Καμία απολύτως έκπληξη δεν μου προκάλεσε η χθεσινή πληροφορία, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει περίπτωση να ταυτοποιηθεί ο δράστης που εκτόξευσε την φωτοβολίδα στον αγώνα Πανιώνιος-ΠΑΟΚ, επειδή η ποιότητα του υλικού από τις κάμερες στη Ν. Σμύρνη είναι κάκιστη και δεν βοηθάει καθόλου τους άνδρες της αστυνομίας.
Σε ό,τι με αφορά, δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι ορισμένες από τις παθογένειες στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν πρόκειται ποτέ να αντιμετωπιστούν διότι οι υπεύθυνοι δεν έχουν την βούληση που απαιτείται για να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα. Εχω κουραστεί να ακούω τους θεσμικούς φορείς του ποδοσφαίρου, τους παράγοντες των ομάδων, την πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, να διαβεβαιώνουν, να υπόσχονται, να εγγυώνται την λειτουργία όλων των διαθέσιμων εργαλείων προκειμένου να μπορούν να εντοπίζουν και να συλλαμβάνουν τους ταραξίες των γηπέδων.
Βαρέθηκα με τις εξαγγελίες που δεν γίνονται πράξη. Είναι ξεκάθαρο ότι τα λένε για να τα λένε, αφού στην πράξη, άγνωστο γιατί, δεν γίνεται τίποτε. Είναι αδιανόητο να υπάρχει σε γήπεδο εκτόξευση φωτοβολίδας που απειλεί να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή, στο γήπεδο αυτό να υπάρχουν κάμερες της αστυνομίας και να σου λένε ότι το υλικό είναι τόσο κακό που στην πραγματικότητα είναι άχρηστο.
Είναι αδιανόητο, σε κάποια άλλα γήπεδα στα οποία, επίσης, υπάρχουν κάμερες, να μαθαίνεις ότι δεν λειτουργούν καν, καθώς οι ομάδες με διάφορες δικαιολογίες δεν επιτρέπουν στην αστυνομία να τις χρησιμοποιήσει. Και για όλα τα παραπάνω, βέβαια, ουδείς αντιδρά. Αντε οι ομάδες θέλουν να κρύψουν πράγματα και βάζουν εμπόδια στη λειτουργία των καμερών. Οι αστυνομικοί τι κάνουν; Μεταφέρουν στους ανωτέρους τους τα εμπόδια που συναντάνε; Εκεί όπου δεν συναντάνε εμπόδια, αλλά είναι παλιές οι κάμερες και έχουν προβλήματα, ενημερώνουν για την ανάγκη ενός σέρβις ή και αντικατάστασής τους αν αυτό είναι αναγκαίο; Κι αν οι αστυνομικοί κάνουν την δουλειά τους και ενημερώνουν τους ανωτέρους τους, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη πώς διαχειρίζεται αυτή την κατάσταση; Πώς παρεμβαίνει;
Η απάντηση είναι ότι αυτοί που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας δεν αντιδράνε, δεν παρεμβαίνουν. Γιατί, ακόμη κι αν όλοι όσοι βρίσκονται στις χαμηλότερες βαθμίδες δεν κάνουν τη δουλειά τους, το αποτέλεσμα της αδράνειας έπρεπε να κινητοποιεί τους υψηλόβαθμους στην στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, να αναζητούν ευθύνες και να δίνουν εντολές για να λύνονται αυτά τα προβλήματα.
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, οι εντολές αυτές, μάλλον, δεν δίνονται, ή, αν δίνονται δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα, με συνέπεια ο καθένας να αναρωτιέται αν έχουμε να κάνουμε με ανίκανους ή με αδιάφορους...
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (7/9)