Οσο σημαντικό είναι να υπάρχει οργανωμένη προσπάθεια ανάπτυξης του ποδοσφαίρου από την βάση του, από τα τμήματα υποδομής, δηλαδή, ακόμη πιο σημαντικό είναι αυτό να μην γίνεται άναρχα, να μην γίνεται ευκαιριακά, να μην έχει ως βασικό κίνητρο την εμπορική εκμετάλλευση.
Την τελευταία δεκαετία όλη η Ελλάδα έχει γεμίσει ακαδημίες. Ποδοσφαιρικές, κατά κύριο λόγο, αλλά και για τα υπόλοιπα σπορ. Ένα σωρό ιδιωτικά αθλητικά κέντρα διοργανώνουν τουρνουά τα Σαββατοκύριακα, γεμίζουν καθημερινά από ομάδες στις οποίες συμμετέχουν μικρά παιδιά, τα οποία προπονούνται εκεί.
Οι Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων διοργανώνουν πρωταθλήματα για τα τμήματα υποδομής, έχουν μικτές ομάδες ανάλογα με τις ηλικίες των παιδιών και είναι αυτές που έχουν αναλάβει να ρυθμίσουν έναν χώρο στον οποίο δραστηριοποιούνται χιλιάδες παιδιά, έχει μπει στην καθημερινότητα χιλιάδων γονιών.
Και λέω αναλαμβάνουν οι ΕΠΣ να ρυθμίσουν αυτό το χώρο, παίρνοντας αφορμή από την πρόσφατη απόφαση της ΕΠΣΜ να μην γίνονται αγώνες στα ιδιωτικά αθλητικά κέντρα στην Θεσσαλονίκη, έως ότου φροντίσουν και στα δικά τους τουρνουά, όπως και στα πρωταθλήματα των ΕΠΣ, να μην αγωνίζεται κανένα παιδί αν δεν έχει εξεταστεί ιατρικά.
Μια παρέμβαση της ΕΠΣΜ απολύτως φυσιολογική, απολύτως λογική, η οποία, απορώ κιόλας πώς δεν είχε υπάρξει νωρίτερα.
Νομίζω πως δεν υπάρχει ούτε ένας που να διαφωνεί με την άποψη ότι είναι αδιανόητο εν έτει 2017 να υπάρχει έστω και ένα μικρό παιδί που να κάνει αθλητισμό χωρίς να έχει εξεταστεί ιατρικά.
Νομίζω ότι θα πρέπει να μας πιάνει… κρύος ιδρώτας όλους, από την κάθε ΕΠΣ μέχρι τον τελευταίο γονιό, μέχρι τον τελευταίο πρόεδρο ομάδας, τον τελευταίο ιδιοκτήτη ιδιωτικού αθλητικού κέντρου, στην ιδέα ότι μπορεί να συμβεί κάτι σε ένα παιδί που αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας και δεν εξετάστηκε για να διαπιστωθεί και να λάβει τα μέτρα του.
Γι’ αυτό και οφείλω να συγχαρώ την ΕΠΣΜ για την πρωτοβουλία της, ταυτόχρονα όμως να ζητήσω από τον πρόεδρό της, τον κ. Δημητριάδη, να μην αρκεστεί σε αυτό που ζήτησε –ως αυτονόητο- να γίνει, αλλά και να το παρακολουθεί, να ελέγχει αν όντως υπάρχουν οι καταστάσεις υγείας για κάθε παιδί το οποίο αγωνίζεται στα δικά τους πρωταθλήματα, ή στα τουρνουά των ιδιωτικών αθλητικών κέντρων.
Η υγεία των νεαρών αθλητών είναι πολύ σημαντικότερη από την εξέλιξή τους στο άθλημα που διαλέγουν, γι’ αυτό και δεν θα πρέπει κανένας γονιός να αρκείται σε μια απλή κλινική εξέταση, αλλά να ΑΠΑΙΤΕΙ το παιδί του να υποβάλλεται σε διαγνωστικό έλεγχο, τουλάχιστον, σε ένα καρδιογράφημα και ένα υπερηχογράφημα…