Αρκεί κανείς να θυμηθεί δύο-τρεις χαρακτηριστικές φάσεις ανάπτυξης της Τσέλσι για να αντιληφθεί πόσο μεγάλη ήταν η διαφορά ανάμεσα στην ομάδα του Μαουρίτσιο Σάρι και τον ΠΑΟΚ χθες το βράδυ στην Τούμπα. Ειδικά εκείνη με το τελείωμα του Αλόνσο και το σωτήριο τάκλιν του Χατσερίδη στο δεύτερο μέρος πιστοποιεί ότι ο λονδρέζικος σύλλογος βρίσκεται σε άλλο επίπεδο σε ταχύτητα, τεχνική και δύναμη.
Προφανώς το 0-1 ήρθε γιατί ο Μοράτα (κυρίως) δεν μπορούσε να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα κάνοντας και να τον προπονητή του να «σηκώσει τα χέρια» στη συνέντευξη Τύπου. «Αν δεν σκοράρει, δεν μπορεί να αποκτήσει αυτοπεποίθηση», τόνισε όταν ρωτήθηκε για τον Ισπανό επιθετικό. Ωστόσο, όσοι έζησαν το παιχνίδι μέσα από την Τούμπα και κυρίως όσοι έχουν δει παιχνίδια του ΠΑΟΚ κόντρα σε άλλους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, φαντάζομαι θα συμφωνούν ότι στο τέλος έμεινε μία γεύση ότι ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε δοκιμάσει λίγο παραπάνω τις δυνάμεις του, θα μπορούσε να είχε βάλει λίγα παραπάνω εμπόδια στην Τσέλσι.
Κι αυτή η αίσθηση δημιουργήθηκε κυρίως λόγω του ασυνήθιστου για τον ΠΑΟΚ σχήματος που ο Λουτσέσκου χρησιμοποίησε στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Προσωπικά, μου γεννήθηκαν διάφορες σκέψεις που άλλες «ακουμπούν» στις επιλογές του Ρουμάνου κόουτς και άλλες έχουν «γεννηθεί» από προηγούμενα παιχνίδια. Τις καταθέτω, όπως μου έρχονται στο μυαλό και ελπίζω να αποτελέσουν τροφή για σκέψη:
-Ο ΠΑΟΚ έδειξε ότι αν έπαιζε από την αρχή με ορθολογικό σχήμα, με κανονικό φορ στην επίθεση και με λίγο περισσότερο χρόνο συμμετοχής στους φορμαρισμένους παίκτες του (Μπίσεσβαρ, η πιο χαρακτηριστική περίπτωση) θα μπορούσε να είχε βάλει μεγαλύτερα εμπόδια στην Τσέλσι. Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ, ο ΠΑΟΚ έμεινε ζωντανός στο ματς γιατί η Τσέλσι έχανε τις μεγάλες ευκαιρίες, αλλά είναι άσχημο να σου γεννιέται η αίσθηση ότι «ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε στο ματς». Θα μπορούσε, κάλλιστα, ο Λουτσέσκου να μοιράσει από ένα ημίχρονο στους φορ του και το ίδιο να έκανε και με τον Μπίσεσβαρ.
-Σε συνέχεια της προηγούμενης σκέψης, έχω την αίσθηση ότι ο πιο αδικημένος παίκτης του ΠΑΟΚ από το χθεσινό ματς ήταν ο Πέλκας. Ο Μαουρίσιο Σάρι τον ξεχώρισε από όλους τους παίκτες του Δικεφάλου στα 5-6 ματς που είχε μελετήσει πριν έρθει στη Θεσσαλονίκη και όμως σ’ αυτό που τον συνάντησε τον βρήκε σε άλλη θέση από την κανονική του. Ο Λουτσέσκου δήλωσε ότι δεν τον χρησιμοποίησε ως φορ, αλλά ως έναν ακόμη μέσο, ωστόσο, ο τρόπος που εξελίχθηκε ο αγώνας φανέρωσε ότι έμεινε ουσιαστικά εκτός αυτού. Ο Πέλκας έχει ως κύριο χαρακτηριστικό να κουβαλά την μπάλα με ταχύτητα από τη μέση προς τα εμπρός και αυτό χθες δεν μπόρεσε να το κάνει, αφού στον χώρο που συνήθως αγωνίζεται, βρισκόταν ο Σάκχοφ.
