Έχει τα μάτια και το βλέμμα του ΠΑΟΚ. Είναι συνεπής με τον εαυτό του. Δεν φιλτράρει τις σκέψεις του. Συνηθίζει να λέει ό,τι σκέφτεται. Δεν πειράζει όποιον δεν τον ενοχλεί. Εάν κάποιος, όμως, τον προκαλέσει να είναι σίγουρος ότι θα απαντήσει.
Απεχθάνεται την αδικία. Είναι έτοιμος να τα βάλει με όλους και με όλα για να βρει το δίκιο του. Δεν συμβιβάζεται ποτέ. Θέλει ό,τι κερδίζει να το κάνει με την αξία του. Είναι απλά ο εαυτός του και ένας από τους πιο «αληθινούς» ήρωες που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα. Φυσικά ο λόγος για τον Πάμπλο Γκαρσία.
Όταν το καλοκαίρι του 2008 πάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη, η παραμονή του είχε ημερομηνία λήξης. Η αγάπη, η εμπιστοσύνη και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο της Τούμπας εντυπωσίασαν τον Ουρουγουανό, που όχι μόνο δεν επέστρεψε στην πατρίδα του αλλά ταυτίστηκε με τον Δικέφαλο και δεν τον αποχωρίστηκε ποτέ.
Ήταν ένας επαναστάτης που κέρδισε με την πρώτη ματιά τους πάντες και εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο εμβληματικούς ηγέτες του συλλόγου. Ήρθε, άλλαξε την ομάδα και τον εαυτό του. Αγαπήθηκε όσο λίγοι και έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών. Η σχέση των δύο πλευρών είναι κάτι παραπάνω από καρμική και συνεχίζεται εδώ και 11 χρόνια.
Η απόφαση του να κρεμάσει τα παπούτσια δεν τον έβαλε στο πάνθεον της μνήμης. Ακολούθησε την προπονητική, έγινε κάτοχος του διπλώματος UEFA A και κάνει τα πρώτα του βήματα ως κόουτς, πλέον, στα τμήματα υποδομής του Δικεφάλου και με άριστα αποτελέσματα.
Ο Πάμπλο Γκαρσία ως κόουτς
Εκείνος ο άνθρωπος που βλέπαμε μέσα στο χορτάρι και ήταν έτοιμος να εκραγεί ανά πάσα στιγμή πέρασε στο παρελθόν. Ο Πάμπλο Γκαρσία ηρέμησε και προσπαθεί να μάθει στους παίκτες του να συνδυάζουν αγωνιστικό πλάνο, πάθος και καρδιά. Αγαπά την πειθαρχία και τους χαμηλούς τόνους σε ένα σύνολο και προτιμά να μιλά με τα έργα του.
Μαθαίνει στους νέους να αγαπούν το ποδόσφαιρο, να μην τα παρατούν ποτέ, να παίζουν με καθαρό μυαλό και να έχουν πνεύμα και νοοτροπία νικητή. Δεν τον ενδιαφέρει να είναι καλοί τακτικά ή εάν δεν έχουν καλή τεχνική, καθώς αυτά είναι στοιχεία που μπορούν να δουλευτούν.
Θέλει να δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους, να παίζουν κάθε μπάλα σαν να είναι η τελευταία αλλά πάνω από όλα να αγωνίζονται με την καρδιά τους και να καταθέτουν την ψυχή τους στον αγωνιστικό χώρο.
Αγαπά το ποδόσφαιρο κυριαρχίας. Βασικά σημεία του παιχνιδιού του είναι τα τρεξίματα, η δύναμη και το κάθετο ποδόσφαιρο. Του αρέσει να αρχίζει ωραία με την μπάλα από πίσω, οι παίκτες να αναπτύσσονται και να κυκλοφορούν την μπάλα σωστά και γρήγορα μέχρι να φτάσουν στην αντίπαλη περιοχή και να μπει η μπάλα στα δίχτυα.
Οι μικροί τον λατρεύουν, παίζουν για εκείνον και σιγά σιγά αποκτούν τα «εκρηκτικά» χαρακτηριστικά του στο χορτάρι. Οι νέοι «Πάμπλο Γκαρσία» πλάθονται ήδη...
