Εξ ορισμού ήταν πολύ δύσκολο το έργο του Αρη στο χθεσινό παιχνίδι στη Λάρισα. Με «αλχημείες» για να βγει το πλάνο επίθεσης, με μοναδική προσθήκη στην αποστολή τον Κόρχουτ, στηριζόμενος εκ νέου σε ουκ ολίγους ποδοσφαιριστές που δεν απολαμβάνουν εμπιστοσύνης από την τεχνική ηγεσία και τη διοίκηση, αλλά και απέναντι σε μια ομάδα που δεδομένα βρίσκεται σε καλό φεγγάρι το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Κρίνοντας με αυτά τα δεδομένα, τα οποία επιδεινώθηκαν από τους τραυματισμούς των Κωνσταντινίδη και Βέλεθ, αλλά και με πιο πρόσφατο δείγμα αυτό κόντρα στη Λαμία, όπου αν μη τι άλλο η εμφάνιση ήταν απελπιστική, δεν μπορεί κανείς να καταλογίσει ευθύνες ούτε στον προπονητή, ούτε στους παίκτες για το τελικό αποτέλεσμα. Εν συγκρίσει με το παιχνίδι με τους Φθιώτες, ο Αρης ήταν καλύτερα προετοιμασμένος, οι ρόλοι ήταν καλύτερα μοιρασμένοι και η συγκέντρωση όλων στα απαιτούμενα επίπεδα.
Για να έρθει, βέβαια, η νίκη απέναντι σε μια ομάδα που εντός έδρας μετατρέπει όλα της τα παιχνίδια σε... τελικούς, χρειάζονται πολύ περισσότερα από την καλή εμφάνιση ενός κατά συνθήκη αριστερού εξτρέμ, ο οποίος έχει προλάβει να κάνει πέντε προπονήσεις με τους νέους του συμπαίκτες. Το να είναι, φυσικά, ο Κόρχουτ ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του Αρη, κάνοντας απλά τα βασικά και όντας αυτός που «τάισε» τον τον Ντιγκινί με σωστές μεταβιβάσεις στις δύο κορυφαίες στιγμές της ομάδας του Σάββα Παντελίδη, είναι ένα στοιχείο που προβληματίζει και εγείρει πολλά ερωτηματικά για την παρουσία των Μαρτίνες-Γκαρσία.
Στον πρώτο αυτή τη φορά δεν μπορεί να καταλογίσει κανείς έλλειψη διάθεσης. Τέτοια είχε, αλλά αυτή δεν είναι μάλλον αρκετή σε αυτό το επίπεδο αφού του λείπουν σε απίστευτο βαθμό στοιχεία όπως η δύναμη και το καθαρό μυαλό στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο η κατάσταση τείνει να γίνει εκνευριστική. Ο Αργεντινός είναι εκτός τόπου και χρόνου κι από εκεί που ήταν απλά αρνητικός στα επιθετικά του καθήκοντα πλέον είναι τουλάχιστον 4-5 οι περιπτώσεις που εκθέτει και τους συμπαίκτες του.
Εν κατακλείδι, αν σε κάποιον πρέπει να καταλογιστούν ευθύνες για την ισοπαλία, αυτές ανήκουν το δίχως άλλο στη διοίκηση του Αρη, που πιθανότατα στον πιο κρίσιμο μήνα από πλευράς διεκδίκησης των θέσεων που οδηγούν στην Ευρώπη, έχει αφήσει γυμνό το ρόστερ και εκθέτει τον Σάββα Παντελίδη, ο οποίος είναι αναγκασμένος να προβαίνει σε αλχημείες για την ενδεκάδα, πόσω δε μάλλον για τη σύνθεση του πάγκου.