-Ο Πασχαλάκης εξακολουθεί να έχει τρομερές μεταπτώσεις. Μπήκε άσχημα στον αγώνα, είχε μία κακή αντίδραση στη φάση του γκολ του Γουίλιαν (παρότι έχει την δικαιολογία του τετ-α-τετ, η επέμβασή του δεν δικαιολογείται), έχασε δύο-τρεις εξόδους και όταν «νίκησε» τον Πέδρο στο τετ-α-τετ ξαφνικά έγινε… ανίκητος και τα έπιανε όλα. Έτσι, όμως, δεν μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω. Αν πραγματικά θέλει να μείνει στην ιστορία ως μεγάλος τερματοφύλακας θα πρέπει να αποκτήσει σταθερότητα στην απόδοσή του.
-Ο Βιεϊρίνια είναι εμφανώς εκτός φόρμας. Πιθανόν και κουρασμένος από την δύσκολη προσπάθεια του καλοκαιριού. Το χθεσινό ματς ίσως ήταν μία καλή ευκαιρία να τον αφήσει εκτός ο προπονητής του, να δώσει ευκαιρία στον Κίτσιου που θα έδινε απαραίτητη ενέργεια, που σίγουρα διαθέτει, στην ομάδα του. Το σίγουρο είναι ότι στα επόμενα ματς, ο Λουτσέσκου θα πρέπει να δώσει στον Πορτογάλο κάποιες ανάσες και είναι σημαντικό να επιλέξει σε ποια ματς θα το κάνει.
-Μαζί με τον Βιεϊρίνια, ντεφορμέ μοιάζει και ο Βαρέλα. Ίσως στη δική του περίπτωση το θέμα είναι περισσότερο ψυχολογικό, αλλά σίγουρα θα πρέπει να ανεβάσει άμεσα στροφές. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη άμεσα τον καλό Βαρέλα.
-Ο Τόσκα έδειξε στοιχεία καλού παίκτη. Φαίνεται ότι βρίσκεται σε ένα πολύ ικανοποιητικό επίπεδο ως παίκτης και μπορεί να βοηθήσει. Διαθέτει και εμπειρία και ποιότητα και αυτό το έχει ανάγκη, στις θέσεις των ακραίων μπακ ο ΠΑΟΚ.
-Ο Βέρνμπλουμ είχε μείνει πολύ πίσω από πλευράς δυνάμεων και ρυθμού. Ήταν και χθες πολύ εμφανές αυτό. Το ότι δεν έκανε προετοιμασία το καλοκαίρι είναι μεγάλο πρόβλημα και στην περίπτωσή του καλά κάνει ο Λουτσέσκου και αρχίζει να του δίνει χρόνο συμμετοχής. Το επόμενο διάστημα είναι «καυτό» για τον ΠΑΟΚ και δεν μπορεί να στερηθεί τις υπηρεσίες του παίκτη στον οποίο βάσισε όλο τον σχεδιασμό του για τους χαφ.
-Τον Λέο Ζαμπά τον άφησα για το φινάλε. Αρκούν δύο-τρεις ενέργειες πάνω στον Μάρκος Αλόνσο για να πιστοποιήσουν τον τίτλο με τον οποίο πλασαρίστηκε ευθύς εξαρχής ως μεταγραφή στον ΠΑΟΚ: Ταλέντο με ξεχωριστή ποιότητα. Ακριβώς αυτό είναι. Είναι ο πιο εκρηκτικός και ταλαντούχος παίκτης που διαθέτει ο Δικέφαλος και είναι μεγάλο στοίχημα για τον οργανισμό ΠΑΟΚ να φτάσει εκεί που πραγματικά μπορεί. Έχει πολλά ακόμη να μάθει σε επίπεδο τακτικής, έχει πολλή δουλειά να κάνει και ο ΠΑΟΚ έχει μία μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι πλέον διαθέτει την τεχνογνωσία να βελτιώνει και να εξελίσσει έναν παίκτη.
Τέλος, δύο λόγια για τον Λουτσέσκου. Είναι προφανές ότι ο Ρουμάνος βιώνει τις πιο απαιτητικές μέρες του στην θητεία του ως προπονητής του ΠΑΟΚ. Εχει μπροστά του το στοίχημα ενός ροτέισιον που δεν είχε την ανάγκη να κάνει πέρυσι. Έχω την αίσθηση ότι χθες αδίκησε τον εαυτό του και την δουλειά που έχει κάνει στον ΠΑΟΚ, όπως επίσης και την ομάδα του. Για όλες τις θέσεις, το ρόστερ που έχει στα χέρια του, τού προσφέρει εναλλακτικές λύσεις για να ακολουθήσει το πλάνο στο οποίο δουλεύει εδώ και έναν χρόνο. Δεν χρειάζεται παρά να τις εμπιστευτεί.