Το πρώτο πρωτάθλημα με την Κ17
Έκανε τα πρώτα του βήματα ως προπονητής την περίοδο 2015-2016 στην Κ17 του ΠΑΟΚ. Με τον Άγγελο Ζαζόπουλο στο πλευρό του δημιούργησαν ένα σύνολο που σάρωσε τους πάντες στην πορεία του και κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου.
Οι μικροί διέθεταν ταλέντο, ομαδικό πνεύμα και σωστή νοοτροπία. Έδειξαν ότι ήταν η καλύτερη ομάδα σε ημιτελικό και τελικό και έφτασαν στην κορυφή.
ΠΑΟΚ και Ξάνθη μπήκαν στο γήπεδο με φόντο τον τίτλο. Οι «ασπρόμαυροι» πήραν από την αρχή τα ηνία της αναμέτρησης, δεν άφησαν περιθώρια αντίδρασης στους αντιπάλους τους και στέφθηκαν πρωταθλητές επικρατώντας της ακριτικής ομάδας με 2-1.
Τα ...κλειδιά της Κ20 στον Γκαρσία
Ο Βλάνταν Ίβιτς κάθισε στον πάγκο της πρώτης ομάδας και ο Πάμπλο Γκαρσία ανέλαβε να καθοδηγήσει την Κ20. Έχοντας στο πλευρό του τον Απόστολο Παπαβασιλείου έθεσαν ως στόχο την βελτίωση των μικρών και την προετοιμασία τους για το επόμενο βήμα. Και τα κατάφεραν! Οι παίκτες απέκτησαν εμπειρίες, ωρίμασαν και έγιναν πιο δυνατοί.
Έγιναν ριζικές αλλαγές στο ρόστερ, το οποίο ήταν το νεότερο του τότε πρωταθλήματος. Η έλλειψη εμπειρίας και σταθερότητας, οι πολλές αλλαγές αλλά και η ατυχία κόστισαν βαθμολογικά στον ΠΑΟΚ. Ο Γκαρσία είχε την ατυχία να χάσει και τα δύο βασικά του στόπερ για αρκετό καιρό λόγω τραυματισμού.
Όσο περνούσε ο καιρός η ομάδα έδενε, έβρισκε χημεία και η εικόνα της βελτιωνόταν αισθητά. Τερμάτισε στην τρίτη θέση (πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό και τον δεύτερο Παναθηναϊκό, τον οποίο και κέρδισε δύο φορές)συγκεντρώνοντας 61 βαθμούς σε 30 αγώνες και πετυχαίνοντας 18 νίκες, επτά ισοπαλίες και πέντε ήττες.
Σημαντικός σταθμός της χρονιάς η παρουσία του συλλόγου στο Youth League. Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε αντιμέτωπος με δύο από τις καλύτερες ακαδημίες στον ευρωπαϊκό χώρο, την Ακαδημία Πούσκας και την αντίστοιχη του Άγιαξ.
Η πρώτη κούπα με την Κ20
Το ρόστερ παρέμεινε σχεδόν αναλλοίωτο. Έγιναν προσθήκες με παιδιά από την Κ17 και ο Μίροσλαβ Σνάουτσερ μετά ενάμιση χρόνο στην πρώτη ομάδα επέστρεψε στο πλευρό του Πάμπλο Γκαρσία.
Ήταν μια δύσκολη σεζόν, γεμάτη σκληρή δουλειά και πολλές μάχες. Τα «μωρά» του Ουρουγουανού άσου διέθεταν δύναμη, ποιότητα και εμπειρία και ξεδίπλωναν το ταλέντο τους
στο χορτάρι. Στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου στέφθηκαν πρωταθλητές συγκεντρώνοντας 76 βαθμούς σε 30 αγώνες και αφήνοντας πίσω τους τον Παναθηναϊκό (71) και τον Ολυμπιακό (69).
