ΠΑΟΚ VS Ολυμπιακός: Μια ματιά στο μπλοκάκι Λουτσέσκου και Μαρτίνς

Ποδόσφαιρο σημαίνει φαντασία, ικανότητα, δεξιότητα, τεχνική, καλή φυσική κατάσταση αλλά και …τακτική. ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός κοντράρονται με φόντο τον τίτλο και η μάχη των δύο προπονητών έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ραζβάν Λουτσέσκου και Πέδρο Μαρτίνς έχουν καταστρώσει τα σχέδια τους για το χορτάρι της Τούμπας και παρότι, γνωρίζουν καλά ο ένας το υλικό του άλλου, κρύβουν κρυμμένους άσους στο μανίκι τους.

Και οι δύο αγαπούν το 4-2-3-1. Επιμένουν στην ανάπτυξη από τα άκρα και ποντάρουν πολλά στους παίκτες της μεσαίας γραμμής. Επιζητούν την ταχύτητα, την πίεση ψηλά και τον έλεγχο του παιχνιδιού. Δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην άμυνα τους και στην κάλυψη των κενών χώρων που δημιουργούνται από την προώθηση των ακραίων μπακ.

Σημείο αναφοράς και για τις δύο ομάδες οι στημένες φάσεις. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά και συνήθως εκείνες κρίνουν τα μεγάλα παιχνίδια. Οι δύο κόουτς έχουν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο κομμάτι των «στημένων» και, όχι άδικα, αφού τους έχουν δώσει τη λύση ουκ ολίγες φορές. Ο Δικέφαλος στα 13 από τα 19 παιχνίδια έχει βρει δίχτυα από στημένη φάση. Ωστόσο, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ένα μικρό πλεονέκτημα στον αέρα λόγω του υψηλότερων αμυντικών τους, κάτι που είχε φανεί και στο παιχνίδι του α γύρου.

Λίγες ώρες πριν από τη σέντρα του παιχνιδιού το metrosport.gr αναλύει τις επιτυχίες των δύο τεχνικών και προσπαθεί να μπει στο μυαλό τους.

O στρατηγός Λουτσέσκου

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου οδηγεί τον ΠΑΟΚ στην κορυφή. Ο Ρουμάνος τεχνικός με το χαρακτήρα και τη δουλειά του αναμόρφωσε την ομάδα, της έδωσε χαρακτήρα νικητή και την έκανε οικογένεια. Επέβαλλε την πειθαρχία και έφερε στην ηρεμία στα αποδυτήρια. Έκανε τους πάντες να παραμερίσουν τον εγωισμό τους. Τόνωσε την αυτοπεποίθηση των παικτών. Κέρδισε το σεβασμό όλων. O 49χρονος προπονητής μετρά συνολικά 79 συμμετοχές στον «ασπρόμαυρο» πάγκο, 56 νίκες, εννέα ισοπαλίες και 14 ήττες.

Στο μπλοκάκι του Λουτσέσκου

Το αγαπημένο σύστημα του Ρουμάνου τεχνικού είναι το 4-2-3-1. Τελευταία η διάταξη αλλάζει σε 4-4-2 (με Ζαμπά να έρχεται κοντά στον Άκπομ) ή 4-3-3 στις αντεπιθέσεις. Κλειδιά της επιθετικής συμπεριφοράς η ταχύτητα, η πίεση ψηλά και ο εγκλωβισμός του αντιπάλου.

Σημαντικό ρόλο παίζουν τα άκρα. Ο Λουτσέσκου ζητά από τους ακραίους μπακ (Βιεϊρίνια, Μάτος) να ανεβαίνουν ψηλά είτε τρέχοντας την πλευρά είτε συγκλίνοντας προς το κέντρο. Οι ακραίοι διατηρούν τη θέση τους ή συγκλίνουν προς τον άξονα και πατούν περιοχή.

Ο παίκτης που κινείται πίσω από τον επιθετικό (Μπίσεσβαρ/ Πέλκας) κινείται κοντά στη μεγάλη περιοχή και ενίοτε μετατρέπεται και σε δεύτερο φορ.

Ο Δικέφαλος κερδίσει με τον Μπίσεσβαρ στην ενδεκάδα. Ο Ολλανδός μπορεί να παίξει το ρόλο και του δεξιού ή αριστερού εξτρέμ, του δεκαριού αλλά και να μπει στην περιοχή ως δεύτερος φορ.

Ο Πέλκας προσανατολίζεται κυρίως προς την περιοχή και προσπαθεί να δημιουργήσει κενούς χώρους ή ως στήριγμα στον επιθετικό.

Μερικές φορές ο σέντερ φορ (Άκπομ) τραβιέται προς τα πίσω και δημιουργεί χώρους.

Οι κεντρικοί μέσοι είναι σημείο αναφοράς στη διάταξη του Ρουμάνου. Ελέγχουν την κυκλοφορία της μπάλας, καλύπτουν κενούς χώρους και όταν υπάρχει κενός χώρος λειτουργούν και ως δεύτεροι επιθετικοί.

Η ανασταλτική λειτουργία της ομάδας βασίζεται στη συνέπεια και στις σωστές επιστροφές των ακραίων. Ο ένας κεντρικός μέσος (Μαουρίσιο) γυρίζει και λειτουργεί ως τρίτος στόπερ και ο άλλος κινείται σε κοντινή απόσταση ώστε να πάρει τη μπάλα σε περίπτωση απόκρουσης. Οι χαφ επιστρέφουν και βοηθούν στην κάλυψη των κενών που δημιουργούνται από την προώθηση των μπακ.

