Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τι σημαίνει για τον ΠΑΟΚ αυτή η κούπα. Πρώτη μετά από 14 χρόνια, πρώτη στην εποχή Σαββίδη. Ισοδυναμεί με το τράβηγμα μιας γραμμής που χωρίζει τον ΠΑΟΚ που θαυμαζόταν κυρίως για τον κόσμο του και-ενίοτε-για την ομάδα του που όμως δεν μπορούσε να ξεπεράσει άλλα ανυπέρβλητα εμπόδια και ενός ΠΑΟΚ, πλέον, ισχυρού σε κάθε επίπεδο που οι τίτλοι θα αποτελούν συνήθη κατάληξη μιας σεζόν και όχι παρένθεση σε σεζόν μακριά από κούπες και πανηγυρισμούς.
Τι μέτρησε και το κατέκτησε απέναντι στην ΑΕΚ; Πολύ απλά το γεγονός ότι είχε την καλύτερη ομάδα. Ακόμη και αν βάλει κανείς την παράμετρο του διαιτητικού λάθους μέσα στην κουβέντα, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι το ματς εκείνη την ώρα ήταν στο 1-1, δεν έχανε το τρόπαιο η ΑΕΚ. Μπορεί να το κατακτούσε, μπορεί όμως να κατέληγε και πάλι στον ΠΑΟΚ.
Κι αυτό δεν πρέπει να το αφαιρέσουμε από τη συζήτηση.Το θέμα είναι αυτό το τρόπαιο ο ΠΑΟΚ ως οργανισμός να το διαχειριστεί σωστά. Να χτίσει πάνω σε νοοτροπία που ήδη έχει αρχίσει να αποκτά και να αποτινάξει από πάνω του οποιαδήποτε ανασφάλεια έχει.
Και φυσικά και ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης να συνεχίσει να ισχυροποιεί την ομάδα του σε όλα τα επίπεδα. Και όταν μιλάμε για ισχυροποίηση φυσικά και συμπεριλαμβάνουμε το να προστατεύσει τον ΠΑΟΚ από χούλιγκαν που παρεισφρύουν στη μεγάλη μάζα του κόσμου του και μπορούν να την εκθέτουν και να απομακρύνουν μικρά παιδιά και οικογένειες από το γήπεδο.
Είναι πολύ σοβαρό το θέμα, υπάρχουν οικογένειες που αγωνιούν για παιδιά που έμειναν στο νοσοκομείο αντί να γυρίσουν στο σπίτι τους και αυτό θα πρέπει να είναι ένα σημαντικό μέλημα για τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ. Ο μεγάλος ΠΑΟΚ πρέπει να είναι μεγάλος σε όλα του και να απομακρύνει από τις τάξεις του όποιον επιχειρεί να τον μικρύνει.
Ας κρατήσουν οι χοροί και σήμερα αλλά μετά πρέπει τα πάντα να αξιολογηθούν.