Στόχος η διατήρηση των σκήπτρων
Το ταξίδι άρχισε με όνειρα, φιλοδοξίες και υψηλές βλέψεις. Ο κορμός διατηρήθηκε ενώ έγιναν και προσθήκες από την περσινή Κ17. Στόχοι αφενός η διατήρηση των σκήπτρων και αφετέρου, η βελτίωση και η προετοιμασία των παικτών για το επόμενο βήμα.
Οι παίκτες του Πάμπλο Γκαρσία διαθέτουν ποιότητα, ταλέντο και αρκετές εμπειρίες. Παίζουν καλό και όμορφο ποδόσφαιρο και οδηγούν την κούρσα του πρωταθλήματος έχοντας ασφαλή διαφορά από τους διώκτες τους (+13 από ΑΕΚ, +16 από Ολυμπιακό) και με ένα παιχνίδι λιγότερο. Μάλιστα, έχουν κατορθώσει να παραμείνουν αήττητοι για περισσότερο από ένα χρόνο. Η τελευταία τους ήττα στις 10 Φεβρουαρίου του 2017 από τον Παναθηναϊκό. Έκτοτε μετρούν 37 νίκες και δύο ισοπαλίες.
Οι επιτυχίες ξεπερνούν τα όρια της Ελλάδος αφού η ομάδα νέων του Δικεφάλου συμμετέχει στο UEFA Youth League και μετά από τις διαδοχικές προκρίσεις επί των ΑΕ Λεμεσού και Μινσκ, θα αντιμετωπίσει την Τότεναμ διεκδικώντας ένα εισιτήριο για την φάση των «16» της διοργάνωσης.
Αν μη τι άλλο, τα «μωρά» του Πάμπλο Γκαρσία δείχνουν να έχουν πάρει κάτι από εκείνον, παλεύουν κάθε παιχνίδι μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, παίζουν ένα εξαιρετικό ποδόσφαιρο και γεννούν προσδοκίες για σπουδαία πράγματα. Ο Ουρουγουανός αγαπά το ποδόσφαιρο και αυτό αποτυπώνεται στο χορτάρι από τους παίκτες του.
Κλείνοντας ας κάνουμε μια αναδρομή στις «ατάκες» του για τη ζωή, τη μητέρα του, τα νέα παιδιά, το σκληρό παιχνίδι και την αδικία. Ο παλαίμαχος άσος δεν κρύβει τα λόγια του, λέει αυτό που σκέφτεται και είναι απόλυτος στις απόψεις του για τον κόσμο.
Τατουάζ - στάση ζωής: «Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να ξανασηκωθείς»
Για την εκπαίδευση του: «Πήγαινα με το ζόρι κάθε μέρα στο σχολείο. Δεν το αγαπούσα καθόλου. Σήμερα το μετανιώνω γιατί καταλαβαίνω πόσο σημαντική είναι η μόρφωση».
Για τα δύσκολα παιδικά χρόνια και το σήμερα: «Τώρα πια τα παιδιά τα έχουν όλα. Δεν είναι πεινασμένα. Εμείς πεινούσαμε. Όταν ήμουν μικρός, κάναμε τρεις προπονήσεις την ημέρα. Και δεν είχαμε να φάμε. Ψωμί, μορταδέλα και νερό. Θέλαμε να πετύχουμε και είχαμε πολλά κίνητρα».
Για το ποδόσφαιρο: «Το ποδόσφαιρο για μένα είναι πόλεμος. Στο γήπεδο δεν αναγνωρίζω ούτε την μάνα μου. Όταν ξεκινά το παιχνίδι δεν είμαι φίλος κανενός».
Για τη μητέρα του και το γκολ που πέτυχε: «Το γκολ το έβαλε η μητέρα μου από ψηλά».
Για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ: «Οι οπαδοί μας είναι η μεγάλη διαφορά. Δεν έχω δει τόσο παθιασμένους οπαδούς πουθενά. Έχουν μεγάλα αρχ...».
