Οι παίκτες του Ηρακλή, χθες, στην Κέρκυρα κράτησαν τον λόγο τους, επικρατώντας επί της γηπεδούχου με το ευρύ, πρωτοφανές για την καντεμιά τους, σκορ 3-0. Μένει τώρα ο τελικός των τελικών της ερχόμενης Τετάρτης στο Καυτανζόγλειο, με αντίπαλο τον Λεβαδειακό. Θα μου πείτε: «Κάτσε να δούμε τι θα γίνει με την αδειοδότηση και τους -6 βαθμούς». Σωστά, αλλά γι αυτό, δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτε οι παίκτες, ούτε ο προπονητής. Το λόγο έχει πλέον και πρωτίστως ο Παπαθανασάκης και μαζί ο Καγιούλης. ο οποίος χθες βρέθηκε μεν στην Κέρκυρα (με τον κολαούζο του τον Μπέκα), αλλά η ομάδα αφιέρωσε τη νίκη στον κόσμο της, που ταξίδεψε αυθημερόν και όχι σ΄ αυτούς, οι οποίοι άλλωστε την είχαν κάνει εγκαίρως από το γήπεδο.
Αποφασιστικοί λοιπόν οι κυανόλευκοι υπήρξαν καθ ΄όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού ρυθμιστές της εξέλιξης του. Ηταν ανώτεροι και ω του θαύματος, σε σχέση με προηγούμενες παρόμοιες εμφανίσεις, ευτύχησαν στο 34 ′να προηγηθούν με τον Λεοζίνιο ύστερα από σέντρα-σουτ του Κούρου και λανθασμένη απόκρουση του Αραμπατζή.
Tο 1-0 υπέρ του Ηρακλή έδωσε στους παίκτες του αυτοπεποίθηση και έψαξαν και ένα δεύτερο γκολ. Αυτό ήρθε στο 39' όταν σε φάση διαρκείας ο Λεοζίνιο, στην κατάληξή της, είδε τον Δώνη ελεύθερο, του πάσαρε την μπάλα και αυτός με δυνατό σουτ έγραψε το 2-0. Το τελικό σκορ «έγραψε» στο 76' με τον Κούρο να σουτάρει και ο Σιόντης, που έκανε το τάκλιν, άθελά του έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του.
Πως συνέβη η μετάλλαξη των κυανόλευκων; Το πήρε επάνω του, που λένε, ο Λεοζίνιο και χθες θυμήθηκε τα νιάτα του. Πάθος, ένα γκολ και μια ασιστ σε 66' λεπτά συμμετοχής από τον ηγέτη του Ηρακλή, ήταν η παρακαταθήκη που άφησε στους συμπαίκτες του και τον κόσμο για τον ερχόμενο τιτάνιο αγώνα της Τετάρτης. Εάν φυσικά τα πράγματα κυλήσουν ομαλά στα οικονομικά κρίσιμα θέματα και οι όποιες νίκες δεν αποβούν επί ματαίω. Και πάλι όμως, ο Ηρακλής αν είναι να πέσει, να μην πέσει αγωνιστικά, όπως άφησε να εννοηθεί άλλωστε και ο Παντελίδης: «Εμείς δείξαμε πως είμαστε εδώ. Η παραμονή είναι μία… βόμβα που εμείς δε θέλουμε να σκάσει στα χέρια μας». Ντόμπρες κουβέντες και φυσικά ένα μήνυμα προς μια μόνο και αποκλειστική κατεύθυνση.