Θεσμικό ανοσιούργημα, με δικαστές αυτόκλητους ενσαρκωτές και υποστηρικτές του εθιμικού (ή του άγραφου αν θέλετε) δικαίου που εξέθρεψε και εμπέδωσε ένα αμαρτωλό σύστημα κακοποιών που επί δεκαετίες «βίαζαν» κατ’ εξακολούθηση το ελληνικό ποδόσφαιρο, συγχρόνως όμως και το περί δικαίου συναίσθημα των Πανελλήνων. Απόφαση-σκάνδαλο!!! Ενας πραγματικός εφιάλτης που θα καταγραφεί στη λίστα με τα πλέον ανατριχιαστικά θεσμικά ανοσιουργήματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τραγικό και πάλι θύμα η ιστορική ομάδα του Ηρακλή, η οποία οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα προκειμένου να «εξυπηρετηθεί» το σύστημα των νταλαβερτζήδων που μόνιμα αποσκοπεί στην προστασία δορυφόρων και παραρτημάτων. Πριν από λίγο καιρό ήταν ο Αστέρας, χθες ο Λεβαδειακός και αύριο κάποιος άλλος, που θα βρίσκεται στη σκιά και υπό την προστασία της θρυλικής παράγκας. Παραφράζοντας το γνωστό «και στο τέλος πάντα νικούν οι Γερμανοί», θα μπορούσαμε να πούμε «και πάντα μένει στην κατηγορία ο Κομπότης». Ο Ελληνας φίλαθλος διαπιστώνει με μεγάλη θλίψη πως με την απίστευτη εξέλιξη της υπόθεσης της προσφυγής του Ηρακλή, ότι σε αυτό τον τόπο τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Στο τελευταίο σχόλιό μας και μετά την αιφνιδιαστική (και μαζική!) αντικατάσταση της πρώτης σύνθεσης του Διαιτητικού και αφού μετά την πρώτη συνεδρίασή τους, διαφωνούντες έδωσαν τη σκυτάλη σε νέο σχήμα, είχαμε αντιδράσει και με τίτλο : «Το διαιτητικό ακροβατεί-το δίκαιο τεμαχίζεται», καταθέσαμε την απορία μας για αυτή τη μυστηριώδη και ανεξήγητη κίνηση.
Εκφράζοντας τις απόψεις μας απευθυνόμενοι στους αντικαταστάτες τους, ζητήσαμε να λάβουν υπόψη τους το «ηθικό δεδικασμένο» που υπήρξε με την παμψηφεί δικαίωση (5-0) του Ηρακλή, στην ανατροπή της πρώτης απόφασης του Συνεταιρισμού, που όπως αποδείχθηκε τελικά έβαλε τη βάση για να στηριχθεί επάνω της η μεθοδευμένη εκτέλεση του Ηρακλή και η σκανδαλώδης-για ακόμη μια φορά- παραμονή στην κατηγορία της ομάδας του πολυπράγμονα Κομπότη.
Παράλληλα τους υπενθυμίσαμε ότι κάποιοι από τους κανονισμούς που προσκόμισαν οι επιθυμούντες τον υποβιβασμό των κυανολεύκων δεν ήταν παρά κάποια υπολείμματα (ή περιττώματα) από τις διαστροφικές επινοήσεις του νομικού συμβούλου της υπό κατηγορία τελούσης πρώην διοικήσεως της ΕΠΟ. Κι όταν μιλάμε για κατηγορία, αναφερόμαστε στην πλέον βαριά την κακουργηματική.
Ειλικρινά πιστεύαμε και περιμέναμε πως οι σεβάσμιοι δικαστικοί λειτουργοί δε θα έστηναν το σκεπτικό της απόφασής τους πάνω στα εδάφια ενός νταλαβερτζή τα οποία εξυπηρετούσαν για έτη πολλά τα συμφέροντα και μόνο των εκάστοτε αφεντικών του χώρου και του παρασκηνιακού συστήματος.
Δυστυχώς πέσαμε έξω, διαψευστήκαμε. Περιδεείς και άφωνοι όπως ολόκληρη η Ελλάδα προσπαθούμε να βρούμε κάποιες σοβαρές εξηγήσεις. Οι τακτικοί δικαστές προφανώς αποστρεφόμενοι την ουσία για τον οποιονδήποτε λόγο (κάτι που ίσως καταγραφεί με άλλα μαζί παρόμοια προηγούμενα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου) έστησαν το σκεπτικό τους πάνω στο «κουρίδειο» δίκαιο της αμαρτωλής ΕΠΟ. Το οποίο δίκαιο χρόνια ολόκληρα καταγγέλλεται ότι δουλεύει στη σκιά της εύνοιας και των σκανδάλων του συστήματος με σωρεία στημένων αγώνων, ατιμωρησία, ακόμη και διευθυντών εγκληματικών οργανώσεων και με μεθοδεύσεις που συγκάλυπταν και βόλευαν το βρόμικο παρασκήνιο.
«Και στο τέλος λοιπόν παραμένει πάντοτε ο Κομπότης», όπως πιο παλιά ο Μποροβήλος και ίσως αργότερα κάποιος άλλος δορυφόρος ή άλλο ένα πιστό παράρτημα. Όσο για όλους εμάς εδώ πάνω και σε τούτη την πόλη, το νέο σφοδρό χτύπημα, το νέο σοκ, θα ήταν ευχής έργο να μας αφυπνίσει και εγκαταλείποντας την εθελοδουλία και τον ραγιαδισμό, να αντιμετωπίσουμε πλέον καθαρά και λεβέντικα το υδροκέφαλο κέντρο και το σάπιο κατεστημένο.