Για τον Μπερέτα: «Παίζω τόσο χρόνια ποδόσφαιρο και δεν έχω κάνει άλλη προετοιμασία στης οποίας τις προπονήσεις να μην ιδρώνω»
Πριν από ένα εκτός έδρας παιχνίδι του ΠΑΟΚ στην Αθήνα: «Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Να ξέρουν ότι αυτή τη φορά δε θα κατέβω με το μαχαίρι στα δόντια στην Αθήνα αλλά θα πάω σαν τον Λεωνίδα με πανοπλία και όπλα, έτοιμος για τη μάχη...».
Για το σκληρό παιχνίδι: «Υπάρχουν πολλοί που δεν τους αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζομαι και ίσως να θέλουν να φορέσω και φούστα για να παίξω».Για το ποια ομάδα αντιπαθεί περισσότερο: «Τον Ολυμπιακό. Μετά από όλα όσα έχω περάσει τα ματς με αυτούς δε θα μπορούσα να πω κάτι άλλο».
Για το εάν αποτελεί παράδειγμα για τους νέους: «Δεν είμαι παράδειγμα για να με χρησιμοποιήσει κάποιος. Είμαι πρότυπο μόνο για τα παιδιά μου».
Για την προσπάθεια να μάθει ελληνικά: «Κάνω μαθήματα δύο φορές την εβδομάδα. Είναι δύσκολη η γλώσσα. Έχει πολλά «γιώτα». Έχω τεστ αύριο και δεν έχω διαβάσει. Δασκάλα... συγγνώμη»
Για το ποτό: «Δεν πίνω παρά μόνο ένα τσίπουρο με φίλους. Όταν πίνω χορεύω μέχρι και ζεϊμπέκικο». Μάλιστα, δεν πήγε ούτε στο γλέντι για την πρόκριση της ομάδας στο Champions League το 2010 λέγοντας ότι: «Με περιμένει η γυναίκα μου, με τον πάγο για τα πόδια μου».
Για τον Ντιόγκο: «Μου έδωσε ένα χτύπημα εκτός φάσης και εγώ απάντησα. Οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντος».
Για το πώς λειτουργεί: «Πάντα οι πράξεις μου ήταν από καρδιάς, γιατί δε λειτουργώ με τη λογική»
Για το εάν φοβάται κάτι: «Το μόνο που φοβάμαι είναι μήπως πάθει κάτι η οικογένεια μου»
Για την Μύκονο: «Η Μύκονος είναι κοσμικό νησί. Τι δουλειά έχω εγώ εκεί; Δεν είναι για αριστερούς»
Για την δόξα: «Δεν υπάρχει καμία δόξα, πέραν του να έχουμε οικογένεια και φίλους που να μας αγαπούν»
Για τους διαιτητές στην Ελλάδα: «Καλά, εκείνον τον διαιτητή τον ξέρουμε. Και πολλούς διαιτητές. Κανείς δεν πήγε φυλακή, έμειναν 5-6 μήνες έξω και μετά επέστρεψαν. Δεν υπάρχει αυτό. Δεν γίνεται αυτό».
Για τους παίκτες που προτιμά ως προπονητής: «Μου αρέσουν οι παίκτες, που μιλούν με την καρδιά. Και τώρα, που είμαι προπονητής, τέτοιους παίκτες θέλω. Αυτό, το λέω και στα μικρά παιδιά. Δεν με ενδιαφέρει αν δεν είναι καλοί τακτικά, αν δεν έχουν καλή τεχνική, αυτά όλα τα δουλεύεις. Θέλω να δίνουν το 100%, να παίζουν με την καρδιά τους, να παίζουν κάθε μπάλα, σα να είναι η τελευταία»
Για τον τραυματισμό Γκαρθία στην Τούμπα: «Είναι κρίμα, όλο αυτό με τα χαρτιά. Εάν ήμουν οπαδός του Ολυμπιακού, θα έλεγα ότι αυτό που έκανε ο Γκαρθία είναι το πιο άσχημο που υπάρχει».
Για το ντέρμπι ΠΑΟΚ - ΑΕΚ: «Θα έδινα το χέρι μου για να παίξω στο ντέρμπι του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ».
Για το ντέρμπι ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός: «Πετάξτε λουλούδια το βράδυ!».