ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΔΟΒΛΕΤΟΓΛΟΥ
Αν εξαιρέσουμε το δεύτερο ημίχρονο του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όπου ο ΠΑΟΚ ήταν πραγματικά καταιγιστικός, και έπαιξε σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στα υπόλοιπα παιχνίδια του το τελευταίο διάστημα κέρδιζε χωρίς να πείθει με τις εμφανίσεις, με «σβηστές μηχανές», κυρίως, λόγω της μεγάλης κλάσης ορισμένων παικτών του.
Χθες, απέναντι σε μία άτεχνη, αλλά καλοδουλεμένη και μαχητική ομάδα, όπως η Βίντι μπλόκαρε και, ουσιαστικά, δεν έγινε καθόλου απειλητικός, εκτός από τις φάσεις που δημιούργησε μετά το 80', παρουσιάζοντας για ακόμη μία φορά αδυναμίες, που αυτή την φορά, όμως, τις πλήρωσε. Δεν τροφοδοτήθηκε ο Πρίγιοβιτς, οι εξτρέμ του ήταν καλά κλεισμένοι και ο Ελ Καντουρί δεν έχει τις εκρήξεις που έχει στο παιχνίδι του ο Πέλκας.
Κάπως έτσι, ο ΠΑΟΚ σε ένα ματς που ήθελε μόνο την νίκη, είχε φλύαρη υπεροχή, χωρίς να ανησυχεί τους αντιπάλους, οι οποίοι ήταν πολύ καλά διαβασμένοι. Ο Βέρνμπλουμ είχε και πάλι πάθος και κερδισμένες μονομαχίες, αλλά, φυσικά, αυτό από μόνο του δεν έφτανε. Το χθεσινό πάθημα πρέπει να γίνει μάθημα στον Ραζβάν Λουτσέσκου, για την επόμενη πολύ καλά οργανωμένη ομάδα που θα βρει ο Δικέφαλος στον δρόμο του.
Ο ΠΑΟΚ, πλέον, ψάχνει ένα μικρό θαύμα. Χρειάζεται βαθμό ή βαθμούς στο Λονδίνο στον αγώνα με την Τσέλσι και αν δεν τα καταφέρει για να έχει ελπίδες θα πρέπει η ΜΠΑΤΕ να κερδίσει στην έδρα της την Βίντι. Οπως και να έχει από εδώ και πέρα δεν κρατάει την τύχη στα χέρια του, εκτός και εάν μπορέσει να κοιτάξει στα μάτια τους «μπλε» στο Στάμφορντ Μπριτζ.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (9/11)