Θετικά: πίεση ψηλά, εγκλωβισμός αντιπάλου

Αρνητικά: μεγάλες αποστάσεις γραμμών, ενδεχόμενα κενά λόγω προώθησης μπακ στις γρήγορες αντεπιθέσεις, προβλήματα στην πάσα με μια επαφή (βλέπε Τσέλσι)

Ο επιθετικός και λογικός Πέδρο Μαρτίνς

Ήρθε τον περασμένο Απρίλιο και φρόντισε εξαρχής να κάνει γνωστά τα θέλω του. Ο Πέδρο Μαρτίνς φαίνεται πως έλυσε το γρίφο στην άκρη του «ερυθρόλευκου» πάγκου που έμοιαζε με ηλεκτρική καρέκλα για ενάμιση χρόνο.

Ο Πορτογάλος τεχνικός έκανε εξαρχής γνωστά τα «θέλω» του. Ζήτησε από τους παίκτες του να παίζουν με δύναμη, ψυχή, καρδιά και πάθος μέχρι και το τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Υποσχέθηκε μια ομάδα με ταυτότητα, χαρακτήρα και προσωπικότητα που θα παίζει καλό και ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Με δουλειά, σωστή προετοιμασία και συγκέντρωση κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να παρουσιάσει ένα σύνολο σωστά δομημένο που ικανοποιεί κάθε «ερυθρόλευκο» οπαδό. Οι παίκτες έβαλαν μπροστά το «εμείς» και περιθωριοποίησαν το «εγώ». Μετέτρεψε κάθε αρνητικό σε θετικό. Ακόμη και όταν οι παίκτες του δημιουργούσαν ευκαιρίες αλλά δεν μπορούσαν να βρουν στόχο, εμφανίστηκε ήρεμος και σίγουρος ότι αυτό θα αλλάξει.

Κέρδισε και το στοίχημα με την εξέδρα. Ο Ολυμπιακός μπορεί να έχει πάρει μόλις δύο βαθμούς στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ αλλά ο κόσμος δεν γκρινιάζει. Σε κάθε παιχνίδι στηρίζει την ομάδα, χειροκροτά τους παίκτες και ικανοποιείται ιδιαίτερα από το θέαμα. Εξάλλου, όταν παίζεις καλό ποδόσφαιρο τα αποτελέσματα θα έρθουν από μόνα τους.

Στο μυαλό του Μαρτίνς

Επίθεση βασισμένη στα άκρα

Η διάταξη που χρησιμοποιεί ο Πέδρο Μαρτίνς είναι το 4-2-3-1. Ενίοτε, αλλάζει το σύστημα του σε 4-4-2 και παίζει με δύο επιθετικούς και τέσσερα χαφ. Προσπαθεί να γεμίσει την περιοχή με ακραίους επιθετικούς, έχει το δεκάρι στα όρια της μεγάλης περιοχής και τους κεντρικούς μέσους να είναι τα στηρίγματα κάθε επιθετικής προσπάθειας.

Ιδιαίτερη σημασία στο παιχνίδι του Πορτογάλου έχουν τα άκρα. Ζητά από τους πλάγιους μπακ (Ομάρ – Τσιμίκας / Κούτρης – Τοροσίδης) να ανεβαίνουν συνεχώς και ταυτόχρονα οι ακραίοι χαφ (Ποντένσε - Λάζαρος) να συγκλίνουν προς τον άξονα και εντός της αντίπαλης περιοχής.

Ο παίκτης πίσω από τον επιθετικό (Φορτούνης) κινείται στα όρια της περιοχής με στόχο να πάρει μια πιθανή επαναφορά και να εκτελέσει χωρίς πίεση. Eνίοτε, γυρίζει είτε για να καλύψει κάποιο κενό είτε για να πάρει τη μπάλα. 

Οι κεντρικοί μέσοι παραμένουν σε κοντινή απόσταση (Γκιλγιέρμε - Καμαρά) ώστε εάν χαθεί η μπάλα να μπορέσουν να καλύψουν τους χώρους και αναχαιτίσουν κάθε προσπάθεια επίθεσης του αντιπάλου γρήγορα.

Προσοχή στον άξονα

Βασικοί παράμετροι οι μικρές αποστάσεις και η συνέπεια. Επιλέγει ένα δίδυμο εμπειρίας στο κέντρο της άμυνας (Βούκοβιτς – Σισέ). Όταν η μπάλα χάνεται τότε στόχος είναι το «στένεμα του γηπέδου» και η μείωση της δράσης του αντιπάλου στον άξονα. Οι παίκτες συγκλίνουν προς τα μέσα και δίνουν χώρο στον αντίπαλο από το πλάι.

Οι κεντρικοί μέσοι κινούνται και πιέζουν ψηλά και σε μικρή απόσταση ώστε να «κλέψουν» και πάλι τη μπάλα άμεσα και όσο πιο μακριά από την περιοχή γίνεται. Τα στόπερ και οι αμυντικοί μέσοι βρίσκονται σε μικρή απόσταση. Από τον συγχρονισμό των στόπερ, των αμυντικών μέσων και των ακραίων εξαρτάται το εάν θα δημιουργηθούν κενά και το πόσα μεγάλα θα είναι. Η εν λόγω ανασταλτική συμπεριφορά μειονεκτεί όταν απέναντι του βρίσκει μια ομάδα με ταχύτητα στα άκρα.

Παρατηρούμε ότι οι δύο προπονητές έχουν παρόμοια φιλοσοφία, η οποία μπορεί να αλλάξει όταν τα πράγματα δυσκολέψουν. Τότε, έχουν τον τρόπο να ξεμπλοκάρουν την ομάδα και να δίνουν λύσεις τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά.