Η πρόκριση της ομάδας μπάσκετ του Αρη στον τελικό του Κυπέλλου έφερε στο μυαλό των ανθρώπων των «κίτρινων» θύμισες από το ένδοξο παρελθόν. Λογικό είναι, καθώς η οικογένεια του Αρη έχει ανεξίτηλα χαραγμένες στο μυαλό τις απίστευτες στιγμές που της χάρισε η ομάδα μπάσκετ. Μπορεί το παρελθόν να δείχνει το μέλλον, αλλά όλοι οι θρίαμβοι «χτίζονται» και δεν αγοράζονται. Οι εποχές άλλαξαν, το μπασκετικό brand του Αρη ήρθαν στιγμές που έχασε τη λάμψη του, αλλά πάντα αποτελούσε έναν καλό λόγο ώστε η φλόγα να παραμένει άσβεστη για στιγμές που να έχουν, έστω την αύρα, αυτών που χάρισε η ομάδα στον κόσμο τις προηγούμενες δεκαετίες.
Και επειδή η κάθε επιτυχία «ξυπνάει» μνήμες, έτσι και η πρόκριση επόμενο ήταν εκτός από την ικανοποίηση και την απογείωση της αδρεναλίνης των φίλων του Αρη, να βάλει και πάλι στο τραπέζι το θέμα της υπέρβασης στους στόχους της ομάδας.
Για όσους έχουν καλή μνήμη θα θυμούνται ότι ο Νίκος Λάσκαρης από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι δεν έχει στόχο να ακολουθήσει ένα παράλογο διοικητικό πλάνο. Επικαλούμενος μάλιστα τις οικονομικές περιπέτειες στις οποίες είχε μπει η ΚΑΕ μίλησε για ρεαλιστική διοικητική πολιτική. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα απλώνει τα πόδια του μέχρι εκεί που μπορεί. Στα όρια δηλαδή του μπάτζετ που θα αποφασίζει για κάθε χρόνο, προστατεύοντας με κάθε τρόπο την αποπληρωμή των δόσεων του άρθρου 99. Μάλιστα είχε επισημάνει ότι δεν πρόκειται να παρασυρθεί από το συναίσθημα ό,τι κι αν γίνει, γιατί έχει ως προτεραιότητα η ΚΑΕ να είναι υγιής οικονομικά. Η θέση του έχει κάποια λογική μετά το σοκ των χρεών που πέρασε ο Αρης. Αυτή όμως η διοικητική φιλοσοφία είναι αντίθετη με τις απαιτήσεις του κόσμου που θέλουν την ομάδα κάθε χρόνο να ανεβαίνει κι ένα σκαλί και όχι να του σερβίρουν ένα ξαναζεσταμένο φαγητό. Κι αυτό ίσως στο μέλλον να αποτελέσει σημείο «τριβής».
Focus
Η «βασίλισσα» ακόμη θέλγει τους μνηστήρες της παρότι κυλιέται στα… πατώματα. Μαθαίνω ότι «σφάζονται» τα παληκαριά στα πόδια της και γι’ αυτό ίσως να αργήσει λίγο η ημέρα που θα μάθει τον νέο της «αφέντη».
