Σ’ αυτό που δεν μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει με κανέναν άλλον τρόπο εκτός από «δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο», οι πιο ωραίοι απ’ όλους είναι οι εκπρόσωποι της ΟΥΕΦΑ και της ΦΙΦΑ.
Αυτοί οι… τύποι που ανέλαβαν να μας εξυγιάνουν και οι οποίοι μας απειλούν κάθε λίγο και λιγάκι πως θα μας αποκλείσουν από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, θα κόψουν τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με το… πολιτισμένο ποδόσφαιρο, θα, θα, θα…
Η αναφορά μου δεν γίνεται για να τους κακολογήσω. Ο καθένας σ’ αυτή την ζωή κάνει ό,τι του επιτρέπουν κάποιοι άλλοι να κάνει, ό,τι του δίνουν δικαίωμα κάποιοι άλλοι να κάνει.
Ετσι κι αυτοί οι… καλοί κύριοι από την ΟΥΕΦΑ και την ΦΙΦΑ, από την στιγμή που ο εξυγιαντής πρώην υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής, τους φώναξε να έρθουν για να μας σώσουν, βρήκαν και τα κάνουν.
Οποιοσδήποτε στη θέση τους, από την στιγμή που θα αντιλαμβανόταν ότι είναι… Μπανανία εκεί που πήγε, με τον ανάλογο τρόπο θα συμπεριφερόταν.
Οπότε, κανέναν δεν θα πρέπει να ξαφνιάζει που αυτός ο Αυστριακός, ο Χέρμπερτ Χούμπελ, μας απείλησε χθες ότι «το grexit κοντεύει». Όταν δεν υπάρχει υπουργός να τον στείλει από κει που ήρθε αλλά τον καλεί να μας λύσει τα προβλήματα, όταν δεν υπάρχει ΕΠΟ να του πει ότι δεν έχει καμία δουλειά εδώ και ότι είναι δική της υπόθεση να λύσει τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτά θα λέει ο κάθε Χούμπελ.
Βέβαια, το φοβερό της υπόθεσης δεν είναι η απειλή που εκτόξευσε ο Αυστριακός, αλλά ο χρόνος κατά τον οποίο την εκτόξευσε.
Δεν ξέρω αν το αντιληφθήκατε, αλλά ο Χούμπελ μάς είπε χθες πως δεν φτάσαμε τόσο κοντά στο grexit ούτε όταν το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικούσαν αυτοί που έφτασαν να χαρακτηριστούν «εγκληματική οργάνωση», ούτε όταν την ΕΠΟ διοικούσε προσωρινή διοικούσα επιτροπή, αλλά τώρα που έχουμε μια δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση, με ισχυρή νομιμοποίηση, η οποία ήρθε για να εξαφανίσει την σαπίλα και να φέρει την κάθαρση!
Ναι, αυτό είπε. Ότι κινδυνεύουμε να μας στείλουν στον αγύριστο ΟΥΕΦΑ και ΦΙΦΑ, επειδή έχουμε μια διοίκηση στην ΕΠΟ η οποία αδυνατεί να βάλει τάξη στα του οίκου της (στο ποδόσφαιρο, δηλαδή), επειδή έχουμε μια πολιτική ηγεσία στον αθλητισμό ανίκανη να παρέμβει αποφασιστικά και επί της ουσίας, που προτιμάει να πετάει το μπαλάκι στις διεθνείς ομοσπονδίες.