα είναι πόσο πιστεύουν μία τέτοια συμμαχία οι ιδιοκτήτες των «12» ομάδων. Αν την πιστεύουν είναι εύκολο να την υποστηρίξουν.

Πάμε παρακάτω. Το δεύτερο ζήτημα είναι πόση δυναμική θα έχουν οι «12» αν τελικώς Ολυμπιακός, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός αποφασίσουν να κάνουν αυτό που έκανε ο ΠΑΟΚ: να αποχωρήσουν από την κεντρική διαχείριση και προχωρήσουν σε ξεχωριστές  διαπραγματεύσεις. Ενδεχόμενο που συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες. Ή με ποια ανταλλάγματα οι «μεγάλοι» θα δείξουν ευαισθησία υπέρ των «μικρών»; Ωραία ακούγεται η θεωρία «αν μείνουν μόνοι τους η «μικροί» θα πιάσει το Πρωτάθλημα πάτο», αλλά στη ζούγκλα της Super League όπου κυριαρχεί το δόγμα «ο θάνατος σου η ζωή μου», όλα κοστολογούνται από τους ιδιοκτήτες. Αρα θα πρέπει να φωτιστούν αρκετά ακόμη σημεία αυτής της ιστορίας. Οσο για την πρόταση μετά από 29 χρόνια να αρχίσει και πάλι η διοργάνωση του League Cup προκειμένου οι ΠΑΕ να μοιραστούν ένα ποσό περίπου 3,5 εκατ. ευρώ, μοιάζει με ένα απονενοημένο εγχείρημα. Γιατί το ζήτημα δεν είναι να διεξάγονται περισσότεροι αγώνες, αλλά να γίνει περισσότερο θεαματικό το εγχώριο ποδόσφαιρο.