Ελληνιστί είναι κανονιέρης. Αγγλιστί είναι gunner. Πορτογαλιστί είναι artilheiro. Κι όλα αυτά ήταν χθες, ο Μαουρίσιο. Ο Βραζιλιάνος έσβησε τον Αστέρα στην Τούμπα. Οι δύο κανονιές του κονιορτοποίησαν την ομάδα της Τρίπολης. Κι η ομάδα της Θεσσαλονίκης – δίχως να εντυπωσιάσει με την μπάλα που έπαιξε – κέρδισε τους 3 βαθμούς…
Ο ΠΑΟΚ ήταν κυρίαρχος του παιχνιδιού μέχρι το 45ο λεπτό. Ίσως δε, το 2-0 να τον αδικεί επειδή έχασε κι άλλες ευκαιρίες. Όπως και να το κάνουμε όμως, όλα τα λεφτά – κατά πως λέμε – ήταν ο Μαουρίσιο. Σκόραρε σε κρίσιμο χρονικά σημείο. Το 1-0 έγινε στο 34ο με την πρώτη κανονιά του. Κι ήταν τότε που το άγχος κτυπούσε την …πόρτα του ΠΑΟΚ! Στο 37ο ο Βραζιλιάνος με την δεύτερη κανονιά του (αυτή ήταν και «χάρμα ιδέσθαι») έκανε το 2-0. Εκεί έσβησε ο Αστέρας! Κι έλαμψε ο ΠΑΟΚ!
Ο αγώνας ποδοσφαίρου βέβαια, κρατά 90 λεπτά. Και τα 45 πρώτα λεπτά δεν εγγυώνται για τα επόμενα. Χθες πάντως, στην Τούμπα οι γηπεδούχοι μάλλον ξεχάστηκαν. Και τα επόμενα 45 λεπτά δεν ήταν ανάλογα με τα πρώτα…
Ο Αστέρας επιχείρησε να βρει πάλι, τη λάμψη του. Επιτέθηκε. Αιφνιδίασε τον ΠΑΟΚ για κάπου 20 λεπτά. Σε αυτό το χρονικό διάστημα το οριζόντιο δοκάρι (57ο) του Ρέι – μετά και τη λαθεμένη εκτίμηση του Αργεντινού – έκοψε τη…φόρα των φιλοξενούμενων. Συνάμα αφύπνισε τους γηπεδούχους. Κι αποκαταστάθηκε η τάξη στην Τούμπα.
Ως ομάδα ο ΠΑΟΚ – κατά πως ήδη είπαμε – δεν εντυπωσίασε. Ο ΠΑΟΚ όμως, είχε άτομα τα οποία ξεδίπλωσαν πολλές από τις πτυχές των δυνατοτήτων τους. Κι εντυπωσίασαν. Συμπέρασμα; Καιρός είναι τα άτομα, να εξελιχθούν σε ομάδα ανάλογων δυνατοτήτων…
Ο Μαουρίσιο, ο Βιεϊρίνια, ο Σαμπράνο έτσι για παραδείγματα. Αξίζει πάντως, ιδιαίτερη μνεία για τον Βραζιλιάνο. Ο άνθρωπος πέρα από τα όποια καντάρια μπάλα που ξέρει… Δεν διστάζει, να σουτάρει. Κι έχει πόδια – κανόνια. Ρωτήστε τον «κίπερ» του Αστέρα περί τούτου. Καιρό έχει που ψάχνει έναν gunner ο ΠΑΟΚ. Και βρίσκει τον artilheiro του στο πρόσωπο του Μαουρίσιο.
Έτσι ή αλλιώς για μία ακόμη φορά ο ΠΑΟΚ εντός έδρας ήταν ουσιαστικός. Δημιούργησε ευκαιρίες. Είχε κοντά στις 20 τελικές – εάν κρατήσαμε σωστά λογαριασμό – με σαφή επιθετικό προσανατολισμό αλλά… Αυτός ακριβώς, ο προσανατολισμός επέτρεψε την δημιουργία - έστω μετρημένων στα δάκτυλα – απειλητικών καταστάσεων στην άμυνα του ΠΑΟΚ. Ίσως αυτές, οι απειλητικές καταστάσεις, να οφείλονται και στη μη επαρκή στήριξη της άμυνας του από τις λοιπές γραμμές του. Ίσως, λέμε.
Από την γενική εικόνα του ΠΑΟΚ ξεχώρισε – πέραν του χρώματος της ουσίας – και το χρώμα της αυτοπεποίθησης. Έλειπε από την εικόνα του ΠΑΟΚ καιρό τώρα. Και ξέρετε. Η αυτοπεποίθηση είναι μεταδοτική. Όπως φυσικά, είναι κι έλλειψη της…
ΥΓ 1 : Είδαμε μία εικόνα της Παναγίας Σουμελά στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ. Κάναμε τον Σταυρό μας. Κι είπαμε: Υπάρχει ελπίς!
ΥΓ 2 : Η άδεια Τούμπα στερεί από τον ΠΑΟΚ πολλούς πόντους… ύψους στους αγώνες κεκλεισμένων των θυρών. Το πάθημα θα γίνει άραγε μάθημα;
ΥΓ 3 : Φυσικά, η νίκη μετρά. Δεν χωρά κουβέντα αλλά… Όταν δεν παίζει μπάλα ο ΠΑΟΚ (όπως στο Κύπελλο με τον Απόλλωνα Πόντου), δεν συγχωρείται επειδή νίκησε. Η νίκη δεν απαλλάσσει από ευθύνες κακής απόδοσης προπονητές και παίκτες. Ως εκ τούτου δεν δικαιούται, να δυσαρεστείται ο Ραζβάν Λουτσέσκου από σχετικές περί τούτου αναφορές…
