Δεν είμαι σ’ αυτούς που βιάστηκαν να πανηγυρίσουν γιατί «ο ΠΑΟΚ απέδειξε ότι δεν είχε ανάγκη τον Πρίγιοβιτς», ούτε σ’ αυτούς που έσπευσαν να γνωματεύσουν ότι «ο ΠΑΟΚ άλλαξε το στιλ του παιχνιδιού του και παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο χωρίς τον Πρίγιοβιτς».
Εύχομαι να δικαιωθούν πανηγυρικά, γιατί αυτό, πολύ απλά, θα σημαίνει νταμπλ, αλλά θα προσχωρήσω μετά χαράς στην άποψη αυτή όταν δω την ομάδα να ανταποκρίνεται το ίδιο καλά στα κρίσιμα ντέρμπι που έρχονται και όταν βρεθεί (μακάρι να μη βρεθεί ποτέ) με την πλάτη στον τοίχο αν ο αντίπαλος προηγηθεί και «ταμπουρωθεί» για να υπερασπιστεί το προβάδισμά του.
Για την ώρα, θεωρώ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι βρήκε εύκολα λύσεις στο σκοράρισμα, δεν παραβλέπω, όμως, τη μειωμένη δυναμικότητα των αντιπάλων (Αστέρας, Πανιώνιος, ΟΦΗ, Παναχαική). Αλλωστε, δεν πρέπει να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Ο Πρίγιοβιτς σκόραρε κυρίως με τη μαγκιά του και όχι γιατί όλη η ομάδα έπαιζε γι’ αυτόν. Ισα-ίσα, υπήρχαν ματς που δεν έκανε ούτε μία τελική γιατί κανείς δεν βρήκε τρόπο να του δώσει την μπάλα.
Ωστόσο και, παρά τις αρκετές κακές φετινές εμφανίσεις του ΠΑΟΚ μέχρι να φύγει το 2018, μου φαίνεται γελοίος ο ερυθρόλευκος ισχυρισμός ότι… «ο Ολυμπιακός διδάσκει ποδόσφαιρο». Το λένε και το ξαναλένε παίκτες, παράγοντες και φερέφωνα, μην τυχόν το πιστέψουν στο τέλος, για να τονώσουν το ηθικό τους και να μειώσουν τη… μελαγχολία τους για μια μάχη που, προ πολλού, δείχνει χαμένη γι’ αυτούς.
49 βαθμούς (στο γήπεδο) έχει ο ΠΑΟΚ, έστω 47 τυπικά, 39 έχει ο Ολυμπιακός. 34-6 γκολ ο ΠΑΟΚ, 27-9 ο Ολυμπιακός. Με 187 τελικές πέτυχε τα 34 γκολ ο ΠΑΟΚ, με 263 τελικές τα 27 γκολ ο Ολυμπιακός. Αν ο δεύτερος σε όλα παίζει καταπληκτικό ποδόσφαιρο, όπως κοκορεύονται στο Πασαλιμάνι, τότε τι διδάσκει άραγε ο πρώτος σε όλα;
Αλλά, ας μην πάμε μακριά. Δείτε πώς πανηγυρίζουν οι παίκτες του Ολυμπιακού όλες τις τελευταίες νίκες τους. Πηγαίνουν μπροστά στους οπαδούς τους και κάνουν «όλε – όλε». Συνηθίζεται σε Mundial, Euro , σε τελικούς Κυπέλλου, άντε και όταν μια ομάδα κατακτά τίτλο. Αυτοί το κάνουν επειδή κέρδισαν τη… Λαμία, τον Λεβαδειακό, τα Γιάννινα και τον Αστέρα. Αυτοϊκανοποιούνται, αυτοτονώνονται και μοιράζονται το ίδιο απατηλό παραμύθι με τους φανατικούς οπαδούς τους, που πανηγυρίζουν σαν τρελοί τους… θριάμβους επί των ανίσχυρων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι για γέλια. Αλλά, δεν πειράζει. Ας προχωρήσει ο ΠΑΟΚ για να γευτεί την ηδονή της κατάκτησης του νταμπλ κι ας μείνουν αυτοί με την αυτοϊκανοποίηση…
