Η κούραση είναι δεδομένη. Πολλοί παίκτες είναι «μπουκωμένοι». Φυσιολογικό είναι με τόσους δύσκολους συνεχόμενους αγώνες. Το είπαμε πολλές φορές. Χρειάζεται μεγάλη μαγκιά και από τους παίκτες του ΠΑΟΚ και από τον Λουτσέσκου για να βγάλουν την ομάδα ασπροπρόσωπη και στους τρεις στόχους της.
Ενθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι όλοι τους δεν έμειναν στους πανηγυρισμούς για τη νίκη στο Καραισκάκη, αλλά αναγνώρισαν την κακή απόδοση στο δεύτερο ημίχρονο. Κι όταν μπορείς να κάνεις ειλικρινή αυτοκριτική, μπορείς και να δουλέψεις για να ξεπεράσεις τις αδυναμίες σου.
Γι’ αυτή την κακή εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου ευθύνη έχει όλη η ομάδα, εκτός, φυσικά, του Πασχαλάκη. Αλλά, αν δει κανείς πάλι τον αγώνα σε βίντεο, θα διαπιστώσει τις «χτυπητές» αδυναμίες που εμφάνισαν συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές.
Ο Βιειρίνια «έχασε» πολλές φορές τον Χριστοδουλόπουλο στο πρώτο ημίχρονο και τον Ποντένσε στο δεύτερο. Δεν μπορεί, όμως, κανείς να τα βάλει μαζί του, γιατί βοήθησε πάρα πολύ επιθετικά και γιατί… ποτέ δεν ορκίστηκε ότι είναι ένας άριστος αμυντικός.
Ο Βαρέλα και ο Κρέσπο, αν και ήταν άψογοι χαμηλά, έχασαν αρκετές μάχες στον αέρα, επιτρέποντας στον Ολυμπιακό να είναι επικίνδυνος σε «στημένα» και σε σέντρες. Προφανώς, πρέπει να προσέξουν περισσότερο. Ειδικά ο Κρέσπο, στον οποίο βγάζω το καπέλο για τη συνολική φετινή προσφορά του, δεν πηδούσε καν για να διεκδικήσει την μπάλα. Αυτό μου έκανε φοβερή εντύπωση.
Ο Μαουρίσιο ήταν σα να μην έπαιζε. Είναι «μπαρουτοκαπνισμένος», έχει τεράστια εμπειρία, είναι και Βραζιλιάνος. Θα μπορούσε να γίνει ο ηγέτης του ΠΑΟΚ. Πώς να είσαι, όμως, ο ηγέτης όταν το μόνο που κάνεις είναι να δίνεις την μπάλα δίπλα σου ή να τη γυρίζεις πίσω; Το «8άρι», όπως είναι ο Μαουρίσιο, βοηθάει ανασταλτικά, αλλά κάνει και παιχνίδι. Κι όχι μόνο κάνει παιχνίδι, αλλά απειλεί την αντίπαλη εστία και σκοράρει. Τι απ’ όλα αυτά κάνει ο Μαουρίσιο;
Ο Πέλκας αδίκησε την ομάδα, τον εαυτό του και την τεράστια ενέργεια που ξοδεύει σε κάθε αγώνα, γιατί πραγματικά τρέχει σαν σκυλί και προσπαθεί να τα κάνει όλα. Όταν περιμένουν όλοι από αυτόν το κάτι περισσότερο, δεν είναι δυνατόν να χάνει την μπάλα μέσα από τα πόδια του γιατί δεν πρόλαβε να σκεφτεί τι πρέπει να κάνει. Είναι ταχύτατος, είναι και ευφυέστατος. Δεν δικαιολογείται να σαστίζει όταν πρέπει να κάνει την τελική ενέργεια, είτε είναι σουτ, είτε είναι πάσα.
Τον Ζαμπά ο Λουτσέσκου τον έριξε στη μάχη για να βοηθήσει τον Μάτος από δεξιά. Το έκανε, γιατί έτρεχε και μαρκάριζε συνεχώς. Όμως, όποτε πήρε την μπάλα στα πόδια του έκανε σαχλαμάρα. Αντί να γίνει εφιάλτης για την άμυνα του Ολυμπιακού, παίζοντας ξεκούραστος και αντί να δημιουργήσει τις προυποθέσεις για ένα δεύτερο γκολ, πουλούσε συνεχώς την μπάλα και έδινε τη δυνατότητα στον Ολυμπιακό να επιτίθεται. Αν ήμουν ο Λουτσέσκου, θα τον… πλάκωνα στις σφαλιάρες.
Από την έντυπη έκδοση της metrosport (2/10)
