Ότι η προχειρότητα είναι το κύριο στοιχείο που μας χαρακτηρίζει ως λαό, είναι γνωστό. Όπως και ότι περιμένουμε την τελευταία στιγμή να πάρουμε αποφάσεις, δεν σχεδιάζουμε, δεν προετοιμαζόμαστε.
Στο ποδόσφαιρο την συναντάμε αυτή την ανοργανωσιά σχεδόν κάθε μέρα. Δείτε, για παράδειγμα, αυτό που συμβαίνει με τις συζητήσεις τον τελευταίο μήνα σχετικά με την αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων.
Ενώ, λοιπόν, η κουβέντα για την ανάγκη να μειωθούν οι ομάδες στην Superleague και να βρεθεί τρόπος ώστε να υπάρξει ένα ξεκαθάρισμα στην Β’ Εθνική και να ενισχυθεί οικονομικά, γίνεται τα δύο, τουλάχιστον, τελευταία χρόνια, εμφανίζεται εσχάτως ο υφυπουργός Αθλητισμού να θέλει με συνοπτικές διαδικασίες να τα επιβάλλει όλα αυτά και μάλιστα από τον Αύγουστο, όχι από την περίοδο 2019-2020, όπως βάσει ΚΑΠ θα πρέπει να γίνει.
Αλήθεια, πού ήταν ο κ. Βασιλειάδης όταν η NOVA έκανε προτάσεις στην λίγκα για πρωτάθλημα 12 ή 14 ομάδων, με πλέι οφ στα οποία θα συμμετέχει και ο πρώτος της κανονικής περιόδου και πλέι άουτ με την συμμετοχή και ομάδων από την Β’ Εθνική;
Γιατί δεν παρενέβη τότε, να καταθέσει και τις δικές του προτάσεις, να έρθει σε επικοινωνία με τον τηλεοπτικό σταθμό που είχε τα δικαιώματα του πρωταθλήματος και να επιχειρήσει μια σύνθεση ώστε να βρεθεί η λύση που θα έδινε το φιλί της ζωής στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα;
Αν το είχε κάνει στην αρχή της σεζόν, θα υπήρχε πάρα πολύς χρόνο ώστε να γίνει διάλογος με άνεση, να πούνε οι ομάδες την άποψή τους, η ΕΠΟ την δική της, να διερευνηθούν οι δυνατότητες χρηματοδότησης του σχεδίου και αυτή την στιγμή θα ξέραμε πώς θα είναι τα πράγματα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο την επόμενη σεζόν.
Επειδή, όμως, κανείς σ’ αυτή την χώρα, και ακόμη περισσότερο στο ποδόσφαιρο, δεν σκέφτεται επόμενα βήματα παρά μόνο το σήμερα, επειδή κανείς δεν σχεδιάζει και όλοι περιμένουν να δημιουργηθεί πρώτα το πρόβλημα και μετά να δούνε πώς θα το αντιμετωπίσουν, οι ομάδες που βλέπουν πως θα μείνουν χωρίς έσοδα πιέζουν την Πολιτεία και ο υπουργός ψάχνει… παράθυρα για να καταλήξει σε λύση που προϋποθέτει καταστρατήγηση κανονισμών και πρόκληση των πολιτών.
Αυτά βλέπουν οι της ΟΥΕΦΑ και της ΦΙΦΑ και αυξάνουν κάθε μέρα και περισσότερο την παρουσία των εκπροσώπων τους στην Αθήνα, καθώς καταλαβαίνουν ότι εμείς δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να βάλουμε σε μια τάξη το ποδόσφαιρό μας.
Όχι ότι θα μας σώσουν κι αυτοί, αφού με την κατάσταση που υπάρχει στην ΕΠΟ μια χαρά τους βολεύει να συνεχίζεται η επιτροπεία και να παίρνουν τους μισθούς τους, απολαμβάνοντας τις ομορφιές της χώρας μας…
