Αξία στο Πρωτάθλημα δεν έχουν δύο-τρία καλά αποτελέσματα, αλλά η διάρκεια και κυρίως να αποφεύγει μία ομάδα τις “παγίδες” που κρύβουν οι θεωρητικά εύκολοι αγώνες. Α, και κάτι ακόμη: Να αφήνει πίσω η ομάδα τις παθογένειες που της στοιχίζουν ακριβά. Οπως αυτή που κουβαλάει ο Αρης από την αρχή του Πρωταθλήματος. Ποια; Η αναποτελεσματικότητα που έχει στην επίθεση. Αλλες ομάδες κάνουν αμάν- αμάν για να δημιουργήσουν ευκαιρίες για γκολ, κι άλλες βγάζουν από τη… μύγα ξύγκι. Δηλαδή αξιοποιούν τις ελάχιστες ευκαιρίες που δημιουργούν.
Χθες και η Λαμία μπήκε στο club των ομάδων που δεν “πετούν” τις ευκαιρίες στα σκουπίδια. Αυτό δηλαδή που το κάνει εμφατικά φέτος ο Αρης. Και το έκανε για μία ακόμη φορά χθες κόντρα στη Λαμία. Οι “κίτρινοι” που είχαν 63% κατοχή της μπάλας δημιούργησαν 22 τελικές προσπάθειες αλλά πέτυχαν ένα μόνο γκολ! Είχαν δηλαδή το ίδιο αποτέλεσμα με τη Λαμία που σκόραρε με πέντε τελικές προσπάθειες. Στοιχείο που επιβάλλεται να αναλυθεί εκ νέου από τον Ενινγκ, γιατί ο Αρης αν έκανε κάποιες από τις χθεσινές του ευκαιρίες γκολ θα είχε σκαρφαλώσει στην καθ’ όλα τιμητική 3η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Αποτέλεσμα καθαρά ψυχολογικού χαρακτήρα γιατί οι βαθμολογικές διαφορές μεταξύ του ΟΦΗ που είναι τρίτος και του 7ου Αρη είναι μόνο δύο βαθμοί. Αρα εκείνο που έχει αξία είναι η απάντηση στο ερώτημα: γιατί ο Αρης σ’ έναν αγώνα με μία μικρομεσαία ομάδα του Πρωταθλήματος “κλώτσησε” δύο βαθμούς; Ή αν προτιμάτε: γιατί δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες;
Ο Ενινγκ δεν άλλαξε το πλάνο που επέλεξε στο ΟΑΚΑ μετά την αποβολή του Ιντέγε. Το σχήμα 4-2-3-1 με τον Σάσα στο δεξιό άκρο της άμυνας και τον Λάρσον στην κορυφή της επίθεσης στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα είχε καλή αγωνιστική συμπεριφορά. Αργησε όμως να βρει ρυθμό. Η Λαμία με τον ίδιο ακριβώς σχηματισμό, μπήκε δυναμικά στο γήπεδο, πίεζε ψηλά, έκλεινε τους διαδρόμους, κέρδιζε μπάλες στο ύψος του κέντρου και είχε ταχύτητα όταν έκανε επίθεση. Ολα αυτά έφεραν και το γκολ για τους φιλοξενούμενους στο 16’ με σκόρερ τον Τουράμ που “χόρεψε” τον Βέλεθ πριν στείλει την μπάλα στα δίχτυα.
Ο Αρης μέχρι το 30΄ έπαιζε άναρχο ποδόσφαιρο, οι γραμμές του ήταν ασύνδετες, ο Φετφατζίδης δεν τα πήγαινε καλά στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας κι έτσι οι “κίτρινοι” δεν δημιούργησαν σημαντική ευκαιρία για γκολ.
Μετά το ημίωρο λες και κάποιος γύρισε το… κουμπί της απόδοσης του Αρη στο on. Oι “κίτρινοι” ανέβασαν κατακόρυφα στροφές, ισοφάρισαν με τον Λάρσον και στη συνέχεια μέσα σε επτά λεπτά δημιούργησαν δύο τελικές.
Η πίεση του Αρη έγινε περισσότερο έντονη στο δεύτερο ημίχρονο. Ολες οι γραμμές του ανέβηκαν ψηλά, δυσκόλεψαν την κυκλοφορία της μπάλας στη Λαμία και είτε από τον άξονα, είτε από τα πλάγια προσπάθησε να φθάσει στο γκολ. Δεν το πέτυχε. Το άγγιξε όμως στο 67΄με τον Μπα ο οποίος σούταρε από πολύ κοντά αλλά η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι.
Το 2 στα 2 του Λάρσον ως φορ είναι καλός οιωνός, αλλά μάλλον δεν φαίνεται να είναι και η λύση στο σκοράρισμα. Αλλωστε το γεγονός ότι ο Αρης δεν έχει ακόμη δικό του παίκτη στην πρώτη 5αδα των σκόρερ της κατηγορίας θα πρέπει να προβληματίσει έντονα τους ανθρώπους του, ενόψει της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (2/12)
