Οσοι λέγανε, μήνες πριν μπει σε λειτουργία στην Ελλάδα, ότι το VAR δεν είναι πανάκεια, δεν το λέγανε τυχαία.
Είχαν στο μυαλό τους αδυναμίες που μπορεί να προκύψουν, ζητήματα τα οποία, ενδεχομένως, αντί να μειώσουν την καχυποψία θα την αυξήσουν, κυρίως ότι είναι αναπόφευκτο κάποιες από τις αποφάσεις που θα λαμβάνονται να έχουν έντονο το στοιχείο του υποκειμενισμού.
Και τα σκεφτόταν όλα αυτά κάποιοι άνθρωποι επειδή υπήρχαν ήδη παραδείγματα που όποιος τα έβλεπε δεν γινόταν να μην έχει μια ανησυχία για το πώς θα λειτουργήσει αυτό το πράγμα.
Και δεν μιλώ μόνο για την Ελλάδα. Αναφέρομαι σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα στην Ευρώπη παίζεται με VAR.
Τα δικά μας τα ξέρουμε. Τα συζητάμε συχνά. Τα… όργανα άρχισαν από την πρώτη κιόλας αγωνιστική με το VAR και φτάσαμε στην 10η αγωνιστική να κουβεντιάζουμε το ενδεχόμενο να έχουμε ξένους διαιτητές στα ντέρμπι και στο VAR.
Όπως προανέφερα, όμως, υπάρχουν κι αλλού ζητήματα. Μέχρι και στην Αγγλία, όπως έγραψε σε σχόλιό του κι ο Βασίλης Μάστορας.
Βγάζουν τα πρώτα συμπεράσματά τους στο κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο και αποφαίνονται ότι το VAR δεν έχει βοηθήσει ώστε να μειωθούν τα διαιτητικά λάθη.
Στην Αγγλία συζητάνε την περίπτωση του δικαιώματος των προπονητών να ζητάνε αυτοί, για έως και τρεις φάσεις, την χρήση του VAR.
Αντιλαμβάνεται ο καθένας, νομίζω, πως όταν κάνουν τέτοιες σκέψεις στην Premier League, τις κάνουν γιατί αισθάνονται ότι τους ξεφεύγουν πολλά τους διαιτητές. Ακόμη και με το VAR…
Υποστηρίζουν κάποιοι ότι δεν αποκλείεται ακόμη και να τεθεί ζήτημα κατάργησης του VAR στην Αγγλία μετά το τέλος της τρέχουσας σεζόν.
Αν συμβεί αυτό, το εργαλείο για το οποίο τόσο μεγάλες προσδοκίες καλλιεργήθηκαν πανευρωπαϊκά και όχι μόνο στην Ελλάδα, θα κινδυνέψει πολύ σοβαρά με ακύρωση…
